Αναδημοσιεύουμε το δελτίο τύπου της
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Εστιακών για την τραγική κατάσταση που επικρατεί ακόμα στους ανελκυστήρες των Γ’ φοιτητικών εστιών, μερικούς μήνες μετά τηνπτώση ενός εκ των ασανσέρ και τις παρεμβάσεις στην πρυτανεία του ΑΠΘ
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΑΝΣΕΡ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ
Στις 7/10 ασανσέρ στη Γ’ Φοιτητική Εστία Θεσσαλονίκης κάνει ελεύθερη πτώση. Εκείνο το διάστημα πραγματοποιούνται δράσεις σε μία σειρά από αρμόδια άτομα με σκοπό να διερευνηθούν τα αίτια που οδήγησαν στη πτώση του. Δύο μέρες αργότερα, με τη στήριξη αλληλέγγυου κόσμου γίνεται παρέμβαση στον πρύτανη, στο κτήριο της παλιάς φιλοσοφικής, με σκοπό την δημόσια τοποθέτηση του για το περιστατικό. Η απάντηση που θα πάρουμε είναι η εισβολή των ΜΑΤ, πάγια πλέον επιλογή των πρυτανικών αρχών, και η φυγάδευση του. Τέλος, με βάση το κρατικό αφήγημα «νόμος και τάξη» δεν έλειψαν και οι συλλήψεις πέντε ατόμων.
Ακολούθησε ένα διάστημα τριών μηνών με τους αρμόδιους άπραγους και αδιάφορους. Για τους / τις εστιακούς/εστιακές και για τους /τις εργαζόμενους/εργαζόμενες η μετακίνηση μέσα στην εστία έγινε δυσκολότερη. Παρόλα αυτά, συνεχίσαμε να διεκδικούμε συλλογικά τα αυτονόητα, ασφαλή και λειτουργικά ασανσέρ.
Στις 31/1 πραγματοποιούμε εκ νέου κινητοποίηση στην πρυτανεία και συγκεκριμένα στην αντιπρυτάννισα (Λάββα). Η ίδια είχε δεσμευτεί ότι μέχρι τον επόμενο μήνα θα λειτουργούσαν όλα τα ασανσέρ, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Εδώ να αναφέρουμε ότι η OTIS (εταιρία συντήρησης των ασανσέρ) είχε υπογράψει δίμηνη σύμβαση (από 17/1 έως 13/3 με κόστος 100.000 ευρώ) για την αντικατάσταση των ανελκυστήρων.
Ο καιρός πέρασε και τα ασανσέρ δεν λειτουργούσαν. Στο μεταξύ υπογράφεται νέα σύμβαση (από 13/3). Από αναβολή σε αναβολή τελικά θα λειτουργήσουν από ένα ασανσέρ σε κάθε εστία στα τέλη Απρίλη.
Παρόλο που θα περίμενε κανείς ότι τα ασανσέρ θα ήταν ασφαλή και λειτουργικά, μία εβδομάδα αργότερα παρουσιάστηκαν οι πρώτες βλάβες. Σήμερα 16/5 κάνουμε για πολλοστή φορά παρέμβαση στην διεύθυνση των εστιών, καθώς θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι έχουν πραγματοποιηθεί όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι για την ασφαλή λειτουργία τους.
Εξ΄αρχής απ’ όταν τέθηκαν σε ακινησία οι ανελκυστήρες δεν γνωρίζαμε ποιος ήταν ο ακριβής λόγος πτώσης του. Ο προϊστάμενος της OTIS τον περασμένο Οκτώβρη είχε κάνει λόγο για «αστοχία υλικού» . Σήμερα η εικόνα που έχουμε, διαψεύδει την αρχική τους τοποθέτηση, καθώς ο διευθυντής των εστιών μας ενημέρωσε ότι ο πραγματογνώμονας δεν γνώριζε τις προδιαγραφές του ασανσέρ που έκανε ελεύθερη πτώση (Γ’ Εστία β όγκος). Άρα καταρρίπτεται ο ισχυρισμός για ολική ανακατασκευή των ανελκυστήρων, αφού καμία ενέργεια δεν ήταν εφικτή προς αυτή τη κατεύθυνση.
Εκείνο που πρακτικά εγγυάται την ασφαλή λειτουργία των ασανσέρ είναι η έκδοση πιστοποίησης και άδειας. Μετά την έκδοση των πιστοποιήσεων και πριν αυτά ανοίξουν, θα έπρεπε να γίνει ο τελικός έλεγχος από τη πολεοδομία, ο οποίος δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Εδώ να επισημάνουμε πως το περασμένο Νοέμβρη με εντολή της πολεοδομίας έκλεισαν όλα τα ασανσέρ των εστιών, καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα της έπρεπε να περάσουν από έλεγχο για την παροχή άδειας. Αυτό, στο σήμερα δεν έγινε ποτέ (δεν εκδόθηκε άδεια) και παρόλα αυτά δόθηκε εντολή να λειτουργήσουν τα ασανσέρ χωρίς να γίνει ο τελικός έλεγχος (άδεια της πολεοδομίας).
Σ’ αυτή τη συνθήκη κάποιος από τους αρμόδιους επέλεξε συνειδητά να τεθούν σε λειτουργία οι ανελκυστήρες, παρακάμπτοντας τον τελικό έλεγχο. Η εντολή δεν θα μπορούσε να δοθεί από μία ιδιωτική εταιρία, όπως είναι η OTIS, αλλά από τους κρατικούς φορείς που διαχειρίζονται τα εστιακά ζητήματα σε πρώτο βαθμό , το ΙΝΕΔΙΒΙΜ και σε δεύτερο η διεύθυνση των εστιών. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ξεχνάμε την δυσανάλογα τεράστια δαπάνη(έχουν σπαταλήσει συνολικά περίπου 150.000 ευρώ) σχετικά με την «ποιότητα» του έργου.
Μέσα σε όλη αυτή την ιστορία έχει γίνει πλέον σαφές ότι ο γραφειοκρατικός μηχανισμός και οι εκφραστές του μεταφέρουν τις ευθύνες. Κάθε εμπλεκόμενος από τον διευθυντή των εστιών και την πρυτανεία, μέχρι τον ΙΝΕΔΙΒΙΜ ,όταν ζητούσαμε εξηγήσεις ακόμα και για τα πιο αυτονόητα (ο διευθυντής απέφυγε να κοινοποιήσει τις πιστοποιήσεις ) ρίχνανε τις ευθύνες αλλού. Η διαρκής αδιαφορία τους και η ανικανότητα διαχείρισης των εστιακών ζητημάτων δημιουργεί μια ζοφερή πραγματικότητα, χωρίς να υπολογίζεται ο ανθρώπινος παράγοντας.
Κάνουμε σαφές ότι δεν θα επιτρέψουμε καμία υποβάθμιση των ζώων μας, ούτε θα συνηθίσουμε την αδιαφορία τους. Διεκδικούμε συλλογικά αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης μέσα στις εστίες.
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΩΣ ΑΡΙΣΘΜΟΥΣ
αυτόνομη παρεμβάση εστιακών
