Για το κρατικό και επιχειρηματικό σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη
Η πανεπιστημιακή κοινότητα της Θεσσαλονίκης πονάει βαθιά για την εκατόμβη των Τεμπών. Ειδικά το ΑΠΘ έχασε πολλά παιδιά του, ενώ άλλα ακόμη χαροπαλεύουν.
Μαζί με τον αβάσταχτο πόνο όμως η κοινότητά μας οργίζεται για το φριχτό αυτό προϊόν της εγκληματικής συναυτουργίας κράτους και επιχειρηματικών συμφερόντων.
Θα ήμασταν βέβαια αφελείς αν προσδοκούσαμε από τις απερχόμενες πρυτανικές αρχές να αρθρώσουν τον παραμικρό επιτιμητικό, κριτικό λόγο για την αιματηρή ευθύνη της κυβέρνησης και των υπό την εποπτεία της σιδηροδρομικών δομών (υπουργεία, ΟΣΕ, Hellenic Train, εργολάβοι). Τί να περιμένει κανείς από αυτούς που συνήργησαν με την επίσης απερχόμενη κυβέρνηση στην άλωση του δημόσιου πανεπιστήμιου, μετατρέποντάς το σε οίκο εμπορίου μα και πεδίο στρατιωτικού τύπου ασκήσεων της αστυνομίας με πραγματικά πυρά επί ζωντανών φοιτητικών στόχων;