Ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη των νεκρών της Καισαριανής και όσων με το χαμό τους πότισαν τον ανθό κάθε αιματοβαμμένης Πρωτομαγιάς – από τους νεκρούς του Σικάγο, την αιματοβαμμένη απεργία του ’36 στη Θεσσαλονίκη μέχρι και σήμερα -, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στις φυλακές του Γεντί Κουλέ. Στη νεότερη ιστορία γινόμαστε μάρτυρες όλων των φριχτών εγκλημάτων της αστικής δικαιοσύνης απέναντι σε όσους αμφισβήτησαν τους νόμους και αντιστάθηκαν στις αδικίες αυτού του τόπου. Μιας δικαιοσύνης που όχι μόνο δεν είναι τυφλή αλλά μονόφθαλμη, με το βλέμμα της στραμμένο στα συμφέροντα της αστικής τάξης. Η Πρωτομαγιά είναι ένας διαρκής σταθμός ιστορικής μνήμης για όσους αντιστάθηκαν στην πράξη και εξεγέρθηκαν για την αλληλεγγύη και τη χειραφέτηση. Είναι το βάρος των αιματηρών αγώνων τους που μένει να σηκώσουμε στις πλάτες μας, για τους αγώνες που μένουν να συμβούν σήμερα. Ο αγώνας ενάντια στη λήθη είναι υπόθεση όλων μας.
Τα μνημεία της αντίστασης, είναι οι ανεξίτηλοι λεκέδες από το αίμα των νεκρών μας…
Στις 27 Απριλίου του 1944, διμοιρία του 8ού Συντάγματος του ΕΛΑΣ υπό τον ανθυπολοχαγό Μανώλη Σταθάκη στήνει θανάσιμη ενέδρα κατά του διοικητή της 41ης Μεραρχίας Οχυρών και υποστράτηγου της ναζιστικής Γερμανίας Franz Krech και της συνοδείας του στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας. Σε αντίποινα, την 1η Μάη του 1944, οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν 200 πολιτικούς κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Κρατούμενοι που, όπως τόσοι και τόσοι αντιστασιακοί, παραδόθηκαν ως διαπιστευτήρια φιλίας και συνεργασίας στις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά και γέμισαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ακροναυπλιάς, της Κατούνας, της Βόνιτσας, της Κέρκυρας, του Λαζαρέτο, της Λάρισας και τόσων άλλων φυλακών που ασφυκτιούσαν από αδούλωτα σώματα.
Συνολικά ως αντίποινα εκτελέστηκαν πάνω απο 325 πολιτικοί κρατούμενοι τόσο απο γερμανούς ναζί όσο και απο έλληνες ταγματασφαλίτες όπως ο Παπαδόγγονας που διέταξε την εκτέλεση 100 αντιστασιακών λόγω της προσωπικής του γνωριμίας με τον Krech.
Τους τελευταίους μήνες στον περίβολο των φυλακών του Γεντί Κουλέ – που χρησιμοποιούνταν είτε ως εκτελεστικό απόσπασμα, είτε ως χωματερή εκτελεσμένων κρατουμένων -, ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών 34 σκελετοί εκτελεσμένων αγωνιστών του Εμφυλίου μέσα σε ομαδικούς τάφους, πολλοί εκ των οποίων φέρουν οπές στα κρανία τους από χαριστικές βολές όπλων. Και σα να μην αρκεί η δολοφονία τους, έρχεται η ίδια η κυβέρνηση, δια στόματος του Υπουργείου Πολιτισμού, να δολοφονήσει την πολιτική τους μνήμη και υπόσταση δηλώνοντας πως ”δεν εντοπίστηκαν νεότερα στρώματα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος παρά μόνο ομαδικοί τάφοι με 34 νεκρούς, οι οποίοι ανήκουν σε ταφές νεοτέρων χρόνων (20ου αι.) και ως εκ τούτου δεν συνιστούν αρχαιολογικό εύρημα”.
Η μνήμη των νεκρών της αντίστασης, περιφρουρείται ιστορικά και πολιτικά, όταν καθημερινά διαφυλάσσουμε την ιστορικότητα (και τη σημασία που αυτή φέρει) της πολιτικής ιδιότητας τους. 81 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη πρωτομαγιά της Καισαριανής, στις ελληνικές φυλακές υπάρχουν ακόμα αιχμάλωτοι πολιτικοί κρατούμενοι. Υπάρχουν ακόμοι άνθρωποι που δίνουν τη ζωή και την ελευθερία τους για να αποκτήσει αυτός ο τόπος το δίκιο του. Η πραγματική μνήμη της αντίστασης, είναι να φέρουμε στο σήμερα τα προτάγματα του χθες. Να σταθούμε στο πλάι των φυλακισμένων αγωνιστών, συνεχίζοντας τους αγώνες για τους οποίους βρίσκονται αιχμάλωτοι.
Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους
Για την καταστροφή των φυλακών…
Σύμπραξη για την επαναστατική αλληλεγγύη
