ΔΕΘ 2024 – ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Καλέσματα ενάντια στη φτωχοποίηση, την εξαθλίωση, την ακρίβεια, την καταλήστευση της κοινωνίας, την παράδοση δημόσιων χώρων και αγαθών στο κεφάλαιο, τον πόλεμο

Το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στις 18:00 στην Καμάρα, στηρίζουμε τα αναρχικά μπλοκ

Στη δεδομένη συγκυρία βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την κρίση του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος σε κάθε έκφανση του: πολιτική, κοινωνική, ιδεολογική, οικονομική, περιβαλλοντική. Το σύστημα εξουσίας εντείνει όλο και περισσότερο την προσπάθειά του για την εγκαθίδρυση μιας νέας κανονικότητας, στην οποία δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, επιβάλλοντας το δόγμα νόμος και τάξη στις ζωές των καταπιεσμένων, διασφαλίζοντας παράλληλα τα κέρδη αφεντικών, κράτους και κεφαλαίου, πάντα εις βάρος της κοινωνικής βάσης και ενάντια στην ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια της.

Το προηγούμενο διάστημα, χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες αγωνίστηκαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας, ενάντια στον νόμο που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση για την ίδρυση ιδιωτικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Νόμος που στην ουσία παρακάμπτει το αρ.16 του συντάγματος που αφορά την δημόσια και δωρεάν παιδεία ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί την πιο πρόσφατη και απροκάλυπτη έκφραση της επιθετικότητας του κράτους, όχι μόνο προς το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας, αλλά και συνολικότερα προς τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Επιθετικότητα που έχει εκδηλωθεί και προηγουμένως μέσα από μια σειρά κρατικών μεθοδεύσεων και μεταρρυθμίσεων των τελευταίων δεκαετιών που στοχεύουν στην αναδιάταξη του εκπαιδευτικού συστήματος σύμφωνα με τις επιταγές του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου και στην συρρίκνωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Βρισκόμαστε δηλαδή αντιμέτωποι με την λεγόμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Αυτή ξεκινάει με τον νόμο Γαβρόγλου επί ΣΥΡΙΖΑ με τις συγχωνεύσεις τμημάτων και την θέσπιση διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, την εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων το 2019, τις επακόλουθες αξιολογήσεις των ιδρυμάτων, την ελαχιστοποίηση της κρατικής χρηματοδότησης και τις συγχωνεύσεις τμημάτων της επαρχίας, την εδραίωση της ΕΒΕ, τον νόμο 4777 που έφερε την αστυνομία στις σχολές, την επιβολή ορίου σπουδών ν + ν/2, την είσοδο εξωτερικών μάνατζερ στα Συμβούλια Ιδρύματος, την απόσπαση παιδαγωγικής επάρκειας από τις καθηγητικές σχολές, τα επιπλέον προγράμματα κατάρτισης και δια βίου μάθησης που διασπούν το ενιαίο πτυχίο, καθώς και το ΠΔ85 που εξισώνει τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών με απολυτήρια λυκείου.

Όπως γίνεται κατανοητό η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν επιτελείται μεμονωμένα από τη μια ή την άλλη κυβέρνηση. Αποτελεί μια συνεχή διαδικασία μέσα στα χρόνια, ένα ζήτημα κεντρικής σημασίας για το ελληνικό κράτος. Κι αυτό, διότι είναι μέρος ενός ευρύτερου κρατικού σχεδιασμού: την αναδιάρθρωση του συνόλου των σχέσεων που διέπουν την κοινωνική πραγματικότητα, εργασιακών και κοινωνικών, προς το νεοφιλελεύθερο, την εξατομίκευση, την εντατικοποίηση, τον ανταγωνισμό, το τσάκισμα των αντιστάσεων και οποιασδήποτε δυνατότητας συλλογικοποίησης. Το τέλος της μεταπολίτευσης και την αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος προς το σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Υπό αυτή την έννοια η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εξυπηρετεί ένα διπλό σκοπό: αφενός την ιδιωτικοποίηση της παιδείας έτσι ώστε αυτή να βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών και αφετέρου τη διαγραφή μιας συλλογικής μνήμης και αγωνιστικής κουλτούρας με βάση την οποία τα πανεπιστήμια και τα σχολεία αποτελούν διαχρονικά χώρους συλλογικοποίησης των από τα κάτω και ιδίως της νεολαίας, απ’ όπου εκκινούν ριζοσπαστικές μορφές αντίστασης και πρωτοβουλίες αγώνα ικανές να έρθουν σε ρήξη αλλά και να ανατρέψουν την τάξη πραγμάτων, καθώς και σημεία αναφοράς για ευρύτερα κοινωνικά και ταξικά κινήματα.

Παράλληλα, η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα και την Δυτική όχθη, η οποία διαδραματίζεται εδώ και έναν χρόνο μετράει χιλιάδες νεκρούς, εκ των οποίων πολλοί είναι άμαχος πληθυσμός και παιδιά. Το κράτος του Ισραήλ με το σύγχρονο απαρτχάιντ αποκλείει τον παλαιστινιακό λαό από την Λωρίδα της Γάζας και την Δυτική όχθη, εφαρμόζοντας γενικευμένο έλεγχο, καταστολή και τρόμο. Το Ισραήλ βαφτίζει τον λαό που σφάζει τρομοκράτη και με την συνεργασία του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και όλων των υπολοίπων δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένου και της Ελλάδας, βοηθούν την γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Μια γενοκτονία την οποία η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει άμεσα, καθώς, πέρα από την αισχρή προπαγάνδα, επιλέγει και την ενεργή στήριξη των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης, στέλνοντας φρεγάτες στο πλευρό αμερικανικών αεροπλανοφόρων και πολεμικών πλοίων.

Η επίθεση στην κοινωνική βάση είναι εμφανής και μέσω της εντεινόμενης ακρίβειας. Στην αύξηση των βασικών αγαθών, στη μείωση των μισθών, στην αύξηση των ενοικίων αλλά και αγαθών όπως το ρεύμα και το νερό, ενώ το κράτος απειλεί με εξώσεις και πλειστηριασμούς τους ανθρώπους που βρισκόμενοι στα όρια της φτώχειας, αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και να επιβιώσουν.

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα συνεχίζεται και μέσω της συστηματικής υποβάθμισης της δημόσιας υγείας, στη μείωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, στην υποστελέχωση των νοσοκομείων και την εξάντληση των εργαζομένων στον χώρο της υγείας που παλεύουν για αξιοπρεπή μεταχείριση, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στο κεφάλαιο, ώστε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να γίνει η υγεία ακόμη ένα αγαθό προς πώληση από τους ιδιώτες.

Η κατεύθυνση αυτή του κράτους και του κεφαλαίου προς την ιδιωτικοποίηση είναι αυτή που οδήγησε τελικά στο κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, στην τραγική διαχείριση της πανδημίας Covid-19, στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος με πλημμύρες και δεκάδες πυρκαγιές να ξεσπούν και το φετινό καλοκαίρι σε ολόκληρη την χώρα. Παράλληλα, μετράμε χιλιάδες δολοφονίες μεταναστών στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης, εκατοντάδες pushback και πνιγμούς μεταναστών από το Ελληνικό Λιμενικό, δολοφονίες Ρομά από την ΕΛΑΣ, συλλήψεις, διώξεις και βασανιστήρια αγωνιστών και αγωνιστριών, εκκενώσεις καταλήψεων με πρόσφατο παράδειγμα την κατάληψη Libertatia στην Θεσσαλονίκη αλλά και κυκλώματα trafficking που συγκαλύπτονται. Ταυτόχρονα, το κράτος ψηφίζει τον Νέο Ποινικό Κώδικα, σε μια προσπάθεια να καταστείλει τον κόσμο του αγώνα αλλά και να εξαθλιώσει περισσότερο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ώστε να προκαλέσει φόβο και να αποτρέψει τον κόσμο του αγώνα να αντισταθεί στην βαρβαρότητά του.

Μέσα σε αυτή την συνθήκη, ως αναρχικοί φοιτητές χρειάζεται να προχωρήσουμε μπροστά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα, να κάνουμε ξανά επικίνδυνο το φοιτητικό κίνημα για το καθεστώς εξουσίας, ώστε να μη γίνεται αυτό μέσο για την επιβολή κομματικών θελήσεων. Να αποκτήσει και πάλι τα ριζοσπαστικά και ακηδεμόνευτα χαρακτηριστικά που είναι τα μόνα ικανά για ουσιαστική ανατροπή. Προτάσσουμε την οργανωμένη παρέμβαση των αναρχικών συνελεύσεων μέσα στα πανεπιστήμια καθώς και σε όλα τα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα αγώνα. Την εμπλοκή τους στον αγώνα με δομές και μέσα που πιέζουν προς την ολοκληρωτική ρήξη για την απόκτηση εξεγερσιακών χαρακτηριστικών στο δρόμο προς μια ελευθεριακή παιδεία και μια κοινωνία ισότητας κι αλληλεγγύης, προς την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΑΣΥΛΟ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere

Όλοι και Όλες στην διαδήλωση εν όψει της ΔΕΘ

Θεσσαλονίκη, Καμάρα – 7/9 στις 18:00

Για άλλη μια χρονιά, στα εγκαίνια της 88ης ΔΕΘ, ο πόλεμος που δεχόμαστε από τα αφεντικά και τα πολιτικά τσιράκια τους θα παρουσιαστεί σαν μια προσπάθεια εξομάλυνσης των ταξικών αντιφάσεων. Επειδή η μνήμη δεν είναι σκουπίδι και εμείς δεν είμαστε χρυσόψαρα, θυμόμαστε πολύ καλά την καταλήστευση των ονείρων και της αξιοπρέπειας μιας ολόκληρης κοινωνίας από τους ευρωπαϊκούς «εταίρους» και την ντόπια αστική τάξη. Θυμόμαστε πολύ καλά τις «θυσίες» που έπρεπε να πληρώσουμε, τάχα δήθεν όλοι, για να διασωθεί το ντόπιο κεφάλαιο και οι τράπεζές της ΕΕ. Στον βωμό της «ανταγωνιστικότητας» του ντόπιου κεφαλαίου, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 33% την 16ετία 2008-2023, τη στιγμή που κάποιοι πλούτισαν και κάποιοι φτώχυναν. Την περίοδο 2008-2022, το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού, κατά μέσο όρο, αύξησε τον πλούτο του κατά 2/5, τη στιγμή που το φτωχότερο 50%, εν έτει 2022, κατείχε αρνητικό πλούτο (!) ως ποσοστό του συνολικού πλούτου, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα με το εισόδημα που βγάζει και τρώει από όσες πενιχρές αποταμιεύσεις του έχουν μείνει.

Ούτε τις κρατικές δολοφονίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19 ξεχνάμε. Με το ΕΣΥ υπό κατάρρευση, θυμόμαστε τους εκατοντάδες ημερήσιους θανάτους λόγω έλλειψης κλινών ΜΕΘ, τη στιγμή που τα κυβερνητικά παπαγαλάκια προσπαθούσαν να μας πείσουν πως η θνησιμότητα των διασωληνωμένων ασθενών εκτός ΜΕΘ ήταν ίδια με τη θνησιμότητα εντός ΜΕΘ, ενώ στην πραγματικότητα ήταν διπλάσια (βλέπε μελέτη Λύτρα). Θυμόμαστε πως, αντί για τη λήψη μέτρων αναβάθμισης του ΕΣΥ, το ελληνικό κράτος έστελνε δυνάμεις καταστολής να καταπνίξουν τους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων στην υγεία, που αν και δούλευαν διπλές βάρδιες στις εντατικές, αγωνιζόντουσαν στους δρόμους για την αναβάθμιση των κατεστραμμένων υποδομών της δημόσιας υγείας.

Ερχόμενοι στο σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρωτόγνωρο κύμα ακρίβειας της τάξης του 19% μεταξύ του Γενάρη του 2021 και του Ιούλη του 2024 (σύμφωνα με τον δείκτη τιμών καταναλωτή). Την ίδια στιγμή, αυτό το κύμα ακρίβειας, που παρουσιάζεται ως «εισαγόμενο» από την κυβέρνηση, έχει πλήξει δυσανάλογα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, ενώ έχει πλουτίσει τις εταιρείες. Οι πραγματικοί μισθοί (οι μισθοί όταν έχει αφαιρεθεί η επίδραση του πληθωρισμού) μειώθηκαν κατά 9,4% την περίοδο 2022-23, τη στιγμή που τα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 9,3%. Η ακρίβειά μας είναι τα πλούτη τους. Πώς, άλλωστε, μπορούν να εξηγηθούν τα άπιαστα ενοίκια, που από το 2018 έχουν αυξηθεί κατά 43-52% και αφορούν κατοικίες; Το Airbnb και οι αλλεπάλληλες τροποποιήσεις στους κανονισμούς για την απόκτηση Golden Visa έχουν οδηγήσει σε ένα ράλι αγορών στα ακίνητα και τα ενοίκια σε δυσθεώρητα ύψη. Μόλις το 6% των πολυπόθητων ξένων επενδυτών που αποκτούν Golden Visa κάνει ίδια χρήση του ακινήτου που αγοράζεται, με την πλειοψηφία των υπολοίπων να τα διαθέτει για βραχυχρόνια μίσθωση (και άρα να μειώνει τα διαθέσιμα προς ενοικίαση σπίτια). Βέβαια, για την κυβέρνηση, αυτό και η ιδιωτικοποίηση της οποιασδήποτε δημόσιας δομής έχει μείνει (βλέπε ιδιωτικοποίηση παιδείας) είναι ανάπτυξη, όπως κομπάζει. Χαρακτηριστικά, την 16ετία 2002-2017, οι ξένες άμεσες επενδύσεις στο real estate και στις συναφείς δραστηριότητες, συναθροιστικά ανήλθαν σε 4,17 δισ. €, ενώ την 6ετία 2018-2023 ανήλθαν σε 11,14 δισ. €. Μάλιστα, η κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει το στεγαστικό, θα εξαγγείλει στη ΔΕΘ άλλη μια μεταφορά πλούτου από την κοινωνία στις τράπεζες. Βάσει του προγράμματος «Σπίτι μου ΙΙ», θα πριμοδοτηθούν δάνεια για την απόκτηση κατοικίας.

Αυτή η κατάσταση, αν και θέλουν να την παρουσιάσουν σαν αμοιβαία επωφελή τόσο για τις τράπεζες όσο και για τους δανειολήπτες, μόνο επωφελής δεν είναι στο σύνολό της. Στην ουσία, με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, για άλλη μια φορά τα κέρδη των τραπεζών και η προσπάθεια αναθέρμανσης της αγοράς κατοικιών μέσω δανεισμού θα χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό κορβανά, δηλαδή από τους φόρους που πληρώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Γιατί ας μην γελιόμαστε, με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, τις φοροελαφρύνσεις των εταιρειών και την εκμετάλλευση των φορολογικών παραδείσων, ο μόνος σίγουρος φόρος που θα εισπραχθεί είναι αυτός των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό άλλωστε ο νέος πτωχευτικός κώδικας αποσκοπεί στη ρευστοποίηση της περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων και συμπληρώνεται άριστα με τον νέο νόμο, που επιτρέπει την κατάσχεση και κινητής περιουσίας για οφειλές άνω των 500 €. Άλλωστε, αποτελεί διαχρονική παραδοχή της ΑΑΔΕ πως οι μεγαλοοφειλέτες δεν πληρώνουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους, γι’ αυτό και κυνηγούν τους μικροοφειλέτες. Σαν να μην έφταναν αυτά, ερχόμαστε και στην καυτή πατάτα των κόκκινων δανείων που πέρασαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών στα κοράκια των διαφόρων funds. Τα διάφορα στεγαστικά δάνεια που κοκκίνισαν (ανεπίδεκτα είσπραξης από τις τράπεζες) τίθενται για πλειστηριασμό από τους servicers των διαφόρων funds. Κατά αυτόν τον τρόπο, πρώτες κατοικίες πωλούνται κοψοχρονιά σε διάφορα κοράκια, τα οποία μετά μεταπωλούν ή χρησιμοποιούν τα ακίνητα πραγματώνοντας δυσθεώρητα κέρδη, πετώντας τον κόσμο στον δρόμο. Ακόμα και αν καταφέρει κάποια οικογένεια να κάνει μια ρύθμιση για το δάνειό της, καταντάει να πληρώνει ουσιαστικά ενοίκιο για να μείνει στο ίδιο της το σπίτι. Προφανώς, όλα τα παραπάνω γίνονται με τη στήριξη του κράτους, καθώς οι ισολογισμοί των τραπεζών «ξεκοκκίνισαν» με την τιτλοποίηση των κόκκινων δανείων υπό το σχέδιο «Ηρακλής». Βάσει αυτού, το δημόσιο μπαίνει εγγυητής σε μια μερίδα των κόκκινων δανείων και πληρώνεται ένα αντίτιμο για το ασφάλιστρο που παρέχει. Όπως φαίνεται, πάλι λεφτά υπάρχουν για τα κοράκια, αλλά δεν υπάρχουν για βελτίωση των υποδομών της δασοπροστασίας και της διαχείρισης και πρόληψης των ζημιών από τις φυσικές καταστροφές που μαστίζουν τη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Απέναντι σε όλο αυτό το κλίμα, το κρατικό χρήμα κατασπαταλάται με την ελληνική κυβέρνηση, τσιράκι του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου, να βαθαίνει την εξάρτησή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στους μεγάλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενισχύει και ανατροφοδοτεί την εξάρτηση της χώρας από αυτούς, κάτι που αντανακλάται στη δομή του ελληνικού καπιταλισμού. Η ελληνική κυβέρνηση, με τις διακρατικές στρατιωτικές και οικονομικές συμφωνίες που υπογράφει, όπως η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ και αντίστοιχες συμφωνίες με τη Γαλλία, αλλά και με την αγορά πολεμικού εξοπλισμού, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. Επιπλέον, η χώρα μετατρέπεται ουσιαστικά σε μια απέραντη νατοϊκή βάση, με σημεία στρατηγικής σημασίας, όπως η Αλεξανδρούπολη και η Σούδα, να χρησιμοποιούνται για την προώθηση των επεκτατικών σχεδίων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Στο ίδιο πλαίσιο, η Ελλάδα έχει ενισχύσει τη συνεργασία της με το Ισραήλ, υποστηρίζοντας ανοιχτά τις στρατιωτικές του ενέργειες και συμμετέχοντας σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, αλλά και οικονομικές συμφωνίες, όπως η ενεργειακή σύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Αυτές οι κινήσεις εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και των ξένων επενδυτών, εμβαθύνοντας τις σχέσεις της χώρας με τον δυτικό ιμπεριαλιστικό άξονα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου το κεφάλαιο αναζητά νέες ευκαιρίες ανάπτυξης μέσω στρατιωτικών επεμβάσεων και πολεμικών επιχειρήσεων.

Απέναντι στη λαίλαπα που θέλει να εξαντλήσει όποια αξιοπρέπεια δεν μας έχουν πάρει, οφείλουμε να χτίσουμε συλλογικά ταξικά αναχώματα. Η αντιλαϊκή πολιτική που επιβάλει η ντόπια και ξένη αστική τάξη και εφαρμόζει κατ’ εντολή της το κράτος της θα μας βρει στους δρόμους να διεκδικούμε τα αυτονόητα: αξιοπρεπή διαβίωση και άμεση απεμπλοκή από τα δολοφονικά σχέδια ΝΑΤΟ-ΕΕ.

-ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΓΏΝΑ ΤΑΞΙΚΟ-

ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Αντικρατική-αντικαπιταλιστική διαδήλωση για τα τα εγκαίνια της ΔΕΘ

ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

Η πραγματικότητα των τελευταίων ετών, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από το κυρίαρχο αφήγημα, μας φέρνει αντιμέτωπους/ες με μία συνθήκη συνεχούς αίσθησης κρίσης και ανασφάλειας. Η κατάσταση αυτή που αντλεί δύναμη από την χρήση του φόβου ως εργαλείο χειραγώγησης, καθώς και από την αποτύπωση της βίας και της απώλειας ως μία καθημερινή κατάσταση, δίνει χώρο σε κράτος και κεφάλαιο να κυριαρχούν ακόμη πιο ανεξέλεγκτα και κατασταλτικά, πάντα εις βάρος των καταπιεσμένων και αδύναμων.

Μόλις τον τελευταίο καιρό είδαμε ο θάνατος να βαφτίζεται «εθνική κυριαρχία και άμυνα» στην Παλαιστίνη των 40000 νεκρών και εκατομμύρια εκτοπισμένων, «εθνική τραγωδία» στα Τέμπη του κρατικού εγκλήματος, «τυπικός αστυνομικός έλεγχος» στις περιπτώσεις Μανιουδάκη, Φραγκούλη και Σαμπάνη. Είδαμε να παρουσιάζονται ως «ατύχημα» η Πύλος των 600+ δολοφονημένων ανθρώπων, ως «εργατικά ατυχήματα» οι άθλιες συνθήκες (υπερ)εργασίας, καθώς και γυναικοκτόνοι να δρουν μπροστά στον κρατικο μηχανισμο ανενόχλητοι, μιας και για ανάγκες θηλυκοτήτων «τα περιπολικά δεν είναι ταξί».

Κάπου μέσα σε όλα αυτά εντοπίζεται ένας κοινός παρανομαστής που δεν είναι άλλος από την προσπάθεια εμπέδωσης του θανάτου και του πολύ-επίπεδου πολέμου ως κάτι το συνεχές και το σύνηθες που πρέπει να αποδεχτούμε σαν μία φυσική κατάσταση.

Και πράγματι ο πόλεμος είναι πλέον υπαρκτός σε όλη του την διάσταση με μία σφαγή να βρίσκεται σε εξέλιξη, όχι και πολύ μακριά μας και με την άμεση συμμετοχή του ελληνικού κράτους και εφοπλιστικού κεφαλαίου. Από την Λωρίδα της Γάζας και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη μέχρι την Ουκρανία και το Σουδάν οι σφαίρες της πολεμικής μηχανής σκοτώνουν αμάχους και αφανίζουν πληθυσμούς για χάρη γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Άνθρωποι εκτοπίζονται και αναγκάζονται με την βία να εγκαταλείψουν ό,τι σημαίνει γι’ αυτούς ζωή, ενώ ολόκληροι λαοί γίνονται έρμαια της κυριαρχίας των όπλων και των εκάστοτε εθνικισμών.

Από την άλλη, βιώνουμε έναν άλλο πόλεμο αμείωτης έντασης με διαφορετικά μέσα. Αυτόν της καθημερινής υποτίμησης της ίδιας μας της ζωής. Η ολοένα και επιταχυνόμενη τουριστικοποίηση των πόλεων με τις αλλαγές χρήσεων γης στον χάρτη της φέρνει ανεβασμένα ενοίκια και εκτοπισμένους ανθρώπους από την ίδια τους την πόλη. Ενώ την ίδια στιγμή η ακρίβεια ήρθε για να μείνει σαν μία “φυσική κατάσταση” όπως προσπαθούν να μας πείσει η κεφαλαιοκρατική Κυριαρχία. Το κόστος ζωής ανεβαίνει κάθε μήνα όλο και παραπάνω με φουσκωμένους λογαριασμούς για χάρη των καρτέλ της Ενέργειας, των πολυεθνικών των βασικών αγαθών στα σούπερ μάρκετ και των αρπακτικών των κοινών αγαθών. Παράλληλα, οι εργασιακές συνθήκες εξελίσσονται σε κάτεργα με τα αφεντικά να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να αποσπάσουν έστω και το λιγότερο πιθανό κέρδος σε βάρος των εργαζομένων και ενάντια στην οποιαδήποτε διεκδίκηση παραπάνω δικαιωμάτων και μισθών.

Για την πόλη της Θεσσαλονίκης, τα εγκαίνια της 88ης διεθνούς έκθεσης έρχονται σε μία περίοδο όπου η ίδια έχει μπει σε μία ροή υποτιθέμενης ανάπτυξης που καθόλου δεν αφορά τους/τις κατοίκους της. Δεν είναι μοναχά η μυρωδιά του Θερμαϊκού που μας πνίγει. Είναι η αστυνομοκρατία στους δρόμους και στις πλατείες, οι όλο και λιγότεροι ελεύθερα προσβάσιμοι δημόσιοι χώροι, οι συνεχείς επιθέσεις στους αυτοοργανωμένους χώρους, η τουριστικοποίηση κάθε γειτονιάς. Μία πόλη που σφύζει από τα τόσο μεγαλειώδη έργα και από το καυσαέριο της κίνησης στον δρόμο, λόγω της “ανάπτυξης”. Η ασφυξία που νιώθουμε περπατώντας στα στενά αυτής είναι μεθοδευμένη, έρχεται από τα πάνω και μετουσιώνει την ουσία και την έννοια του κράτους και του κεφαλαίου: απομάκρυνση από το συλλογικό, το δημόσιο και παράλληλα κοινωνικό, το ανθρώπινα όμορφο. Μία ζωή που αξίζει να βιωθεί μονάχα για όσους/ες χωράνε στα σχέδια τους.

Ο αγώνας ενάντια στην κανονικοποίηση της συνθήκης αυτής οφείλει να είναι συνεχής και αδιαμεσολάβητος. Πέρα από το γενικό αίσθημα καλλιέργειας της παραίτησης και της απογοήτευσης υπάρχουν εναλλακτικές στο εδώ και στο τώρα, αρκεί να τις χτίσουμε.

Να μην δεχθούμε τον θάνατο ως συνήθεια. Υψώνουμε τις συλλογικές-κοινωνικές αντιστάσεις για μία ζωή που να μας ανήκει, για μία ζωή που να αξίζει να τη ζούμε και στην οποία βάζουμε εμείς τους όρους.

Εν όψει της επίσκεψης Μητσοτάκη για τα εγκαίνια της Δ.Ε.Θ στηρίζουμε τα καλέσματα για ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 07/09 στις 18:00 στην Καμάρα

-ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
-ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ

Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αξιοπρέπεια

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

Η παγκόσμια εικόνα του καπιταλιστικού συστήματος δεν χωράει πλέον πολλές ερμηνείες. Από την πλευρά της κυριαρχίας εμφανίζονται δύο ανταγωνιζόμενοι αλλά και εν μέρει αλληλοσυμπληρώμενοι ιμπεριαλιστικοί πόλοι. Από τη μία η επονομαζόμενη συλλογική Δύση με όλες τις εσωτερικές της αντιφάσεις(ΝΑΤΟ,ΕΕ) προσπαθεί να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία της και από την άλλη οι ανερχόμενοι ιμπεριαλιστικοί πόλοι-με μπροστάρη την Κίνα και τις διάφορες διεθνείς καπιταλιστικές ολοκληρώσεις και συμμαχίες της(κράτη των BRICS, κυρίως Ρωσία και Ιράν) διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία εντος της αυτοκρατορίας του Κεφαλαίου.Ενώ αυτή η γεωπολιτική ματιά μπορεί να φανεί εν μέρει χρήσιμη, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής,καθώς εγκαθιδρύει μια κρατικοκεντρική θέαση του κόσμου όπου κάθε κίνηση των κρατών υπερκαθορίζει τις κινήσεις του παγκόσμιου προλεταριάτου. Αφήνει απ’έξω ή προσπαθεί να αφομοιώσει αυτό που προσπαθούν να εξορκίσουν μετά μανίας τα παγκόσμια και εθνικά αφεντικά:τις αντιστάσεις και εξεγέρσεις που τάραξαν για άλλη μια φορά την κανονικότητα. Οι εξεγερμένες στο Μπαγκλαντές-το κράτος-παραγωγός της παγκόσμιας υφασματοποιίας- που κατάφεραν να συντρίψουν το παλιό καθεστώς, οι αντιαποικιακές ταραχές στη Νέα Καληδονία -μία απ’ τις παγκοσμίως πλουσιότερς περιοχές σε ορυκτό νικέλιο- ενάντια στο γαλλικό κράτος και τους τοποτηρητές του από τους πολυφυλετικούς λαούς Κανάκ όσο τα ευρωπαικά βλέμματα ήταν στραμμένα στα κοινοβουλευτικά ψευδοδιλήμματα, η νικηφόρα εξέγερση ενάντια στην φιλοιμπεριαλιστική κυβέρνηση της Κένυας αποτελούν παραδείγματα που οφείλουμε να αντλήσουμε έμπνευση και συμπεράσματα. Σε αντίδραση στην απώλεια ελέγχου και στην εντεινόμενη πολεμική προετοιμασία σε Αμερική και Ευρώπη βλέπουμε ολοένα και περισσότερα βοναπαρτιστικά καθεστώτα να κυβερνούν, χωρίς βέβαια να είναι σε θέση -ακόμα- να ελέγξουν πλήρως τον κρατικό μηχανισμό και την αστική τάξη όπως ένα πλήρως φασιστικό κίνημα,μιας και η Δημοκρατία έχει αναλάβει ήδη μεγάλο μέρος της καταπίεσης και εκμετάλλευσης.Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είδαμε και την μαχητική αυτοάμυνα των μεταναστευτικών κοινοτήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου το αντιρατσιστικό/αντικαπιταλιστικό κίνημα στάθηκε αλληλέγγυα μαζί τους απέναντι στο αντιμουσουλμανικό πογκρόμ που υποκίνησε η ακροδεξιά. Κοινός τόπος στους απανταχού αγώνες οι παλαιστινιακές σημαίες-αξίζει να σημειωθεί πως στο ΗΒ οι φασίστες και ρατσιστές προέλαυναν με ισραηλινές σημαίες-, με την Παλαιστινιακή Αντίσταση να συνεχίζει να αναχετίζει τη γενοκτονική επίθεση του ισραηλινού απαρτχάηντ.Οι ιμπεριαλιστικοί πόλοι αντιδρούν διαφορετικά σε αυτά τα γεγονότα, με τον πρώτο να προσπαθεί να σιγοντάρει και να θωρακίσει τα καθεστώτα που συνεργάζεται, ενώ ο δεύτερος να διεισδύσει σαν μια βιώσιμη εναλλακτική στις αντιστεκόμενες και εξεγερμένες μάζες και να τις ευθυγραμμίσει με τις κρατικές του βλέψεις.Και οι δύο παρακινούνται από εξίσου νεοαποικιοκρατικά/ιμπεριαλιστικά κίνητρα και πρέπει να καταγγέλονται ανάλογα με την εμπλοκή τους.

Το ελληνικό κράτος φυσικά δε μένει αμέτοχο στην παγκόσμια συγκύρια. Βάσει της ιστορικής του συγκρότησης αποζητά να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό του ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στις ιμπεριαλιστικές του προβολές προς τη Μέση Ανατολή και ακόμα παραπέρα, σε ανταγωνισμό με το τουρκικό κράτος. Η κυρίαρχη στρατηγική του είναι το βάθεμα της εμπλοκής του στο Δυτικό στρατόπεδο(ιδεολογικά,πολιτικά,υλικά),με δευτερογενή τακτική την αξιοποίηση των συμμαχικών τριβών και των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών(για παράδειγμα τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου παρά το εμπάργκο). Στην γενοκτονία που διαπράττει το ισραηλινό κράτος, συναινεί και συμμετέχει αποφασιστικά μεταξύ άλλων. Η εδραίωση και η εξάπλωση της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο αποτυπώνεται και περνάει μέσα από την άμεση εμπλοκή του στη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ, αλλά και τις ευρύτερες συγκρούσεις στη μέση Ανατολή- λόγου χάρη με τον γεωστρατηγικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ. Οι στρατιωτικές βάσεις χρησιμοποιούνται σαν ορμητήρια βομβαρδισμών αμάχων, η Λάρισα αποτελεί στρατηγείο κατά των Χούθι και υπέρ του διεθνούς και εθνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, ενώ οι φρεγάτες Ύδρα και Ψαρά ήδη πολεμάν στη Μέση Ανατολή(επιχείρηση EUNAVFOR-ASPIDES στην Ερυθρά Θάλασσα, υπό ελληνική αρχηγεία). Η σύνδεση εξ άλλου με το κράτος του Ισραήλ γίνεται οικονομικά, ερευνητικά και στρατιωτικά, και επιβεβαιώνεται μεταξύ άλλων από τις διμερείς συμφωνίες. Στις 27/5, πραγματοποιήθηκε κοινή άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων, νότια της Κρήτης,προετοιμάζοντας την επερχόμενη αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ εναντίον του Ιράν, εν μέσω του γενοκτονικού πολέμου. Η ύπαρξη, επίσης, ελληνικής πυροβολαρχίας (με πυραύλους patriot) στην Σαουδική Αραβία, οι στρατιωτικές και ενεργειακές συμφωνίες με αυτήν, συνεπάγουν και ενεργό συμμετοχή και συναίνεση στο χρόνιο εμπάργκο της Σ. Αραβίας εναντίον της Υεμένης και της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης/λιμού που έχει προκληθεί στους κατοίκους της. Το ελληνικό κράτος από τη μία πολεμάει με σκοπό την υπεράσπιση του εγχώριου κεφαλαίου (εφοπλιστικό κεφάλαιο,κατασκευαστικό, ενεργειακές συμφωνίες κλπ) και προς εξασφάλιση των διακρατικών του συμμαχιών – Ε.Ε.,ΝΑΤΟ, διμερείς συμφωνίες με Ισραήλ, Σ. Αραβία κλπ. Ενώ από την άλλη μέσω της εξωτερικής πολιτικής του (συνέδριο MED5) προτείνει και διαμορφώνει πολιτικές εναντίον των μεταναστ(ρι)ών στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης, διεξάγει πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών(πιο πρόσφατα με την ένταξη των μεταναστευτικών ροών ως στρατιωτικό στόχο στη μεγαλύτερη άσκηση του στρατού, ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 23), επιδιώκοντας την τιθάσευση και ομοιογένεια (προς το συμφέρον του) στο εσωτερικό του.

Το ελληνικό κράτος, ως σύγχρονο δυτικό καπιταλιστικό κράτος έχει ανάγκη τη δημιουργία πλεοναζόντων πληθυσμών για τις ανάγκες του (δι)εθνικού κεφαλαίου. Έτσι, η διαχείριση των μεταναστών και μεταναστριών καθορίζεται από τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και των διαχρονικά ρατσιστικών πολιτικών επιλογών της. Το καθεστώς εξαίρεσης και αορατότητας που τους επιβάλλεται, δημιουργεί μια κοινωνική ηθική γύρω από την οποία η εξόντωση τους ή η υπερεκμετάλλευση της εργασίας τους αποτελούν καθημερινότητα. Και ανάμεσα στα αμέτρητα pushbacks στο Αιγαίο, τις δολοφονίες τους στα ελληνοτουρκικά σύνορα και τις φυλακίσεις τους, αυτοί που καταφέρνουν να μείνουν τελικά στη χώρα είναι επειδή τους επιτρέπεται, σε μια διαδικασία βίαιης προλεταριοποίησης τους από το κράτος, ώστε να γίνουν το πιο επισφαλές κομμάτι της εργατικής τάξης. Εργαζόμενοι σε συνθήκες παράνομης ή ημι- παράνομης εργασίας αποτελούν το πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο κομμάτι της και το μεγαλύτερο ποσοστό της στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, βιώνοντας ταυτόχρονα τον κοινωνικό αποκλεισμό και την τρομοκρατία από τα πολλαπλά πρόσωπα του ρατσισμού. Από τη συμμαχία των ντόπιων αφεντικών με τις τοπικές αστυνομικές αρχές για τα υλικά και ιδεολογικά συμφέροντά τους, μέχρι τις επιθέσεις από φασιστικά μορφώματα στο όνομα του αφηγήματος της εθνικής ενότητας, η ζωή των μεταναστριών βρίσκεται πάντα υπό έλεγχο και απειλή.Έτσι, η βιοπολιτική διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών, σε κάθε περίπτωση αποτελεί προσπάθεια ρύθμισης και κρατικής παρέμβασης στις ζωές τους. Είτε με pushbacks, είτε με κρατικό έλεγχο και τρομοκρατία, βρίσκονται πάντα σε αυτό το ασταμάτητο ταξιδι από την “νομιμότητα” στην παρανομία, από την επιβίωση στον θάνατο.Συμπληρωματικά με τα πραπάνω, επιλογές των πολιτικών εκφραστών του Κεφαλαίου προσπαθούν να εντείνουν τον διαχωρισμό μεταξύ της ντόπιας εργατικής τάξης και της πολυεθνικής εργασίας. Η δημιουργία προνομιακών μεσοστρωμάτων εργατικής αριστοκρατίας και μιας αστικοποιημένης μερίδας της εργατικής τάξης αποτελούμενη από τα ηγεμονικότερα κομμάτια εντός της με πρόσβαση στον κρατικό-καπιταλιστικό μηχανισμό είναι άμεσα συνυφασμένη με τις επιδιώξεις του ελληνικού κράτους στις πολεμικές του περιπέτειες.Αποτελεί το πεδίο που μπορούν εύκολα να κινηθούν οι φασίστες, ως εκφραστές μιας όλο και σκληρότερης ρατσιστικής-πατριαρχικής-ταξικής καταπίεσης όσο βαθαίνει η κρίση, των όλο και πιο αποκλεισμένων από την παραγωγή υποτελών τάξεων, των όλο και πιο διευρυμένων πλεοναζόντων πληθυσμών(λούμπεν υποπρολεταριάτο, σεξεργατά,κουηρ υποκείμενα,τοξικοεξαρτημένες, ψυχικά νοσούντα, παρανομοποιημένες μετανάστριες εργάτριες, φτωχό ντόπιο προλεταριάτο, έγκλειστοι σε κάθε είδους κελιά, ρομά κοινότητες).

Σε κάθε πεδίο της καθημερινότητας, ο σχεδιασμός του κεφαλαίου “βλέπει” υποψήφιο δυναμικό για την περαιτέρω συσσώρευσή του. Έτσι, για το κράτος υπάρχουν παραγωγικοί και πλεονάζοντες πληθυσμοί. Οι μεν ,όσο υπάγονται στη σχέση εργασία και θεωρούνται χρήσιμοι, λογίζονται ως “πολίτες με δικαιώματα”, από τους οποίους αφαιρείται καθημερινά το συντριπτικό ποσοστό της αξίας της εργασίας τους. Οι δε, εφόσον δεν χρειάζονται στο κεφάλαιο και εφόσον κρίνεται ότι οι ζωές τους είναι ζημιογόνες για τις ανάγκες του, “πλεονάζουν” και επομένως είτε αορατοποιούνται είτε εξολοθρεύονται κυριολεκτικά. Έτσι, λοιπόν, στον κρατικό σχεδιασμό χωράν μόνο όσοι μετανάστες χρειάζονται ως πειθήνια φθηνά εργατικά χέρια, ενώ οι υπόλοιποι εξοντώνονται, μαζικά και μη. Αντίστοιχα, ρομά και μετανάστριες μικροπωλητές οι οποίοι/ες/α βιοπορίζονται εκτός της κλασικής εργασιακής σχέσης εργοδότη-εργαζομένου, είναι σύνηθες να κυνηγιούνται, γιατί το κράτος επιθυμεί τον πλήρη έλεγχο της εργασίας και της κοινωνικής αναπαραγωγής, όπως υποδηλώνουν και τα πρόσφατα παραδείγματα αστυνομικών πογκρόμ στις αυτοσχέδιες λαϊκές της Ξηροκρήνης και της Μαρτίου. Παράλληλα, οι έγκλειστοι στις φυλακές και στα κέντρα κράτησης συνεχώς πολλαπλασιάζονται, είτε μέσω του Νέου Ποινικού Κώδικα, που προορίζεται να τιμωρεί παραδειγματικά την μικροπαραβατικότητα, είτε μέσω της περαιτέρω ποινικοποίησης της μετανάστευσης. Εντός του συστήματος των ελληνικών φυλακών και κέντρων κράτησης, οι ζωές των κρατουμένων οι οποίες είναι υπό τον πλήρη έλεγχο και ευθύνη του κράτους κρίνονται ως αναλώσιμες. Αφήνονται να πεθάνουν χωρίς έγκαιρη ιατρική φροντίδα,στερούνται βασικών “δικαιωμάτων”, όπως στην περίπτωση του απεργού πείνας Θανάση Πικάση από τις 8/7(ο οποίος μετήχθη επειδή δεν συνεργάστηκε με τη διοίκηση της φυλακής), ενώ πολλοί παραμένουν φυλακισμένοι χωρίς κανένα στοιχείο, όπως στις περιπτώσεις που οδηγεί κάποιος μετανάστης μια βάρκα ή ένα όχημα και επαρκεί αυτό ώστε να τον φυλακίσουν ως διακινητή.

Σε ό,τι αφορά το προλεταριάτο, οι συνθήκες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας εντείνουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό και το διαποτίζουν με την κυρίαρχη ιδεολογία, καλλιεργώντας την ιδιώτευση, τον ατομικισμό, και σε πολλές περιπτώσεις φασιστικά-ρατσιστικά αντανακλαστικά και αυτοματισμούς. Η συνθήκη της εξαθλίωσης και της πολυδιάσπασης του πολυεθνικού προλεταριάτου, μπορεί να ανατραπεί μόνο αν συνειδητοποιήσουμε πόσο επηρεάζεται συνολικά η ζωή μας όταν τα πιο ακραία υποτιμημένα κομμάτια της “κοινωνίας” βιώνουν την καταπίεση. Από τα γεγονότα που το κράτος παρουσιάζει ως ψιλά γράμματα μέχρι τα μεγαλύτερα του εγκλήματα, οφείλουμε να επιδεικνύουμε αλληλεγγύη στους καταπιεσμένους/ες/α και να μην επιτρέψουμε άλλο την κανονικοποίηση του θανάτου και της εκμετάλλευσης του πολυεθνικού προλεταριάτου. Οι σφαίρες του κεφαλαίου (που αυτή τη φορά πυροδοτήθηκαν από τα χέρια των λιμενικών) δολοφόνησαν στις 8/8 έναν μετανάστη κοντά στη Σύμη, συνεχίζοντας τον κυρηγμένο πόλεμο του ελληνικού κράτους και των υπόλοιπων κρατών εναντίον των μεταναστ(ρι)ών.

Για να ανατραπεί η κρατική βαρβαρότητα, πρέπει πρώτα να σπάσουμε με αποφασιστικότητα και αγώνες τα δικά μας όρια και ηττοπάθεια, που μας καθιστούν συχνά ουδέτερους παρατηρητές της δικής μας -εν τέλει- εξαθλίωσης. Οι ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ των καταπιεσμένων χτίζονται στην πραγματικη ζωή, εκεί όπου είναι στο χέρι μας να αντιπαρατάξουμε παραδείγματα κοινωνικής αυτενέργειας , ταξικής αλληλεγγύης. Να κάνουμε πράξη την ενότητα των καταπιεσμένων, γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς με σταθερά βήματα ή άλματα, δεν πρόκειται να συμβεί.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΝΑΤΟ FRONTEX ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΕΙΤΕ ΜΕ PUSHBACK ΕΙΤΕ ΜΕ ΦΡΕΓΑΤΕΣ

ΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΝΕΙ ΠΛΑΤΕΣ

ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΡΑΦΑΛ ΣΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

Ανάρες- Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ 7/9

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την εκλογή της πριν 5 χρόνια μέχρι σήμερα, παντώντας στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, έχει εξαπωλήσει μια ατέλειωτη επίθεση στους εργαζόμενους και την νεολαία ανακοινώνοντας το ένα αντεργατικό-αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο. Μέσα στο καλοκαίρι είδαμε για άλλη μια φορά την Αττική να φλέγεται ενώ το «επιτελικό κράτος» έστελνε μηνύματα στο 112, όντας ανίκανο να διαχειριστεί την πυρκαγιά. Η κυβερνητική εγκατάλειψη της δασοπροστασίας, όπως και κάθε κοινωνικής υπηρεσίας, προς όφελος της ιδιωτικοποίησης, της εμπορευματοποίησης και των πολεμικών κονδυλίων για ακόμη μια χρονιά είναι έκδηλη. Οι «άριστοι» της ΝΔ καταγράφουν ακόμα μια καταστροφή στο ενεργητικό τους, ρίχνοντας ξανά τις ευθύνες σε άλλους: Από τον κακό μας τον καιρό μέχρι τους πρόσφυγες και μετανάστες, τους οποίους στοχοποιούν κυνικά τροφοδοτώντας τους φασίστες. Παράλληλα, ένας γενικευμένους πόλεμος είναι προ των πυλών, ενώ η περιβαλλοντική καταστροφή απειλεί την επιβίωση μας. Τα προβλήματα του καπιταλισμού βγαίνουν όλο και περισσότερο στο προσκήνιο και το δίλλημα είναι: θα το φορτωθεί το 99% ή θα περάσουμε στην αντεπίθεση;

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ…

Κατά τη διάρκεια της “θερινής” σεζόν, η παιδεία για άλλη μια φορά μπήκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ψηφιακά φροντιστήρια και τις αυτόνομες τάξεις. Παρά τον μανδύα της “άμβλωσης” των ταξικών αντιθέσεων, η νέα αυτή μεταρρύθμιση έρχεται να καθιερώσει τρόπους «εξαΰλωσης» τάξεων και σχολείων, καθώς προβλέπει ότι «όπου δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ίδρυσης Γυμνασίου», δύνανται να δημιουργούνται αυτόνομες τάξεις των Γυμνασίων καθώς και “ψηφιακά φροντιστήρια”. Αφού στον σύγχρονο καπιταλισμό αρνούνται να καλύψουν τις στοιχειώδεις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών με τον πιο άμεσο και λογικό τρόπο, την διασφάλιση σχολείου και πρόσληψη καθηγητών, προωθούν το πέρασμα σε μια εικονική διδασκαλία με όλες τις αρνητικές συνέπειές της (μορφωτική υποβάθμιση, κλείσιμο σχολικών μονάδων, αποκλεισμό αναπληρωτών από την εργασία κοκ.).

Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να αμφισβητήσει κάθε νομοσχέδιο που πάει κόντρα στο μέλλον μας! Πριν 6 μήνες οι φοιτητ(ρι)ές δώσαμε τον αγώνα μας για να μην ιδιωτικοποιηθεί η παιδεία! Με μαζικές πορείες και καταλήψεις πήγαμε κόντρα στα σχέδια ΣΕΒ-κυβέρνησης-ΕΕ που θέλουν να δημιουργήσουν το πανεπιστήμιο της αγοράς. Ένα πανεπιστήμιο βαθιά ταξικό, προσβάσιμο για λίγους και καλά «ματσωμένους». Ένα πανεπιστήμιο άμεσα συνδεδεμένο με τις βλέψεις για κέρδη των επιχειρηματικών κολλωσών. Ένα πανεπιστήμιο βαθιά αντιδημοκρατικό.

Η κυβέρνηση στρέφει το δημόσιο πανεπιστήμιο στην επιχειρηματική λογική! Τα επόμενα χρόνια ετοιμάζει ένα πακέτο χρηματοδότησης σε αυτή την κατεύθυνση. Δημιουργία μηχανισμού χρηματοδότησης νεοφυών επιχειρήσεων στα ΑΕΙ, «Πανεπιστήμια Αριστείας», βιομηχανικά διδακτορικά, Κέντρα Ικανοτήτων, ΣΔΙΤ για φοιτητικές εστίες (που πλέον θα είναι επί πληρωμή). Δίνουνε εκατομμύρια για όλες αυτές τις λειτουργίες και ταυτόχρονα μιλάνε για «αυτονομία» των πανεπιστημίων. Όταν το κράτος μιλάει για «αυτονομία» σημαίνει ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο θα πρέπει να υιοθετήσεi όλα εκείνα τα ιδιωτικοοικονομικά χαρακτηριστικά που θα το κάνουν οικονομικά αυτόνομο από την κρατική χρηματοδότηση και ταυτόχρονα «ανταγωνιστικό», δηλαδή επί πληρωμή μεταπτυχιακά, στενότερη σύνδεση με εταιρίες-χορηγούς, ΣΔΙΤ στην φοιτητική μέριμνα, έρευνα για τους ιδιώτες, απλήρωτη εργασία διδακτορικών και μεταπτυχιακών, δίδακτρα στα προπτυχιακά.

Οι κυβερνήσεις υποβαθμίζουν σιγά σιγά όλο και περισσότερο την ανώτατη εκπαίδευση με αποτέλεσμα η κρατική χρηματοδότηση να έχει μειωθεί πάνω από 80% τα τελευταία 15 χρόνια. Το βλέπουμε καθημερινά στις σχολές μας. Αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών λόγω έλλειψης καθηγητών, παραμελημένες αίθουσες και ελλειπής εργαστηριακός εξοπλισμός, ουρές και μείωση της ποιότητας φαγητού στην λέσχη, εστίες αφημένες στο έλεος του θεού, ελεύθερους χώρους ούτε για δείγμα. Η συνταγή που ακολουθούν είναι γνωστή. Πρώτα υποβαθμίζουν και υποχρηματοδοτούν μια κοινωνική δομή και μετά εμφανίζεται ο ιδιωτικός τομέας σαν «από μηχανής θεό» που θα σώσει το ζημιογόνο-αντιπαραγωγικό δημόσιο, το είδαμε και στις «αγορές» ενέργειας, συγκοινωνιών, πολιτισμού και υγείας.

ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΡΕΥΜΑ-ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ,

ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟ!

Έχουν ιδιωτικοποιήσει τα πάντα! Κάθε πάλαι πότε δημόσιο αγαθό πλέον έχει περάσει στην σφαίρα της «Έλευθερης Αγοράς» και αντί ο ανταγωνισμός να ρίχνει τις τιμές όπως μας λένε οι πιο «έμπειροι» οικονομολόγοι, τις ανέβάζει. Έχουν γίνει δυσβάσταχτες για το μέσο νοικοκυριό από τότε που ιδιωτικοποιήθηκαν. Η μέση οικογένεια αδυνατεί να καλύψει το κόστος φοίτησης, αφού τα ενοίκια έχουν φτάσει στο απροχώρητο και η φοιτητική σίτιση προορίζεται όλο και για λιγότερους. Ταυτόχρονα, προβλέπεται η εγκαθίδρυση ενοικίου για τους εστιακούς φοιτητ(ρι)ες!

Εμπορευματοποιεί ακόμα και την υγεία! «Όποιος πληρώνει, χειρουργείται» είναι το νέο δόγμα της κυβέρνησης, αφού το κόστος των απογευματινών χειρουργείων θα αγγίζει ακόμα και τα 2000€, την στιγμή που η λίστα αναμονής ξεπερνάει τα 10.000 άτομα. Μέσα στο καλοκαίρι, ο υπουργός υγείας αποφάσισε να δώσει άλλο ένα χαστούκι στο δημόσιο σύστημα υγείας, στοχοποιώντας τις δομές ψυχικής υγείας. Μετά το κλείσιμο των δύο μεγαλύτερων δημοσίων ψυχιατρικών νοσοκομείων, το νέο νομοσχέδιο προχώρησε στην ουσιαστική παράδωση των δημόσιων και δωρεάν υπηρησιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

Παράλληλα, ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία την κλιμάκωση στα πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής και της Ουκρανίας που κινδυνεύει να φέρει την ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή πολέμων. Βλέπει την Ευρώπη να ετοιμάζεται για μια νέα εποχή πολεμικής οικονομίας! Στελέχη της ΕΕ βγαίνουν ξεδιάντροπα και μιλάνε για δημιουργία πολεμικού ταμείου που θα αγγίζει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ προωθούνται σχεδιασμοί για την χρηματοδότηση φθηνών δανείων προς τα κράτη για την αγορά εξοπλισμών. Η Ελλάδα μπαίνει και αυτή όλο πιο βαθιά στους πολεμοχαρείς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση με πλήρη συναίνεση των υπόλοιπων αστικών κομμάτων συνεργάζεται με το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ, ρίχνει και άλλα όπλα στο «χασάπικο» της Ουκρανίας, συμμετέχει στην πολεμική αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα, συνασπίζεται με την Γαλλία για την ζώνη του Σαχέλ.

Όλα αυτά σε βάρος των λαών της Ευρώπης οπού θα υποστούν νέα μέτρα λιτότητας για χάρη της πολεμικής μηχανής. Ήδη η ΕΕ πετσοκόβει εργασιακά δικαιώματα, μισθούς και κάθε κονδύλι που προορίζεται για κοινωνική πολιτική. Πλέον δεν μιλάει καν για 5ήμερο 8ώρο! Αποκορύφωμα η εφαρμογή της 6ήμερης εργάσιμης εβδομάδας σε μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Είναι καθήκον μας να αντιταχθούμε στην πολεμική προετοιμασία! Ξεκινώντας από την χώρα μας, ξεκινώντας μέσα από τις σχολές μας! Να μην αφήσουμε την πολεμική βιομηχανία να εισβάλει στα πανεπιστήμια! Πριν λίγες μέρες γνωστοποιήθηκε ότι η Lockheed Martin μια από τις μεγαλύτερες αμερικάνικες εταιρείες όπλων σύναψε μνημόνιο συνεργασίας με το ΕΚΠΑ για πρόγραμμα υποτροφιών του τμήματος αεροδιαστημικής. Ενώ πριν 8 μήνες ιδρύθηκε εταιρεία που έχει ως μοναδικό σκοπό την διασύνδεση της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας με τα ΑΕΙ. Απαιτούμε να λήξει τώρα κάθε συνεργασία των πανεπιστημίων με εταιρείες-δολόφονους!

ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΕΓΩ ΚΑΜΑΡΑ… ΕΣΥ;

Τώρα είναι η στιγμή εργαζόμενοι και φοιτητές να αντεπιτεθούμε στην πολιτική που μας κλέβει την ζωή. Να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς σπουδές για όλους ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχουμε. Ένα πανεπιστήμιο που θα παρέχει ολόπλευρη επιστημονική γνώση και το πτυχίο θα είναι η μοναδική προϋπόθεση για δουλειά, κόντρα στον κατακερματισμό των αντικειμένων αλλά και της θεωρίας από την πράξη. Για ακαδημαϊκή έρευνα που θα καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες και όχι την ανάγκη των εταιρειών για πόλεμο, έλεγχο των φυσικών πόρων και κέρδος. Για δουλειά για όλους/ες, διχως ανεργία. Οι σημερινές παραγωγικές δυνατότητες μπορούν να το καλύψουν! Είναι παράλογο να ζούμε χειρότερα σε σχέση με πριν 50 χρόνια, να μην μπορούμε να καλύψουμε την διατροφή και την στεγασή μας ή να δυσκολευόμαστε να καλύψουμε το ίντερνετ και την ενέργεια. Παλεύουμε για αξιοπρεπείς μισθούς κόντρα στην επισφάλεια, την ανασφάλεια και την ελαστικότητα.

Για όλους αυτούς του λόγους στηρίζουμε το κάλεσμα στο ανεξάρτητο ταξικό μπλοκ της Καμάρας, 32 χρόνια από την ιστορική απεργία των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, όπου και τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζε πιστά ένα σκληρό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, μειώσεις μισθών και καταστολής εργατικών δικαιωμάτων φτάνοντας στο σημείο να πραγματοποεί μαζικές απολύσεις 1200 εργαζομένων. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα να γίνουμε ποτάμι που θα τους παρασύρει! Οι συνθήκες παραμένουν ίδιες 32 χρόνια μετά! Για αυτο να βρεθούμε ξανά στην Καμάρα! Κόντρα στις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που πολλές φορές έχουν αποδείξει ότι τάσσονται με τους εργοδότες και είναι πρόθυμες να εφαρμόσουν γρήγορα και αποτελεσματικά όλες τις αντεργατικές πολιτικές. Κόντρα στους αγώνες χαμηλών πτήσεων του ΠΑΜΕ που δεν βάζουν ένα σχέδιο ουσιαστικής κλιμάκωσης για σύγκρουση με τις πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ.

Καλούμε όλους τους/ις φοιτητ(ρι)ές στις 7 Σεπτέμβρη, 18.00 στην Καμάρα να δώσουμε μαζική απάντηση!

Διεκδικούμε:

// Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους/ες χωρίς ταξικούς φραγμούς, ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Κατάργηση των διδάκτρων!

// Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση, μεταφορές, αναλώσιμα) για όλους/ες

// Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο που θα κατοχυρώνει όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα. Μόνη προϋπόθεση για να βρούμε εργασία το πτυχίο μας

// Να καταργηθεί η ΕΒΕ και το ν+ν/2. Όχι στους ταξικούς φραγμούς!

// Γνώση και έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες. Στόχος της επιστήμης, της έρευνας και της παρεχόμενης γνώσης οι κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος.

// 5μερο-6ωρο, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους-ες. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Κανένας απόφοιτος χωρίς δουλειά στο αντικείμενό του.

// Μέτρα για τους πυρόπληκτους και τα δάση. Ενίσχυση των σχολών Δασολογίας.

// Απεμπλοκή της χώρας από τους πολέμους σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Έξω από το ΝΑΤΟ. Καμία συνεργασία των πανεπιστημίων την πολεμική βιομηχανία!

Attack στα ΑΕΙ