Ανάδυση νεοφασιστικών και εθνικιστικών ομάδων νεολαίας

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση το αποτέλεσε σημείο ορόσημο του αντιφασιστικού κινήματος στην ελλάδα, ενός κινήματος που είχε βρεθεί στην πρώτη θέση μάχης, τόσο θεσμικά όσο και στον δρόμο, ενάντια στο φασιστικό δηλητήριο και την άνοδο της Χ.Α. Σαφώς, αν και θεωρούμε ορόσημο την καταδίκη και αποσύνθεση της, δεν αναπαυόμαστε και αναγνωρίζουμε πως το κλείσιμο μερικών μπροστάρηδων ηγετών της στην φυλακή δεν σημαίνει πως η ιδεολογία καθεαυτή έχει πεθάνει. Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια, εν μέσω όξυνσης μίας παγκόσμιας δημοσιονομικής κρίσης, παρατηρούμε μία ανησυχητική αναγέννηση του φασιστικού λόγου, ο οποίος έχει μεταλλαχθεί και επιβιώνει μέσα από νέες, λιγότερο θεσμικές μεν, εξίσου επικύνδυνες δε μορφές. Στην ουσία αποτελεί την ίδια ξαναζεσταμένη σούπα που μας ταίζει η εξουσία για να μας διχάσει και αποπροσανατολίσει από τον πραγματικό υπαίτιο των προβλημάτων μας, αυτή την φορά πακεταρισμένη διαφορετικά για να βρει εκτόπισμα στις νέες γενιές.

Το κενό που άφησε στον κομάτι του «δρόμου» η θεσμική και οργανωμένη Χ.Α. έρχονται να καλύψουν μικρές ομάδες, που επιχειρούν να συνεχίσουν τη δράση της με σύγχρονα μέσα και διαφορετική αισθητική. Στρέφονται κυρίως στη νεολαία και λειτουργούν με πιο σύγχρονα, αποκεντρωμένα μέσα. Αντί για τους παραδοσιακούς κομματικούς μηχανισμούς, αυτές οι ομάδες χρησιμοποιούν τα social media, την αισθητική του “αντισυστημικού πατριώτη”, τα ανώνυμα προφίλ ακροδεξιών troll και meme pages, ακόμα και τη μουσική ή τον αθλητισμό μέσω των συνδέσμων, ως μέσα προσέγγισης. Επιδιώκουν να παρουσιάζονται όχι ως “φασίστες”, αλλά ως υπερασπιστές της πατρίδας, της θρησκείας, της “ελευθερίας λόγου” και της “παραδοσιακής τάξης” — αντιστρέφοντας συχνά την πραγματικότητα και υιοθετώντας στρατηγικές “θυματοποίησης” απέναντι στο πολιτικό σύστημα, την “αριστερή ηγεμονία” και τις προοδευτικές αξίες.

Σημαντικό στοιχείο αυτής της μετεξέλιξης είναι η “επανασυσκευασία” του λόγου: ο χυδαίος ναζιστικός λόγος της ΧΑ αντικαθίσταται σε πολλές περιπτώσεις από έναν πιο “μοντέρνο”, νεανικό και εύπεπτο εθνικισμό που απευθύνεται σε νέους ανθρώπους που νιώθουν πολιτικά άστεγοι ή κοινωνικά αποξενωμένοι.

Ταυτόχρονα, ο αντιπροσφυγικός, αντιισλαμικός και ομοφοβικός λόγος που μας βομβαρδίζει το σύστημα από παιδιά, ενσωματώνεται στη ρητορική των “δικαιωμάτων του Έλληνα” και της “πολιτιστικής υπεροχής”, δίνοντας έτσι μια ψευδαίσθηση πολιτικής σοβαρότητας σε βαθιά ρατσιστικές και αναχρονιστικές θέσεις.

Η μετάβαση αυτή δεν συνιστά υποχώρηση, αλλά αναδιάταξη δυνάμεων. Το ακροδεξιό φαινόμενο στην Ελλάδα παραμένει ενεργό — απλώς έχει προσαρμοστεί, μεταμφιεστεί και διεισδύσει σε νέες κοινωνικές δυναμικές. Μία από τις πιο ανησυχητικές εκφράσεις αυτής της νέας φάσης είναι οι νεανικές ομάδες, όπως η Εθνικιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης, ή defend Salonica, που λειτουργούν ως φορείς αυτής της νέας γενιάς εθνικιστικού φρονήματος.

Ο τρόπος που δρούν είναι αποσπασματικός, με όρους αγέλης και έχουν παρουσία σε διάφορα κοινωνικά πεδία όπως σχολεία και γειτονιές, συνήθως με κλειστές παρεμβάσεις με πανο, σπρει, αυτοκόλλητα. Μία χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της Ε.Νε.Θ., η οποία λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια στην συμπρωτεύουσα, η οποία εξαρθρώθηκε πρόσφατα από την ΕΛ.ΑΣ. Εδώ πρέπει να κάνουμε μία σημαντική παραδοχή και προσθήκη. Το ότι μία εθνικιστική ομαδοποίηση βρέθηκε στο στόχαστρο των μπάτσων δεν σημαίνει ούτε ότι οι φασίστες πάνε ενάντια στο σύστημα, ούτε ότι εμείς περιμένουμε την αστυνομία να επιτελέσει αντιφασιστικό ρόλο. Οι λόγοι που συνέβη αυτό χωράνε αρκετή κουβέντα που δεν είναι της παρούσης*.

Εκεί που θέλουμε να σταθούμε, είναι ο τρόπος δομής, συσπείρωσης, δράσης της Ε.Νε.Θ. ως παράδειγμα νεοναζιστικής εθνικιστικής ομάδας αλλά και το πως αυτές οι χαλαρώς συνδεδεμένες ομάδες καθόλη την επικράτεια επικοινωνούν και συντονίζονται. Σύμφωνα με τα δημοσιέυματα, η πλειοψηφία των μελών είναι ανήλικοι και έχουν μία ιεραρχική δομή με έναν αρχηγό καθοδηγητή. Στις δράσεις τους περιλαμβάνονται επιθέσεις σε αντιφασίστες, σε μετανάστες, ενώ έχουν παίξει ρόλο στις επιθέσεις στο ΕΠΑΛ σταυρούπολης και Ευόσμου, πράγματα που ήδη γνωρίζαμε. Σημαντικό να αναφερθεί πως πέραν των δράσεων αυτών, τα μέλη της Ε.ΝΕ.Θ. συμμετείχαν σε ληστείες και σε εμπόριο ναρκωτικών. Είναι βέβαια αρκετά ειρωνικό πως οι ρατσιστές μισάνθρωποι που υποστηρίζουν πως οι μετανάστες είναι εγκληματίες και πρέπει να επαναπροωθηθούν είναι οι ίδιοι που συμμετέχουν σε τέτοιες πράξεις.

Οι ομάδες αυτές συντονίζονται και επικοινωνούν μέσω κλειστών συνομιλιών στο Telegram κυρίως, όπου και «ευλογούν τα γένια τους» ανεβάζοντας τις δράσεις τους, (πολλές φορές φουσκώνοντας τες για να καλύψουν την πρακτική ανυπαρξία τους στο κοινωνικό πεδίο). Διατηρούν «φιλικές» σχέσεις και στηρίζουν η μία την άλλη στέλνοντας υλικό όπως αυτοκόλλητα. Από τις ίδιες τις δηλώσεις ηγετικού στελέχους της Ε.Νε.Θ. σε συνένευξη γνωρίζουμε πως διατηρούσαν σχέσεις με άλλες αντίστοιχες στην Θεσσαλονίκη και στις επαρχίες όπως στην Κατερίνη.

Ως αντιφασίστες στην Αλεξανδρούπολη να προσθέσουμε πως σχέσεις της Ε.Νε.Θ. έχουν παρατηρηθεί και με ομαδοποιήσεις στην πόλη μας, όπως της σχετικά νέας Ε.Νε.Α. (Εθνικιστική Νεολαία Αλεξανδρούπολης) αλλά και παλαιότερα με αντίστοιχα μορφώματα και γνωστά σε εμάς φασιστόμουτρα μεγαλύτερης ηλικίας που ήταν πιο ενεργά κατά την περίοδο ακμής της Χ.Α. και μετέπειτα κατά τα μακεδονικά. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως σε (σβησμένα) φασιστικά σπρέι που έγιναν το ίδιο βράδυ υπήρχαν οι υπογραφές και Ε.Νε.Α. και Ε.Νε.Θ., αποδεικνύοντας κάποια σχέση μεταξύ των μελών.

Φυσικά, το ίδιο το όνομα είναι εμπνευσμένο από την Ε.Νε.Θ. Αντίστοιχα στην κομοτηνή, το προφίλ που ανέβασε τον περασμένο Νοέμβρη το βίντεο στο οποίο απεικονίζεται ο τραμπουκισμός ενός μειωνοτικού παιδιού το οποίο είχαν στριμώξει φασίστες και του φώναζαν να πει «ζήτω ο κασιδιάρης» ήταν το “komotini nationalists”, αντιστοίχως εμπνευσμένο από τα υπόλοιπα προφίλ που υπάρχουν ανά την επικράτεια με logo το defend και την πόλη που είναι ενεργοί. Με το που πήρε βέβαια έκταση το περιστατικό, οι θρασύδειλοι τραμπούκοι αρχικά μετονόμασαν το προφίλ και στην συνέχεια το διέγραψαν, αποτελώντας άλλο ένα παράδειγμα της συνιθισμένης πρακτικής τους, «αίμα, τιμή, δεν ήμουνα εκεί»!

Η Ε.Νε.Α. είναι η μοναδική ομαδοποίηση αυτή την στιγμή στην πόλη που δρα και υπογράφει ως κάτι πιο δομημένο. Η τάχαμου ομάδα βέβαια δεν έχει κανέναν λόγο, καμία υπόσταση από μόνη της. Υπάρχει μόνο μιντιακά και περιορίζεται στο κατέβασμα πολιτικού υλικού και αυτό με όρους παρέας ή πιο σωστά αγέλης, όχι ως στοχευμένη πολιτική παρέμβαση. Πάραυτα τα μέλη της είναι νέοι, μαθητές κυρίως από τα ΕΠΑΛ. Έχουν επίσης στοχοποιήσει κοινωνικούς χώρους όπως το αναγνωστήριο.

Οι (νεο)φασίστες δεν είναι ούτε εξοργισμένοι με το σύστημα, ούτε του πάνε κόντρα με τον οποιονδήποτε τρόπο, είναι τα ίδια τα παιδιά του και στην καλύτερη, οι χρήσιμοι ηλίθιοι του. Ο φασισμός είναι διαχρονικά το πιο βίαιο, ωμό εφεδρικό εργαλείο του συστήματος. Εκεί που δεν φτάνουν οι νόμοι, η αστυνομία ή οι αστικοί θεσμοί, αναλαμβάνουν οι φασιστικές συμμορίες: να εκφοβίσουν, να τραμπουκίσουν, να δολοφονήσουν. Αυτή ήταν πάντα η θέση τους — παρακρατικά σκυλιά του κράτους και των αφεντικών.

Σήμερα, σε μια Ευρώπη όπου η άκρα δεξιά έχει περάσει από τους δρόμους στα υπουργεία, από τις συμμορίες στα τηλεοπτικά πάνελ, το σύστημα δεν έχει πια ανάγκη τον ανοιχτό φασισμό του πεζοδρομίου. Τον κρατά στον πάγο, μέχρι να ξαναχρειαστεί τα τσιράκια που θα το ξελασπώσουν εκτελώντας τον πιο βρώμικο ρόλο. Οι «σοβαροί» ακροδεξιοί έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔ, στους Πατριώτες και σε αντίστοιχα θεσμικά μορφώματα. Οι πρώην ηγέτες των ταγμάτων εφόδου παριστάνουν τους μετανοημένους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον ίδιο τον Κασιδιάρη! Και στην τωρινή φάση, που το κυρίαρχο αφήγημα της Ευρώπης μιλά για «δύο άκρα» και για «καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται», στήνοντας ένα ψεύτικο δίπολο που εξισώνει τον φασισμό με την αντίσταση σε αυτόν, η εξάρθρωση ομάδων όπως τηε Ε.Νε.Θ. δεν είναι παρά μικρές, επικοινωνιακές «θυσίες».

Απέναντι σε αυτό το αφήγημα, απέναντι τόσο στον θεσμικό φασισμό, όσο και στους εφεδρικούς παρακρατικούς, εμείς χτίζουμε τη δική μας πρόταση: έναν μαχητικό, ριζοσπαστικό, πολιτικά οργανωμένο αντιφασισμό. Όχι μόνο ενάντια στους φασίστες, αλλά και ενάντια στο σύστημα που τους γεννά, τους χρειάζεται και τους επαναφέρει όποτε απειλείται. Δεν θα τους αφήσουμε κανένα πεδίο – ούτε στους δρόμους, ούτε στα σχολεία, ούτε στο ίντερνετ, ούτε στη συνείδηση της κοινωνίας. Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο, στο μυαλό και στη ρίζα του: τον ίδιο τον καπιταλισμό. Όσο υπάρχει καταπίεση, θα υπάρχουν αντιστάσεις.

Καμία ανοχή στον φασισμό – καμία ειρήνη με το σύστημα που τον γεννά.

Αντιφασιστική Συνέλευση Αλεξανδρούπολης