Του Σάλαχ Μούσα
Σε έναν κόσμο όπου οι κανόνες αναδιαμορφώνονται και οι συμμαχίες αλλάζουν, ο πλανήτης παρακολουθεί ένα αμφιλεγόμενο βήμα: τη συζήτηση για την αφαίρεση του ονόματος της “Χαϊάτ Ταχρίρ Αλ-Σαμ” από τη λίστα της τρομοκρατίας. Το ζήτημα δεν είναι μόνο η πράξη αυτή καθεαυτή, αλλά το τι αντανακλά σχετικά με τις μεταβολές στη διεθνή πολιτική, που έχει πλέον μετατραπεί σε μια αρένα εκβιασμού υπό το σύνθημα: «Είσαι μαζί μου ή εναντίον μου».
Έχει γίνει προφανές ότι οι λίστες και οι ταξινομήσεις είναι ένα παλιό εργαλείο σε έναν νέο κόσμο. Αυτό που κάποτε χρησίμευε για τον εκβιασμό των λαών κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, σήμερα δεν αποδίδει πλέον. Ο κόσμος βιώνει μια αλλαγή στις ισορροπίες ισχύος, καθώς χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία και ορισμένες περιφερειακές δυνάμεις προσπαθούν να αναδιαμορφώσουν το παγκόσμιο σύστημα.
Η ταξινόμηση ως εργαλείο εκβιασμού
Οι λίστες τρομοκρατίας ήταν ανέκαθεν ένα εργαλείο στα χέρια των μεγάλων δυνάμεων, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτές οι λίστες χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την κατηγοριοποίηση ομάδων βάσει ιδεολογιών ή πράξεών τους, αλλά και ως μέσο πίεσης για την επίτευξη πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Με άλλα λόγια, η ταξινόμηση δεν αποτελεί τελική κρίση, αλλά ένα διαπραγματευτικό χαρτί που ενεργοποιείται ή απενεργοποιείται κατά περίπτωση.
Όταν μια ομάδα χαρακτηρίζεται τρομοκρατική, κλείνουν όλες οι πολιτικές διέξοδοί της, και διακόπτονται οι χρηματοδοτήσεις και οι υποστηρίξεις. Τι σημαίνει, όμως, η αφαίρεση αυτού του χαρακτηρισμού; Είναι απλώς μια “υπό όρους πρόσκληση” για επιστροφή στη διεθνή σκηνή, υπό τους όρους της ισχυρότερης πλευράς. Ταυτόχρονα, η κρατική τρομοκρατία ασκείται καθημερινά στη Γάζα από το Ισραήλ, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στις λίστες τρομοκρατίας παρά τις σαφείς παραβιάσεις του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου.
Διχασμένη διεθνής κοινότητα
Αυτό το βήμα αποκαλύπτει την εμφανή αντίφαση της λεγόμενης “διεθνούς κοινότητας”. Η διεθνής κοινότητα, όπως μας παρουσιάζεται, παραμένει ένας ασαφής όρος χωρίς σαφή ορισμό, πέρα από το ότι είναι η δομή που ελέγχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους για την προώθηση των συμφερόντων τους. Ωστόσο, αυτή η “διεθνής κοινότητα” έχει χάσει σημαντικό μέρος της κυριαρχίας της, λόγω της ανόδου νέων δυνάμεων και της αυξανόμενης πολυπολικότητας. Αυτό σημαίνει ότι η εποχή της μονομερούς κυριαρχίας πλησιάζει στο τέλος της.
Τρομοκρατία: Ο επιλεκτικός ορισμός
Δεν είναι περίεργο ότι η αφαίρεση της “Χαϊάτ Ταχρίρ Αλ-Σαμ” από τη λίστα της τρομοκρατίας αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, ενώ αγνοείται άλλου είδους τρομοκρατία που είναι πιο ξεκάθαρη; Τι γίνεται με την κρατική τρομοκρατία στην Παλαιστίνη και τις προκλήσεις του Ισραήλ στα συριακά σύνορα; Ή μήπως ο όρος “τρομοκρατία” είναι τόσο πολιτικοποιημένος, ώστε χρησιμοποιείται ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων;
Η ψευδαίσθηση των ταξινομήσεων
Η αφαίρεση μιας ομάδας από τη λίστα τρομοκρατίας δεν συνεπάγεται απόλυτη αποδοχή της. Αντίθετα, σημαίνει ότι τα συμφέροντα των δυνάμεων που ταξινομούν έχουν αλλάξει. Πρόκειται για έναν “εκβιαστικό συγχωροχάρτι”. Είτε αποδέχεστε τους διεθνείς όρους και συμμετέχετε στο πολιτικό παιχνίδι, είτε επιστρέφετε στην κατηγορία του τρομοκράτη και υπομένετε τις συνέπειες. Αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα είναι: ποια είναι αυτή η διεθνής κοινότητα στην οποία μας εξαναγκάζουν να ενταχθούμε; Μια κοινότητα που βλέπει την ελευθερία των λαών ως απειλή και σωπαίνει μπροστά στα μεγάλα εγκλήματα όταν αυτά διαπράττονται από συμμάχους της;
Αποκάλυψη της διεθνούς υποκρισίας
Η Δύση έχει δημιουργήσει μια μεγάλη ψευδαίσθηση μέσω αυτών των ταξινομήσεων. Υπό το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας ασκούνται νέες μορφές διανοητικής και πολιτικής αποικιοκρατίας. Όμως το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε όλοι είναι: Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να ταξινομούν τους λαούς; Και ποιος τους εξουσιοδότησε να καθορίζουν ποιος είναι αποδεκτός και ποιος απορριπτέος σε αυτόν τον κόσμο;
Η εποχή των αλλαγών έχει φτάσει, και το τέλος των ταξινομήσεων πλησιάζει, καθώς οι ελεύθεροι λαοί συνειδητοποιούν ότι η πραγματική τους δύναμη βρίσκεται στην απελευθέρωσή τους από αυτές τις ταξινομήσεις που στοχεύουν αποκλειστικά στην υποταγή τους.