Καλέσματα ομάδων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων και σχημάτων, για τη δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ, που καλούν σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Τρίτη 27/5 στις 9:00.
Το κείμενο-κάλεσμα του Αυτόνομου Σχήμα Φυσικού (ΑΣΦ):
Κάλεσμα από ΑΝΑΡΕΣ ομάδα δράσης και αλληλεγγύης
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ
Στις 16/03/2024, σαν έτοιμη από καιρό, η αστυνομία εκκενώνει την κατάληψη του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, συλλαμβάνοντας 49 άτομα. Μία κατάληψη διάρκειας σχεδόν δύο μηνών, η οποία αποτέλεσε δυναμικό κομμάτι του κινήματος που ξέσπασε σχεδόν σε όλη τη χώρα, με αιχμή την εναντίωση στην ψήφιση του νόμου περί ίδρυσης μη κρατικών/ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τη σκυτάλη για τη συνέχιση της δίωξης αναλαμβάνουν όλα τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα του κράτους. Η κοσμητόρισσα εκτελεί χρέη καταδώτη, οι πένες των μπάτσων στα αιματοβαμμένα γραφεία τους πιάνουν φωτιά και συντάσσουν τη δικογραφία μέχρι και πριν τρεις βδομάδες, αγχωμένοι να προλάβουν τη μέρα της δίκης, για να διανθίσουν το κατηγορητήριο με “κατηγορίες” που θα ήλπιζαν ότι θα ακούγονταν σε ένα δικαστήριο ως πειστήρια της “παρανομίας’.
Τα γεγονότα εκείνου του διαστήματος, το κίνημα που βρήκε παλμό, οι πράξεις αντίστασης και η αυτοπεποίθηση που έδωσαν στην κοινωνική βάση, έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη. Διαδέχθηκαν προηγούμενους κύκλους αγώνων και με τη σειρά τους θα παραχωρήσουν την παρακαταθήκη τους και τη θέση τους στα επόμενα κινήματα που αναπόφευκτα θα ξεσπούν όσο υπάρχει ταξική καταπίεση. Εν ολίγοις, από τη μεριά του, το κράτος ευελπιστεί ότι η κυρίαρχη ιδεολογία και η ανεμπόδιστη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων θα διασφαλιστεί με την ολοένα μεγαλύτερη εμπλοκή της αστυνομίας στη ρύθμιση κάθε πτυχής της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, με ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων και με δεκάδες συλλήψεις.
Τα κινήματα, ωστοσο, διαχρονικά ανθίζουν σε πείσμα αυτών των συνθηκών. Το περσινό φοιτητικό κίνημα με την αλληλεγγύη μερίδας της κοινωνίας, κατάφερε να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην επελαύνουσα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Κόντρα στην αποστείρωση του πανεπιστημίου από πολιτικές δράσεις, κόντρα στην ιδιώτευση και την εξατομίκευση που γεννά η εντατικοποίηση των σπουδών σε συνδυασμό με το υπέρογκο κόστος ζωής, δημιουργήθηκαν εστίες αγώνα, που διεκδίκησαν το χώρο τους και προέταξαν την συλλογικοποίηση και την αντίσταση, όξυναν τις αντιθέσεις του πανεπιστημίου του κεφαλαίου και κατέδειξαν τον αντιδραστικό του ρόλο.
Παράλληλα, όπως και στην όξυνση κάθε κινήματος, αναδείχθηκε ένα αγωνιστικό υποκείμενο με τα εργαλεία των περασμένων κινημάτων, σφυρηλατημένο ταυτόχρονα στις σύγχρονες καταπιεστικές συνθήκες, οι οποίες είναι ομόρριζες με τις προϋπάρχουσες. Μέσα από τις γραμμές αυτού του κοινωνικού πεδίου, εκφράστηκαν, επηρεάστηκαν, συμμετείχαν και επηρέασαν άτομα που διέκριναν μια προοπτική αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής. Έτσι, ξεπεράστηκαν οι παραδοσιακές μορφές συνδικαλισμού, οι αυτοαναφορικές επιβεβαιώσεις και προέκυψε ένα κίνημα με κατεύθυνση ταξικής διεκδίκησης με όποια προβλήματα και εμπόδια συναντά ένα κίνημα. Εντός πανεπιστημίου, διαχρονικά αναπτύσσονταν ανατρεπτικές, αντικαπιταλιστικές και αντικρατικές ιδέες, εφορμούσαν κινήματα, εκκινούσαν συγκρούσεις, και ρίζωναν μέσα του σχέσεις ανταγωνιστικές του κράτους και του κεφαλαίου.
Καταργώντας σταδιακά το παράδειγμα της μεταπολίτευσης, το κράτος επιχειρεί να εκριζώσει αυτό που θεωρεί ως πηγή των ριζοσπαστικών ιδεών, την ίδια την εδαφικοποίηση των πολιτικών αγώνων εντός του πανεπιστημίου, εκκενώνοντας καταλήψεις, ποινικοποιώντας του φοιτητικούς συλλόγους, καταργώντας το άσυλο και διαχέοντας το κυρίαρχο αφήγημα περί επιχειρηματικότητας, κέρδους, νόμου και τάξης.
Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτην την πολιτική με μια κλιμακώμενη εντάση και με ιδιαίτερο μένος. Στις 22/04/2025 η ΕΛΑΣ προχωρησε σε έφοδο και εκκένωση του κατειλημμενου στεκιού του Φυσικού στη Θεσσαλονίκη με τις ευλογίες της Πρυτανείας ως γνωστό τσιράκι του Υπουργειου Προστασιας του Πολίτη, επιχείρηση που επανέλαβε στις 30/04 μια ώρα μετά την επανακατάληψη του στεκιού γκρεμιζοντας μάλιστα και την πρόσοψη του.Υπό το μανδύα του νόμου και της τάξης εκκενώθηκε στις 13/05 το Αυτοδιαχειριζομενο Κυλικείο της Νομικής στην Αθήνα ενώ συνελλήφθησαν 7 συντροφοι για παρέμβαση σε εκδηλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στους οποιους απαγγέλθηκαν βαριές κατηγοριες και αυστηρα περιοριστικα μέτρα.Στον ίδιο άξονα κινήθηκε και η επιχείρηση τα ξημερωματα του Σαββάτου 24/05 στο ΕΜΠ, οπου ο Πρύτανης, η εργολαβία και η ΕΛΑΣ εκκένωσαν τα καμαρινια του Μηχανουργείου επιβάλλοντας το γνωστό λοκ άουτ στο συγκρότημα. Το κράτος διεξάγει μία ακόμα επιχείρηση ισοπέδωσης των πολιτικών ελευθεριών εντός του πανεπιστημίου, με φόντο την πλήρη εναρμόνηση του τελευταίου με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η αύξηση της έντασης της καταστολής χτυπάει τους αγωνιζόμενους στα πανεπιστήμια και έχει ως στόχο να δικαιολογήσει την εφαρμογή ταξικών μέτρων για την εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, το κράτος προσπαθεί να περάσει τις πτυχές του νόμου 4777 που δεν είχαν υλοποιηθεί, δηλαδή τις διαγραφές φοιτητ(ρι)ών στα ν+ν/2 έτη, την ελεγχόμενη είσοδο, την ίδρυση πειθαρχικών συμβουλίων. Τα τελευταία θα έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής ποινών αναστολής ή και παύσης φοίτησης σε φοιτητές/ριες που συλλαμβάνονται για την αγωνιστική τους δράσης στο πανεπιστήμιο, αλλά και θα είναι υπεύθυνα για την ευθυγράμμιση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τις επιταγές του κεφαλαίου. Βλέπουμε ότι σε έναν χώρο που διαχρονικά ευδοκιμούσαν ταξικά-αγωνιστικά-ριζοσπαστικά-αντικαπιταλιστικά κινήματα, το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει πλήρη πολιτική αποστείρωση, με τη διάλυση πολιτικών χώρων και καταλήψεων, συλλήψεις, ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής πολιτικοποίησης και ακόμα και των φοιτητικών συλλόγων. Πέρα από
την μετατροπή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ένα προνόμιο για λίγους και της εξ ολοκλήρου λειτουργίας για χάρη του κεφαλαίου, το κράτος προσπαθεί να ξεμπερδέψει με τη γεννεσιουργό αιτία πολλών εξεγέρσεων και αντιστάσεων.
Καθήκον του προλεταριάτου είναι η υπεράσπιση τόσο των πολιτικών αγώνων, όσο και των δομών οργάνωσης που έχουν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες (βλέπε άσυλο και φοιτητικοί σύλλογοι), τουλάχιστον όσον αφορά το πανεπιστήμιο. Φυσικά, η ίδια επίθεση με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά συντελείται χρόνια τώρα και στο υπόλοιπο κοινωνικό πεδίο, όπου χτυπιούνται καταλήψεις, πολιτικές δράσεις, πορείες και ποινικοποιείται ο εργατικός συνδικαλισμός, οι απεργίες και οι εργατικές κινητοποιήσεις.
Συγκεκριμένα για τις καταλήψεις τόσο εντός όσο και εκτός των σχολών η καταστολή οργιάζει. Η εκκένωση της κατάληψης του Ευαγγελισμου στο Ηράκλειο Κρήτης στις 22/04 ( ο οποίος έχει ανακαταληφθεί), η εκκένωση των καταλήψεων Ρασπραβα και Εξωστρεφή στα Εξάρχεια τον τελευταίο μήνα ( με την επαναστρατοπέδευση μπάτσων στο Λόφο του Στρέφη) αλλά ταυτόχρονα και οι εξοντωτικές ποινές που έχουν επιβληθεί σε καταληψίες τόσο στο Κουκάκι στην Αθήνα όσο και στην κατάληψη χώρου στο Χημικό ΑΠΘ το 2022 ( μετά την εκκένωση του Στεκιού στο Βιολογικό)
καταδεικνύουν την πολιτική ατζέντα της επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Δεν ξεχνάμε φυσικά την ανεκδιήγητη πρωτόδικη καταδίκη των 16 συντρόφων για την κατάληψη της Πρυτανειας του ΑΠΘ κατά την διάρκεια του φοιτητικού κινήματος του 2021 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τον νόμο 4777 που ανοίγει ακριβώς τον δρόμο της ποινικοποίησης των φοιτητικών αγώνων.
Στην περίπτωση της μαζικής δίωξης της υπόθεσης των 49, μπορεί κανείς να εντοπίσει διάφορους συμβολισμούς, καθώς και την έκδηλη εκδικητικότητα του κράτους εναντίον των κινημάτων που θεωρεί επικίνδυνα και ριζοσπαστικά. Ωστόσο, πέρα από τις διαπιστώσεις, οφείλουμε να σταθούμε με αμέριστη αλληλεγγύη δίπλα στα συλληφθέντα άτομα και να παρέχουμε την πλήρη υποστήριξή μας, καθώς από εκεί θα εξαρτηθεί η διατήρηση της ίδιας της συλλογικής μνήμης και η πολιτική, ηθική και υλική υπεράσπιση των ίδιων των κινημάτων (παρελθοντικών και επερχόμενων).
Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Τρίτη 27/05, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης 9:00
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΕ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
ΦΕΡΜΑ, αυτοοργανωμένο σχήμα μαθηματικού:
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της ΣΘΕ, τρίτη 27/05, στις 9:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Στις 16 Μαρτίου εκκενώθηκε η κατειλημμένη από φοιτητικούς συλλόγους ΣΘΕ με τους μπάτσους να συλλαμβάνουν συνολικά 49 άτομα. Ένα κτήριο το οποίο τελούσε υπό κατάληψη για περισσότερο από δύο μήνες και αποτελούσε μια ζωντανή κοινότητα αγώνα στην μάχη απέναντι στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Την άνοιξη του 24 πραγματοποιήθηκαν μαζικές γενικές συνελεύσεις, μαχητικές διαδηλώσεις και χτίστηκαν κοινότητες αγώνα οι οποίες επιχείρησαν να βάλουν αναχώματα στην όλο και πιο επιθετική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου. Στα πλαίσια αυτού του κινήματος το κράτος εξάντλησε όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του. Από τις εφεδρείες των δαπιτών σε διάφορους συλλόγους και τις απειλές κοσμητόρων για πειθαρχικές διώξεις, μέχρι την ωμή καταστολή των μπάτσων. Το κράτος επιχείρησε να ενεργοποιήσει όλα τα μέσα τα οποία είχε στη φαρέτρα του από τον νόμο Κ-Χ για πρώτη φορά. Τόσο στην Κρήτη όσο και στην Πάτρα φοιτητές και φοιτήτριες διώχθηκαν με πειθαρχικό για την κατάληψη φοιτητικών συλλόγων με τις απειλές από πρυτάνεις, πρωθυπουργούς και άλλους να φτάνουν μέχρι και τη διαγραφή. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε μια σειρά από απόπειρες εκκένωσης καταλήψεων σχολών, οι οποίες τελούσαν υπό κατάληψη ύστερα από απόφαση γενικής συνέλευσης. Τόσο στην Κομοτηνή, όσο και στη Θεσσαλονίκη με τις απόπειρες σε ΣΘΕ και Νομική οι μπάτσοι μπορεί να μπήκαν στις σχολές παρ’ολα αυτά οι καταλήψεις παρέμειναν και δημιουργήθηκαν και άλλες.
Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μπορεί να πέρασε παρ’ολα αυτά ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν πολλά περισσότερα από αυτό. Ήταν ένα κίνημα αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ζωής μας και στην όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Μπορεί η ελάχιστη βάση εισαγωγής να έχει ήδη εφαρμοστεί και τα πειθαρχικά και οι διαγραφές να έχουν γίνει καραμέλα στα στόματα των θεσμών, ωστόσο ο περσινός αγώνας απέδειξε το αυτονόητο. Ότι είναι όλα ακόμη υπό διακύευμα. Δεν ξεχνάμε ότι οδήγησε το κράτος στην πολιτική επιλογή να απομακρύνει την κλούβα η οποία βρισκόταν καθημερινά πάνω από τη ΣΘΕ και δημιουργούσε ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην καθημερινότητα της σχολής. Ωστόσο, από την άνοιξη και μετά η καταστολή εντός των πανεπιστημίων έχει αυξηθεί και έχει αλλάξει μορφή. Τα κλειδώματα, τα εκκενωμενα στέκια και τα lockout σε περιπτώσεις πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο. Το πανεπιστήμιο παρέλαβε την σκυτάλη από την ΕΛΑΣ και οι φυλακές λειτουργούν πλέον ως ρουφιάνοι της αστυνομίας αναφέροντας ότιδηποτε συμβαίνει εντός των σχολών στους μπάτσους. Το ίδιο το κτήριο της ΣΘΕ στοχοποιηθηκε όσο κανένα άλλο το τελευταίο διάστημα. Την περσινή 24ωρη φύλαξη διαδέχθηκαν φέτος τα κατεβασμένα ρολά. Το συγκεκριμένο κτήριο τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσε έναν ανοιχτό χώρο στην κοινωνία και πρακτικά κρατούσε όλο το camous ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλη την πόλη. Ήδη από την εκκένωση του στεκιου στο Βιολογικό 3 χρόνια πριν έγινε εμφανής η προσπάθεια του κράτους να ελέγξει και να περιορίσει αυτό το κέντρο ριζοσπαστικοποίησης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Το συγκεκριμένο στέκι ήταν εμβληματικό για την πόλη της Θεσσαλονίκης από τα αυτοοργανωμένα λάιβ μέχρι την στήριξη στον αγώνα απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Φέτος μετά το Πάσχα εκκενώθηκε, ανακαταληφθηκε και επανεκενώθηκε το στέκι φυσικού, ένα στέκιε μακρά ιστορία αγώνων τόσο μέσα στα πανεπιστήμια όσο και την πόλη.
Η ΣΘΕ ανά τα χρόνια είναι το κτήριο το οποίο ανήκει σε όλη την κοινωνία στο οποίο πραγματοποιούνταν πολιτικές διαδικασίες φοιτητικών και μη ομάδων αλλά και πολύμορφες πολιτιστικές δράσεις μέχρι αργά το βράδυ σχεδόν σε καθημερινή βάση. Αυτό ακριβώς φοβάται το κράτος και για αυτό προσπαθεί να θέσει τη σχολή όλο και περισσότερο σε ένα καθεστώς επιτήρησης. Την συλλογικοποίηση και τους κοινούς αγώνες ανθρώπων με οριζόντιες διαδικασίες και τις ζωντανές κοινότητες που δομούνται μέρα με τη μέρα μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Αυτό είναι που φοβάται γιατί ακριβώς αυτό είναι που δεν μπορεί να ελέγξει. Οι εκκενώσεις στεκιων όπως αυτή του Φυσικού και το Ακν, τα σαθρά κατηγορητήρια σε φοιτήτριες και ερευνητές και η επεμβάσεις των μπάτσων στα πανεπιστήμια δείχνουν την κατεύθυνση του κράτους στην εκπαίδευση. Τα πανεπιστήμια λειτουργούνε με βασικό αξονα το κέρδος των αφεντικών, είναι εστίες διαφθοράς όπου ο πρύτανης ταϊζει την οικογένεια του από ερευνητικά στα οποία οι πραγματικοί εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι, ενώ κάθε φοιτητικός αγώνας γίνεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί. Σε μια περίοδο αύξησης καταστολής τόσο εντός όσο και εκτός σχολων όπου το κράτος δολοφονεί μετανάστες τοσο στα ΑΤ όσο και στα σύνορα και το κράτος του Ισραήλ διαπράττει στη Γάζα γενοκτονία το ΑΠΘ έχει ταχθεί συνειδητά στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Εμείς από την μεριά μας επιλέγουμε με αγώνας από τα κάτω μέσα στις σχολές να αμτιστεκόμαστε στους ταξικούς φραγμούς και την επέλαση του κεφαλαίου μέσα στις σχολές μας.
Την Τρίτη 27/05 δεν δικάζονται απλά οι 49 συμφοιτήτριες μας. Δικάζονται οι αγώνες για την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στην παιδεία για τους μη προνομιούχους. Δικάζονται οι ταξικοί αγώνες των φοιτητριών μέσα από οριζόντιες και συλλογικές διαδικασίες και επιχειρείται να ποινικοποιηθούν μέσα όπως οι γενικές συνελεύσεις και οι καταλήψεις συλλόγων. Καλούμε, την Τρίτη 27/05, στις 9:00, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους 49 συμφοιτήτριες/ες μας. Για να δείξουμε και έμπρακτα μέσα από την αλληλεγγύη μας ότι ο αγώνας απέναντι στην εκπαίδευτικη αναδιάρθρωση και στην υποτίμηση των ζώων μας συνεχίζεται και τίποτα δεν έχει τελειώσει.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ-ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΦΕΡΜΑ (αυτοοργανωμένο σχήμα στο Μαθηματικό ΑΠΘ)
Μαρμάγκα:
Στις 27/5 έχει οριστεί η δική των 49 συλληφθέντων/είσων έπειτα απο την εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ. Στις πλάτες τους έχει χτιστεί δικογραφία που θέλει να τους καταλογίσει ολόκληρο το φοιτητικό κίνημα που άνθισε τη δίμηνη περίοδο που προηγούνταν.
Αυτο που όμως το κράτος δε μπορεί να αντιληφθεί είναι πως σε περιόδους κινηματικων διεκδικησεων, πολιτικών ζυμώσεων, συλλογικοποίησης• περίοδοι που αποτελούν πνοή ελευθερίας για όποιο ασφυκτιά με την καθημερινή βαρβαρότητα κι οραματίζεται εναν διαφορετικό ελευθεριακό τρόπο ζωης• περίοδοι που χιλιάδες κατεβαίνουν εβδομαδιαίως στο δρόμο και που τα πανεπιστήμια σφύζουν ζωής, συζητήσεων, γενικών συνελευσεων, 49 άτομα που βρέθηκαν σε ενα καφενείο υπεράσπισης/επανοικιοποιήσης δεν αποτελούν τον πυρήνα αυτών των κινηματικών διαδικασιών, αλλά ενα κομμάτι του. Δεν υπάρχουν παράνομα και κακοποιά στοιχεία, ο χαρακτηρισμός τους ως τέτοιος είναι ένα τέχνασμα του κράτους προκειμένου να νομιμοποιήσει την καταστολή που εξαπολύει όταν ένα κίνημα γινεται ανατρεπτικό κι επικίνδυνο, και χρειάζεται έτσι, να προσωποποιήσει αυτη τη ρωγμή στη κανονικότητά του, η οποια απειλεί την διατήρηση κι αναπαραγωγή της ισχύουσας τάξης πραγμάτων. Γιατί απειλή είναι οταν αγωνιζεσαι για τα αυτονόητα.
Ο νόμος που πέρασε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κι ο νόμος Κ-Χ, που βάζουν ταξικούς φραγμους στην εκπαίδευση αποκλείοντας χιλιάδες, υπήρξε το εφαλτήριο για την ανάδυση και τη συνδεση αυτού του αγώνα με άλλους ταξικούς/κοινωνικούς, όπως αυτούς για τη δολοφονία των Τεμπών, τον νέο ποινικό κώδικα, τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, τις κρατικές δολοφονίες σε σύνορα και θάλασσες, οι οποίοι έμπαιναν κεντρικό θέμα σε συνελευσεις γενικών συλλόγων, συζητήσεων σχολών και πολλες φορές συνδέονταν και συναντιούνταν σε επίπεδο δρόμου.
Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα κρατικοί μηχανισμοί να προσπαθούν λυσσαλέα να επιτεθούν σε διεκδικήσεις δεκαετιών, στο Άσυλο, και κατά συνέπεια στα στέκια και στις καταλήψεις μας, προκειμένου να πετύχουν την αποστείρωση των πανεπιστημίων και κατα συνέπεια των πολιτικών και κοινωνικών μας σχέσεων. Θέλουν να δημιουργήσουν ενα κλίμα τρομοϋστερίας, όπου ο,τι δεν εμπορευματοποιείται, ό,τι δεν λειτουργεί στα μίζερα πλαίσια που ορίζει το καπιταλιστικό σύστημα θα ποινικοποιείται κι οι χώροι μας θα βαφτίζονται κέντρα ανομίας. Έτσι, μπάτσοι εισβάλλουν στο άσυλο, εκκενώνουν καταλήψεις, όπως προσφάτως το στέκι φυσικού(θεσ/νικη), το ΑΚΝ(αθήνα) και διώκουν κόσμο του κινήματος.
Εμείς απο τη μεριά μας δε μπορουμε παρα να σταθουμε με αμέριστη αλληλεγγύη σε όσα αντιστέκονται στον καθημερινό ζόφο και στην αλλοτρίωση, σε όσα αγωνίζονται για τη βελτιωση των ζωων τους και διεκδικούν τα αυτονόητα. Ενάντια στη λογική του κέρδους και στις κρατικές ορέξεις, διεκδικούμε μαχητικά το άσυλο, τα στέκια μας, χτίζουμε κοινότητες αλληλεγγύης και συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας στο δρόμο.
ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΈΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 7 ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ
18 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑ ΜΙΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΔΕ ΣΒΗΝΕΙ,ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΑΚΝ, ΡΑΣΠΡΑΒΑ, ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΆΣΥΛΟ ΑΓΏΝΩΝ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΏΝ ΚΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΥΤΆΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΏΝ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
Αυτόνομη Παρέμβαση Εστιακών:
Στεκόμαστε στο πλευρό των 49 συλληφθέντων/συλληφθεισών της εκκένωσης της Σθε, τα οποία στα πλαίσια επανοικειοποίησης του κάμπους τολμησαν να υπερασπιστούν κάτι το οποίο μέχρι τότε θεωρούνταν δεδομένο , την δημόσια παιδεια .
Βρέθηκαν αντιμέτωπα με την καταστολή, όχι επειδή έκαναν κάτι άδικο ή επιβλαβές, αλλά επειδή στάθηκαν πλάι στο δίκιο.
Ειναι προφανές ότι η εξουσία φοβάται. Φοβάται τη φωνή, την πράξη, την παρουσία όσων δεν σκύβουν το κεφάλι. Και γι’ αυτό απαντά.
Οι συλλήψεις αυτές δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι κομμάτι ενός ευρύτερου μηχανισμού φίμωσης, εκφοβισμού και καταστολής κάθε φωνής που αντιστέκεται. Κάθε άδικη σύλληψη, κάθε ψευδές κατηγορητήριο, κάθε επιχείρηση σπίλωσης, είναι επίθεση στο δικαίωμα όλων μας να διεκδικούμε, να διαμαρτυρόμαστε, να υπάρχουμε ελεύθερα.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνοι τους. Είναι κομμάτι ενός κινήματος που δεν σιωπά. Ενός κόσμου που αρνείται να συνηθίσει την αδικία. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας – και δεν πρόκειται να το αφήσουμε από τα χέρια μας.
Απαιτούμε την άμεση παύση κάθε δίωξης και την απαλλαγή τους από όλες τις κατηγορίες.
Δεν ξεχνάμε – δεν συγχωρούμε – δεν φοβόμαστε.
Κανένα μονο απέναντι στην καταστολή.
Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα
Αγώνας για την διατήρηση του ασύλου στο τώρα και στο μετά
αυτόνομη παρέμβαση εστιακών
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ | ΤΡΙΤΗ 27/05 09.00
Αλληλεγγύη στα 49 συλληφθέντα άτομα της ΣΘΕ
Τον περασμένο Μάρτιο και κατά την περίοδο καταλήψεων διαρκείας ενάντια στο νομοσχέδιο για την αναθεώρηση του άρθρου 16 βρεθήκαμε αντιμέτωπες με την εκκένωση της ΣΘΕ και την σύλληψη 49 ατόμων, με πρόσχημα δράση επανοικειοποίησης του ασύλου που αποφασίστηκε από τον ΦΣ Φυσικού. Στις 27/05 εκδικάζεται η υπόθεση, μια υπόθεση που θέτει όλους εμάς στο στόχαστρο των μπάτσων και του κράτους που τολμά να μας «βγάλει την γλώσσα» και να επιδείξει με χυδαιότητα την δύναμη του.
Αυτο, άλλωστε, γίνεται ευκόλως αντιληπτό μόνο και μόνο απο τις τελευταιες εβδομάδες: η συνοδος των Πρυτάνεων – ο θεμέλιος λίθος για την ολική πραγμάτωση του πανεπιστημίου της εκμετάλλευσης και της αποστείρωσης , οι εκκενώσεις του ΑΚΝ και του στεκιου στο Φυσικό, καθώς και η γρήγορη κινητοποίηση για αχρηστεύση των χώρων… Και συνάμα ποιος είναι καλύτερος τρόπος από την εξουθένωση του κόσμου του αγώνα, πέρα από τις δικαστικές αίθουσες; Το είδαμε να συμβαίνει με τις ανυπόστατες κατηγορίες για μέλος του ΣΕΡΕΤΕ -αλλά και φιλικό του πρόσωπο- που συνελήφθη κατα την διάρκεια αφισοκόλλησης αλλά και με τις τρομοκρατικές μπούκες της ΕΛΑΣ στα σπίτια 10 ατόμων και την επακόλουθη σύλληψη των 7 για την παρέμβαση στην Μέρα Καριέρας της ΔΑΠ, υπόθεση που κουβαλάει όλα τα παράσημα της υποτιθέμενης “αναβάθμισης” των ΑΕΙ με βαριες και επιθετικές κατηγορίες.
Σαφέστατα, από την πρώτη στιγμή οι δηλώσεις από πλευράς κράτους όσο και πρυτανικών αρχών επιζητούσαν την εφαρμογή των διαγραφών και των πειθαρχικών αλλά και μια πιο εντατική παρουσία μπάτσων στο ΑΠΘ στο όνομα μιας δήθεν ασφάλειας, προστασίας της περιουσίας και ευρυθμίας του πανεπιστημίου. Θα ήμασταν αφελείς αν δεν τοποθετούσαμε την εκκένωση της ΣΘΕ σε ένα σχήμα-σειρά εκκενώσεων και επιθέσεων στον αγωνιζόμενο κόσμο τόσο εντός όσο και εκτός των πανεπιστημίων, με βασικότερο επίδικο από πλευράς της εξουσίας την εκδικητική επιβολή μιας βεβιασμένης «κανονικότητας» εντός των σχολών, μια βδομάδα, μάλιστα, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν μπόρεσαν, άλλωστε, να εμποδίσουν τις καταλήψεις από το να ξεπηδήξουν και να ριζώσουν πανελλαδικά, δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν τις φωνές μας, να περιορίσουν την αγανάκτηση μας ή να «μετριάσουν» την δράση μας.
Το αφήγημα περί «ασφάλειας και πρόσβασης στην ακαδημαϊκή γνώση», με το οποίο το κράτος μεθοδεύει την εντατικοποίηση των σπουδών και των ζωών μας είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Την ίδια στιγμή μεθοδεύονται οι κόφτες και οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση, τα δημόσια πανεπιστήμια ερειπώνονται, η γνώση γίνεται εμπόρευμα, οι σπουδές «παζάρι» προσόντων, κι όλα αυτά τα επιβάλλουν με καταστολή και συλλήψεις σε καθημερινή βάση. Για χάρη της κερδοφορία τους, η παρακολούθηση μιας διάλεξης μπορεί να μας βρει μέσα σε απαρχαιωμένα ασανσέρ, πεσμένους από τα παράθυρα της νομικής ή πνιγμένους στα χημικά σε κάποια αίθουσα της ΣΘΕ…
Σήμερα που το μόνο μέλημα του κράτους και των μπάτσων είναι να τρομοκρατούν και να επιτίθενται στον αγωνιζόμενο κόσμο, σήμερα χτίζουμε νέες αντιστάσεις και υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο τα κεκτημένα αγώνων μας απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης, του ανταγωνισμού, της εμπορευματοποίησης και της καταστολής. Γιατί δεν θα σταματήσουμε να οραματιζόμαστε. Γιατί στο δικαστήριο δικάζονται οι ιδέες μας, πολλές παραπάνω από 49, και δεν θα κάνουμε ησυχία!
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ★
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνίστ(ρι)ων:
Στις 16/03/2024 έπειτα από εισβολή των μπάτσων στο ΑΠΘ, συλλαμβάνονται 49 άτομα στη Σχολή Θετικών Επιστημών, η οποία τελούσε υπό κατάληψη ήδη δύο μηνών και αποτελούσε κέντρο αγώνα με κεντρικό γνώμονα το νομοσχέδιο Πιερρακάκη το οποίο προέβλεπε την ίδρυση μη κρατικών/ ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η κατάληψη της ΣΘΕ ήταν μια κατάληψη που φιλοξένησε έναν πολύμορφο αγώνα μηνών, αφορμώμενη από ένα κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όπως το κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Αγώνα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, αγώνα ενάντια στη σφαγή της Παλαιστίνης και την ανάδειξη της “χέρι-χέρι” συνεργασίας του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ με το ελληνικό πανεπιστήμιο, αγώνα υπεράσπισης του ασύλου και τον κατειλημμένων χώρων, αγώνα ενάντια στους ταξικούς φραγμούς που όλο ένα και εντείνονται .
Οι κατηγορίες που τους προσάπτουν είναι η σοβαρή διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας (δίμηνη κατάληψη κατά συναυτουργία) και η απείθεια. Ο κρατικός μηχανισμός σε μια ακόμη επίδειξη δύναμης ποινικοποιεί τους αγώνες που λαμβάνουν χώρα ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει. Καταστέλλει κάθε μορφή εναντίωσης σε αυτό το άθλιο σύστημα ,εκκενώνει ό,τι γεννά συνειδήσεις, φυλακίζει ό,τι δεν το βολεύει και δολοφονεί ό,τι τρέχει να ξεφύγει από την βαρβαρότητα του πολέμου. Το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές θέλουν να δικάσουν στο πρόσωπο των 49 ένα ολόκληρο κίνημα μηνών, εντείνοντας το αφήγημα των μειονοτήτων που καπηλεύονται το ρόλο του δημόσιου πανεπιστημίου. Ένα κίνημα που έχοντας ως αφετηρία το νόμο Πιερρακάκη και όλους του εκάστοτε αντιεκπαιδευτικούς νόμους, όπως και του νόμου Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη που ψηφίστηκε το 2021, κατάφερε να συσπειρώσει τον κόσμο αλλά και να θυμίσει ότι ο αγώνας ενάντια στην απαξίωση των ζώων μας είναι διαχρονικός.
Στις 27/05/2025 στεκόμαστε αλληλέγγυα στα συλληφθέντα της εκκένωσης της ΣΘΕ όντας κομμάτι και εμείς αυτού του αγώνα.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 09:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ, ΡΑΣΠΡΑΒΑ, ΑΚΝ
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνίστ(ρι)ων
Αναρχική συνέλευση Quieta Movere:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ | 27/05 09.00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
Ζούμε σε μια περίοδο έντονης κρατικής καταστολής, με την επίθεση που εξαπολύει η κυριαρχία προς την κοινωνική βάση και ιδιαίτερα τη μερίδα αυτής που αγωνίζεται ενάντια στα πλάνα της να είναι ολομέτωπη και βάρβαρη. Από τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που ως στόχο έχουν τον κατακερματισμό της πραγματικά δωρεάν και δημόσιας παιδείας, τους αντεργατικούς νόμους, τις μεταβολές στο ΕΣΥ και τη γενικότερη ακρίβεια, στην βίαιη καταστολή κάθε φωνής αντίθεσης με συλλήψεις αγωνιστ(ρι)ών, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τη συνολικότερη αστυνομοκρατία που επιχείρει η εξουσία να επιβάλλει.
Ήδη το τελευταίο και μόνο διάστημα κράτος, πρυτανικές αρχές και μπατσοι έχουν εξαπολύσει μια συντονισμένη επίθεση αποστείρωσης απέναντι στον αγωνιζόμενο κόσμο, με αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων και στεκιών, το ΑΚΝ, το Μηχανουργείο στην Αθήνα και το στέκι Φυσικού στο ΑΠΘ. Ταυτόχρονα, η κρατική τρομοκρατία εντείνεται μέσα από τις ανυπόστατες κατηγορίες και τις βίαιες εισβολές σε σπίτια αγωνιστών, όπως στην περίπτωση της παρέμβασης στη “Μέρα Καριέρας” της ΔΑΠ ή της στοχοποίησης του διδακτορικού ερευνητή στο ΕΜΠ . Με βαριές κατηγορίες, απειλές προφυλάκισης και αποκλεισμού από τις σχολές, επιχειρείται η ποινικοποίηση κάθε μορφής συλλογικής έκφρασης που στέκεται απέναντι στις επιταγές του κεφαλαίου και της κρατικής “αναβάθμισης” των ΑΕΙ. Και σαφώς δεν μπορούμε να βγάζουμε εκτός εξίσωσης την πρόσφατη Σύνοδο των Πρυτάνεων που αποτέλεσε την επιτομή της επιθετικής μεθόδευσης της πλήρους αναδιάρθρωσης των ΑΕΙ, καθιστώντας σαφή τον σχεδιασμό για αυταρχικό έλεγχο τόσο με πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών όσο και με περαιτέρω κατασταλτικά μέτρα και επιχειρηματοποίηση των ιδρυμάτων.
Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, τα τελευταία χρόνια μια σωρεία νομοσχεδίων που αφορούν την παιδεία έχουν κατατεθεί και ψηφιστεί, με σημαντικότερα από αυτά να είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη 4777, που φέρνει μεταξύ άλλων μπάτσους στις σχολές, πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, κάμερες παρακολούθησης εντός του κάμπους και αναβαθμίζει το επίπεδο δυσκολίας εισαγωγής σε κάποια σχολή, και ο προσφάτως ψηφισμένος νόμος-σχέδιο του Πιερρακάκη για την ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, όπως αυτός ορίζει, που στην ουσία πρόκειται για την ίδρυση Ιδιωτικών ιδρυμάτων. Τα νέα αυτά νομοσχέδια, ως απώτερο στόχο έχουν την πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας και της γνώσης εν γένει, την υποβάθμιση των δημοσίων Πανεπιστημίων και φυσικά την άριστη εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου στις πλάτες της κοινωνικής βάσης η οποία μοχθεί για να καταφέρει να επιβιώσει, εντείνοντας τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς φραγμούς, κάνοντας τη γνώση πλεονέκτημα των λίγων και εκλεκτών και αναιρώντας τη φύση του δικαιώματος που αυτή έχει για όλη την κοινωνία.
Εξάλλου, ακόμη και τώρα, που οι προαναφερθέντες νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί στην ολότητα τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, καθώς ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες οι λογική κόστους και οφέλους έχουν επιχειρηματοποιήσει την εκπαίδευση, τόσο σε τριτοβάθμιο επίπεδο με πολλαπλούς τρόπους όπως π.χ. με την ανάθεση εργολαβιών για τη φοιτητική μέριμνα, τον αποκλεισμό χιλιάδων σπουδαστών/τριών από τις φοιτητικές εστίες κ.α αλλά και σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, όπως λ.χ. με τα εντατικά φροντιστήρια μαθημάτων εκτός σχολικών ωραρίων.
Απέναντι στα πλάνα της εξουσίας ωστόσο, βρίσκεται πάντα ο αγωνιζόμενος κόσμος που αντιτίθεται στην εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής και στα σχέδια της κυριαρχίας που προσπαθούν να κινηθούν σε αυτήν την κατάσταση. Η δύναμη της ανατροπής κάθε νόμου και κάθε εξουσίας βρίσκεται στα χέρια του κόσμου του αγώνα γενικά, και των φοιτητ(ρι)ών ειδικά, που με οργάνωση στη βάση, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, πορείες και συγκρούσεις αντιπαλεύουν κόντρα στην κρατική απειλή. Ο περσινός αγώνας ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων άλλωστε αυτό ακριβώς απέδειξε, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο απαντήθηκε από το κράτος με τον βαθμό της καταστολής που επιχείρησε να τον πλήξει.
Την περασμένη άνοιξη, κατά τη διάρκεια δημόσια καλεσμένων δράσεων επανοικειοποίησης του κάμπους από τον Σ.Φ. Φυσικού, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κάθε λογής εισέβαλλαν στο άσυλο, καταστέλλοντας με μανία τον συγκεντρωμένο κόσμο, εκκενώνοντας την κατάληψη της ΣΘΕ και συλλαμβάνοντας 49 αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/τριες, αποδίδοντας τους τις κατηγορίες της απείθειας και της σοβαρής διατάραξης της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας. Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί για την Τρίτη 27/05 στις 9:00, στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Η καταπάτηση του ασύλου από τα ένστολα τσιράκια της ΕΛΑΣ, η μαζική σύλληψη του συγκεντρωμένου κόσμου και η εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ, δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο παρά την μεθοδευμένη κίνηση της εξουσίας που θέλει να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης και να ισοπεδώσει το ηθικό των αγωνιστριών, για να επιβάλλει ανενόχλητη τα σκοταδιστικά της πλάνα.
Η συνεχόμενη αστυνόμευση κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής, η τρομοκράτηση των αγωνιστών, οι σκευωρίες και συνολικά η ποινικοποίηση κάθε όψης της κοινωνικής ζωής όπως οι πρόσφατες επιθέσεις στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι πειθαρχικές διώξεις σε εκπαιδευτικούς συμπληρώνουν άριστα το παζλ της δυστοπίας που βιώνουμε σε καθημερινή βάση, επιβάλλοντας σταδιακά τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Το κράτος ιεραρχεί ψηλά στην πολιτική του ατζέντα την πλήρη καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης ενάντια στα πλάνα του, τα οποία επιφυλάσσουν μια κοινωνία ανελεύθερη, αποστειρωμένη και απαλλαγμένη από οποιαδήποτε συλλογική και πολιτική ζύμωση.
Οφείλουμε να μην το αφήσουμε να περάσει. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη, να οργανωθούμε στη βάση, δημιουργώντας εστίες αγώνα σε κάθε σχολη, να ανοίξουμε στέκια και καταλήψεις και και να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια σε κράτος, καπιταλισμό και πρυτανικές αρχές που θυσιάζουν τις ζωές μας στον βωμό του κέρδους. Να υψώσουμε τις ταξικές μας αντιστάσεις ενάντια σε κάθε λογής εξουσία που επιβάλλει τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Να περάσουμε στην αντεπίθεση για την κατάλυση του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος, για μια κοινωνία αταξική και δίκαιη, για την Αναρχία.
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΠΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere
ΜΠΟΥ (ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ):
Στις 27 Μαϊου είναι δίκη των 49 συλληφθέντων από την εκκένωση της κατειλημμένης σχολής θετικών επιστημών του ΑΠΘ στις 16/3/2024. Τα συλληφθέντα κατηγορούνται από την εισαγγελική αρχή για την διατάραξη της λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας για όλη την διάρκεια της δίμηνης κατάληψης κατά την περίοδο του φοιτητικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Στην περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων η συμμετοχή όλο και περισσότερων φοιτητ(ρι)ών άλλα και εργαζομένων και μη ήταν ραγδαία. Η κυβέρνηση προσπαθούσε να καταστείλει το κύμα καταλήψεων από την αρχή είτε μέσω προβοκάτσιας και νοθείας των εκλογών από την φοιτητική νεολαία της ΝΔ όσο και με εκκενώσεις σχολών και πειθαρχικά. Όμως ο αγώνας για την ανατροπή του νομοσχεδίου συνεχίστηκε και μετά την ψήφιση του. Μπορεί τότε μερικές σχόλες να είχαν αποδυναμωθεί, άλλα υπήρχαν σχόλες που δεν σταμάτησαν τις καταλήψεις, μια από τις οποίες ήταν και η ΣΘΕ. Η εκκένωση της κατειλημμένης ΣΘΕ δεν ήταν μια τυχαία κίνηση του κρατικού μηχανισμού, καθώς είχε σκοπό να χτυπήσει μια σχολή με σημαντικό πολίτικο υπόβαθρο σε μια περίοδο κόπωσης άλλα και αναδιαμόρφωσης του φοιτητικού κινήματος. Ταυτόχρονα είναι αρκετά τραγελαφικό το γεγονός ότι αυτή η “μεγάλη” αστυνομική επιχείρηση (συμμετείχαν διάφορες δυνάμεις της ελληνικής αστυνομίας : ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΜΑΤ και η αντιτρομοκρατική) έγινε το τριήμερο των αποκριών που αρκετός αλληλέγγυος κόσμος δεν ήταν στην πόλη. Κατά την διάρκεια της εκκένωσης και κατ’ επέκταση στην σύλληψη 49 ατόμων και κράτηση τους για 48 ώρες στην ΓΑΔΘ, η στάση των μπάτσων ήταν να τραμπουκίζουν και να στερούν από τα συλληφθέντα βασικά δικαιώματα, όπως η επικοινωνία και η πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης. Η βαρβαρότητα των άρχων σε όσα άτομα αγωνίζονται δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, το κράτος επιδιώκει να τρομοκρατεί και να εκδικείται όσα προσπαθούν να αλλάξουν αυτό το μίζερο και σαπισμένο σύστημα, στο οποίο μεγαλώνουμε και εργαζόμαστε. Έτσι οι κατασταλτικές κινήσεις δεν είναι καθόλου τυχαίες, άλλα μεθοδευμένες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αδρανοποίησης τω φοιτητών και αποστείρωσης των πανεπιστημιακών χώρων. Επομένως στις 26/11 δεν θα δικαστούν μόνο τα συγκεκριμένα 49 άτομα άλλα όλοι οι φοιτητικοί αγώνες που έγιναν το ’24 άλλα και παλαιότερα. Τα κινήματα δεν δικάζονται και δεν αποτυπώνονται σε πρόσωπα. Το κράτος προσπαθεί να μας στερήσει το δικαίωμα να αντιδράσουμε απέναντι στην ταξική αδικία και στην βια που βιώνουμε καθημερινά.
Γενικότερα, τελευταίο καιρό έχουμε δει μια σειρά από κατασταλτικά χτυπήματα από την μεριά του κρατικού μηχανισμού. Πιο συγκεκριμένα μέσα σ’ αυτό το διάστημα έχουν γίνει κινήσεις τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος από τις πρυτανικές αρχές σε τέλεια συνεργασία με τους μπάτσους και κάθε λογής ρουφιάνους (εκκενώσεις καταλήψεων σχολών, ξύλο, χημικά εντός κι εκτός κτηρίων, κλείδωμα σχολών, διαγραφές, ηλεκτρονικά μαθήματα σε περίοδο καταλήψεων). Επίσης, έχουν εκκενωθεί κατειλημμένοι χώροι (Αυτόνομο Στέκι Φυσικού, Αυτόνομο Κυλικείο Νομικής Αυτοσχεδιαζόμενο κυλικείο στο ΕΜΠ) εντός πανεπιστημιακών campus και αρκετοί ακόμα μέσα στον αστικό ιστό (Ρασπάβα, Ευαγγελισμός,Εξωστρεφής).
Ο σκοπός όλων αυτών των κινήσεων είναι η απαγόρευση της δημιουργίας εστιών αγώνα είτε εκτός είτε εντός του πανεπιστημίου. Ειδικότερα, ξεκινώντας από το πανεπιστήμιο, όπου δρούμε καθημερινά, παρατηρούμε μια όλο και αυξανόμενη υπονόμευση του δημοσίου και ανοιχτού χαρακτήρα του. Αυτό γίνεται εμφανές με την αυξανόμενη υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων που αντί να καλυφθούν οι πάγιες ανάγκες τους για τεχνικό και διδακτικό προσωπικό, υποδομές και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, κατασπαταλώνται χρήματα σε κάμερες ασφαλείας, τουρνικέ και ερευνητικά προγράμματα για βελτίωση του εξοπλισμού στο στρατό (funds από το Ισραήλ) και την αστυνομία. Ακόμα, με την παρουσία των μπάτσων σε οποιαδήποτε εκδήλωση ή διαμαρτυρία είναι έξω από τα πλαίσια του ακαδημαϊκού πλαισίου (π.χ. παρέμβαση στην παλιά φιλοσοφική για υποδομές από εστιακούς, μπαρ οικονομικής ενίσχυσης αυτόνομων σχημάτων κ.α.) δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για έναν ελεύθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών και γνώσης, αλλά για ένα πλήρως ελεγχόμενο μέρος. Στο ίδιο μήκος κύματος θα μπορούσαμε να πούμε πως το κράτος κινείται και στις γειτονιές. Εκκενωμένα κτίρια ρημάζουν χωρίς τον κόσμο που τα φρόντιζε και τα άνοιγε στον κόσμο τις γειτονιάς, πλατείες και πάρκα με όλο και λιγότερο πράσινο, όλο και λιγότερο προσιτά, με όλο και περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας
Όμως, γιατί το κράτος κυνηγάει με τόση μανία τους φοιτητικούς αγώνες και πιο συγκεκριμένα το μέσο της κατάληψης; Μέσα από τη διαδικασία της κατάληψης βρίσκουμε το χώρο και το χρόνο ν’ αλληλεπιδράσουμε με τους δικούς μας όρους. Μαθαίνουμε να δρούμε με πιο συλλογικό τρόπο, να παίρνουμε αποφάσεις εμείς τα ίδια για αυτά που θέλουμε να κάνουμε κι όχι κάποιος εκπρόσωπος “συλλόγου” αντί για μας, να στεκόμαστε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο, να βρίσκουμε τρόπους ν’ αντιστεκόμαστε στο σύστημα του κέρδους, της εκμετάλλευσης και του ατομικού δρόμου μέσα και έξω από τη σχολή. Ακόμα, μέσα στις καταλήψεις προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα έξω από τη λογική του εμπορεύματος, όπου δεν έχει τίποτα αντίτιμο αλλά θα προσφέρει ο καθένας ό,τι θέλει. Έτσι θα διακινούνται ελεύθερα ιδέες, γνώσεις και οποιουδήποτε είδους ανησυχίες. Κι αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που επιμένουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το μέσο αγώνα, ψάχνοντας ταυτόχρονα κι άλλες πρακτικές που θα το εμπλουτίσουν. Εμείς, λοιπόν, στεκόμαστε δίπλα σε όσες δομές αγώνα και σε όσα άτομα προσπαθούν να δημιουργήσουν ρωγμές αντίστασης στον ζόφο της καθημερινότητας.
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΚΤΗΡΙΑ
10-100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΣΤΕΚΙΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 27/5 9:00
ΜΠΟΥ (ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ)
