Διεθνές διήμερο δράσης και αγώνα στη μνήμη του αναρχικού Κυριάκου Ξυμητήρη, Παρασκευή 7 & Σάββατο 8/2

>ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΗΝΑ Παρασκευή 7/2, 20:00 τοποθέτηση πλακέτας στην Μεσολογγίου

>ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρασκευή 7/2 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

>ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ & ΑΓΩΝΑ ΑΘΗΝΑ Σάββατο 8/2, 13:00 Προπύλαια

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

Ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης ήταν ένας από εμάς. Την μνήμη του θα την υπερασπιζόμαστε και θα την διαφυλάσσουμε για πάντα στις καρδιές μας και σε κάθε στιγμή του αγώνα.

“Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν.”

-Καρδινάλιος του Ρετζ

Στις 31/10/24, ύστερα από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους έπεσε στη μάχη για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης ενώ η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ., που επίσης βρισκόταν στο διαμέρισμα, κατέληξε βαριά τραυματισμένη στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Μόλις μια ημέρα μετά από τη δεύτερη κατά σειρά επέμβαση που υπεβλήθη και ενώ παρέμενε νοσηλευόμενη για 15 ημέρες στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» ως πολυτραυματίας, μεταφέρθηκε στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού όπου μέχρι και σήμερα της στερούν την αναγκαία για τη βεβαρημένη υγεία της ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Παράλληλα, εν μέσω μιντιακής προπαγάνδας αλλά και με δήθεν αδιάσειστα στοιχεία, προφυλακίζονται η αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα, ο σύντροφος Δημήτρης, ο αναρχικός σύντροφος Νίκος Ρωμανός και ο Α.Κ.

Στεκόμαστε δίπλα σε κάθε σύντροφο και συντρόφισσα, που αντιμετωπίζει τις κρατικές κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Απέναντι στον κόσμο της εξατομίκευσης και της μοιρολατρίας, προτάσσουμε τον αγώνα με όλα τα μέσα. Δυναμώνουμε ο ένας δίπλα στην άλλη, υπερασπιζόμαστε τα συντρόφια μας. Η αλληλεγγύη μας να αποτελέσει τείχος προστασίας για τα αιχμάλωτα συντρόφια μας και οποιεσδήποτε επιπλέον διώξεις. Απέναντι σε κάθε κατασταλτική κίνηση του κράτους θα στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα τους χωρίς δισταγμό.

Για τα γεγονότα της 31/10 και τις πολιτικές επιλογές αγώνα που οδήγησαν σε αυτά, δεν θα μιλήσουν οι ρουφιάνοι των κρατικών μηχανισμών και του κεφαλαίου. Θα μιλήσουν τα συντρόφια που τα έζησαν και πλήρωσαν βαρύ τίμημα και εκείνα που διώκονται για αυτά. Θα μιλήσει το ανταγωνιστικό κίνημα, όλες, όλα και όλοι εμείς που πορευτήκαμε μαζί με τον σύντροφο Κυριάκο και τη συντρόφισσα Μαριάννα, εμπνευστήκαμε και συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από την καθαρή ματιά και την ανυποχώρητη αγωνιστικότητά τους. Αγωνιστικότητα που εκφράζεται με επιλογές αντίστασης μέσα σε ένα πολύμορφο πεδίο αγώνων, με όλα τα μέσα, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας Είναι αυτές οι επιλογές αγώνα που κρατάνε ζωντανό το νήμα της εξέγερσης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μίας ιστορικής εξεγερσιακής συνέχειας που διατηρεί ζωντανό μέσα στις καρδιές και τα μυαλά μας το όραμα για την κοινωνική επανάσταση.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν ξεχνάμε και δεν θα πάψουμε να λέμε: Τρομοκράτες ήταν, είναι και θα είναι το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτοί τρομοκρατούν μέσα από την καθημερινή καταπίεση των ζωών μας. Αυτοί είναι που μας καταδικάζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, που μας πετάνε στον δρόμο ξεπουλώντας την αυτονόητη ανάγκη για στέγαση σε funds, που μετατρέπουν τις γειτονιές μας σε απρόσιτες τουριστικές ζώνες, που κρύβουν τις διαρκώς αυξανόμενες εργατικές δολοφονίες πίσω από τη λέξη ατύχημα, που σκοτώνουν μετανάστ(ρι)ες/α και προσφυγ(ισσ)ες/α στα σύνορα, στα εργασιακά κάτεργα και τα αστυνομικά τμήματα, που καλύπτουν και αναπαράγουν την πατριαρχία και τη σεξιστική βία μοιράζοντας ανερυθρίαστα panic buttons. Εκείνοι που εξαπολύουν πολέμους στο βωμό των οικονομικών και πολιτικών τους συμφερόντων, εκείνοι που ξαναμοιράζουν τον κόσμο βάφοντας τα χέρια τους με αίμα, εκείνοι, που επιτίθενται στους αραβικούς λαούς και ισοπεδώνουν την αντιστεκόμενη Γάζα, εκείνοι που παρακολουθούν, συμμετέχουν και διαπράττουν τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Εκείνοι που επιβεβαιώνουν τη βία ενός συστήματος ανισοτήτων, τη βία των ισχυρών.

Η επιχείρηση υπονόμευσης του επαναστατικού λόγου και δράσης δείχνει πως φοβούνται τους ανθρώπους που δεν συμβιβάζονται με την αδικία, την ανισότητα, την εκμετάλλευση. Απέναντι στην επιχείρηση προπαγάνδας και τρομοκράτησης του κράτους και των αφεντικών, αλλά και την απόπειρα αποπολιτικοποίησης των αναβαθμισμένων επιλογών, απαντάμε πολιτικά και ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη υπόθεση. Υπερασπιζόμαστε όλους αυτούς και όλες αυτές που έδωσαν τη ζωή τους, που φυλακίστηκαν, που αγωνίστηκαν μέσα στα τόσα χρόνια του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Η επαναστατική αντιβία είναι ένα αναγκαίο εργαλείο αγώνα ως συλλογική άμυνα των κοινωνικών κομματιών που αγωνίζονται απέναντι στην κρατική κατασταλτική βία, καθώς μπορεί να δράσει ως μοχλός πίεσης για το σαμποτάζ των σχεδίων των κυρίαρχων, για την αποτροπή των εθνικών πολέμων αλλά και για τη διάχυση του επαναστατικού προτάγματος. Ο ένοπλος αγώνας ως κομμάτι της επαναστατικής αντιβίας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο υπέρ των από τα κάτω στις ισορροπίες ισχύος, επιχειρεί και καταφέρνει να επιστρέφει στο κράτος μια μερίδα από την βία που καθημερινά μας ασκεί. Η επαναστατική αντιβία και η ένοπλη πάλη είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος, του πολύμορφου κοινωνικού και ταξικού αγώνα, ριζωμένο βαθιά στην αγωνιστική παράδοσή μας, και το υπερασπιζόμαστε αδιαπραγμάτευτα.

Η απώλεια του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου αφήνει ένα τεράστιο κενό σε όσους όσες και όσα βρέθηκαν κοντά του, αλλά και στον αγώνα τον ίδιο, τον οποίο σημάδεψε τόσο με τη στάση του όσο και με τα λόγια του. Ακόμα, αφήνει ένα κενό και στην ίδια την κοινωνία αφού εκείνος, κόντρα στη γενικότερη οπισθοχώρηση, δεν έπαψε να νιώθει, δεν επέλεξε να κλείσει τα μάτια μπροστά στη βία κράτους και κεφαλαίου.

Ο Κυριάκος ήταν για χρόνια αδιάλειπτα παρών σε εγχειρήματα αλληλεγγύης κρατουμένων, στο αντιπολεμικό-Διεθνιστικό κίνημα, σε δράσεις για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων, στους αγώνες εντός των πανεπιστημίων, στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων των καταλήψεων και σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Δοσμένος σε αυτούς, πάντα με τη διάθεση να ανακαλύψουμε μαζί τις πιο εξεγερσιακές τους προεκτάσεις. Δεν υπερασπιζόταν απλά θεωρητικά τον πολύμορφο αγώνα προς την κοινωνική απελευθέρωση, αλλά αποτελούσε την πιο αληθινή του ενσάρκωση.

Ο ένοπλος αναρχικός αγωνιστής Κυριάκος επέλεξε να πολεμήσει μέχρι τέλους μαχόμενος με όλα τα μέσα τον κόσμο της εξουσίας, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ρατσισμό, την πατριαρχία. Επέλεξε να αγωνιστεί από την πλευρά των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας. Κάπως έτσι τον βρήκε και η τελευταία του ανάσα, εκεί που συνειδητά και πάντα με συνέπεια επέλεξε να είναι, στον αγώνα.

Η μνήμη του λοιπόν δεν μπορεί να αποτελεί μια τυπολατρική διαδικασία, αλλά μια δυναμική κίνηση αντίστασης απέναντι στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου. Μια διαδικασία μνήμης που δεν εξαντλείται στα τελευταία βήματα μιας πορείας στο κέντρο της Αθήνας αλλά με αφορμή αυτά μεταστοιχειώνεται σε δυναμική διεκδίκηση ενάντια στην υποβάθμιση των ζώων μας. Για έναν κόσμο ελεύθερο, για τον κόσμο που πίστευε και αγωνιζόταν ο αναρχικός Κυριάκος Ξυμητήρης.

” Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και με το ματωμένο μου στόμα ορκίστηκα ΑΓΩΝΑ.

Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και μέσα στα συντρίμμια της οδού Αρκαδίας είπα

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ.”

-Μαριάννα Μ.

Επιτίθενται με τέτοια λύσσα στον νεκρό αναρχικό σύντροφό μας Κυριάκο επειδή νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ. (Τ. Λειβαδίτης) Επειδή ξέρουν, ότι ο θάνατός του είναι ήδη χαραγμένος στην επαναστατική μνήμη. Επειδή ξέρουν, ότι ο τρόπος που έζησε και πέθανε αποτελεί ήδη πυξίδα για τους αγωνιζόμενες και τους αγωνιζόμενους.

Καλούμε σε διεθνές διήμερο δράσης στη μνήμη του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ 7/02, 20:00 (τοποθέτηση πλακέτας Μεσολογγίου)

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ & ΑΓΩΝΑ 8/02, 13:00 (προσυγκέντρωση Προπύλαια)

ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΡΙΣΚΟ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Η ΘΛΙΨΗ ΜΑΣ ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες

Κείμενο αφίσας:

Στις 31.10.24 ο αναρχικός Κυριάκος Ξυμητήρης σκοτώνεται από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους. Ο Κυριάκος ήταν για χρόνια αδιάλειπτα παρών σε εγχειρήματα αλληελγγύης κρατουμένων, στο αντιπολεμικό-διεθνιστικό κίνημα, σε δράσεις για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων, στους αγώνες εντός των πανεπιστημίων, στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων των καταλήψεων και σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Δοσμένος σε αυτούς, πάντα με τη διάθεση να ανακαλύψουμε μαζί τις πιο εξεγερσιακές τους προεκτάσεις. Δεν υπερασπιζόταν απλά θεωρητικά τον πολύμορφο αγώνα προς την κοινωνική απελευθέρωση, αλλά αποτελούσε την πιο αληθινή του ενσάρκωση. Επέλεξε να πολεμήσει μέχρι τέλους μαχόμενος με όλα τα μέσα τον κόσμο της εξουσίας, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ρατσισμό, την πατριαρχία. Επέλεξε να αγωνιστεί από την πλευρά των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.

Απέναντι στον κόσμο που πετάει στο περιθώριο οποιοδήποτε άτομο δεν χωράει στην κανονικότητά του, που φυσικοποιεί την εκμετάλλευση και την καταπίεση των από τα κάτω, το αναρχικό – αντιεξουσιαστικό κίνημα αγωνίζεται για την κοινωνική επανάσταση. Οι επιλογές επαναστατικής αντιβίας και ένοπλης πάλης είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου αγώνα. Ξεπερνούν τα όρια της αστικής νομιμότητας, αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο στη βία και τις υπερασπιζόμαστε αδιαπραγμάτευτα.

Για ακόμα μια φορά είμαστε μάρτυρες στην προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού να στήσει δικογραφίες, να στοχοποιήσει αγωνιστές και αγωνίστριες βαφτίζοντάς τους τρομοκράτες και να επιτεθεί στον κόσμο του αγώνα. Στεκόμαστε ανυποχώρητα απέναντι, υπερασπιζόμαστε την επαναστατική Υπόθεση, αλλά και τους ανθρώπους που βρίσκονται στο κάδρο της καταστολής.

Αλληλεγγύη στην αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ., στην αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα, στον σύντροφο Δημήτρη, στον αναρχικό σύντροφο Ν. Ρωμανό και στον Α.Κ

Στις 31/10 το μεσημέρι σημειώνεται έκρηξη σε διαμέρισμα στη περιοχή των Αμπελοκήπων στην οδό Αρκαδίας από εκρηκτικό μηχανισμό με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του αγωνιστή συντρόφου μας Κυριάκου Ξυμητήρη και τον βαρύ τραυματισμό της αναρχικής συντρόφισσας μας Μαριάννας. Μ. Τις επόμενες μέρες μέσα σε ένα κλίμα τρομοϋστερίας που χτίστηκε με μαεστρικό τρόπο από όλο τον κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό συλλαμβάνονται ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα κατηγορούμενοι για τρομοκρατική οργάνωση και προφυλακίζονται με μηδαμινά στοιχεία. Ταυτόχρονα για τη συντρόφισσα Μαριάννα, ούσα φρουρούμενη στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού από κάθε λογής μπάτσων, έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για την ίδια τρομοκρατική οργάνωση ενώ δέχεται πιέσεις από τις δικαστικές αρχές να δώσει μια κατάθεση ώστε να διεκπεραιωθεί η αναμενόμενη προφυλάκιση που έχει δρομολογηθεί. Παρόλες τις έντονες πιέσεις που ασκήθηκαν από τον κόσμο του κινήματος να αποφευχθεί η ανάκριση της πολυτραυματισμένης συντρόφισσας, μιας και μια τέτοια πρακτική αποτελεί ξεκάθαρο βασανιστήριο και παρά τις συστάσεις εξωτερικών ιατρών που ανέφεραν ότι η κατηγορούμενη δεν είναι σε θέση να υποβληθεί σε ανακριτική διαδικασία, η 22η ανακρίτρια δίνει μόνο μια μέρα αναβολή στην συντρόφισσα και την επομένη διενεργεί ανάκριση αποφασίζοντας την προφυλάκιση της. Το πρωί της Παρασκευής, μετά από τη δεύτερη κατά σειρά επέμβαση που υπεβλήθη και παραμένοντας ως πολυτραυματίας, μεταφέρεται από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ στον Κορυδαλλό. Οι πιέσεις της αντιτρομοκρατικής και του υπουργείου ΠροΠο στην προκειμένη περίπτωση είναι έκδηλες.

Την Δευτέρα στις 18/11 συλλαμβανεται από την αντιτρομοκρατική ο αναρχικός σύντροφός Νίκος Ρωμανός, καθώς βρίσκεται αποτύπωμα του πάνω σε σακούλα που περιείχε όπλο και γεμιστήρα. Ο σύντροφός περνάει από εισαγγελέα την Τρίτη 19/11 όπου του αποδίδονται οι κατηγορίες της προμήθειας και της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση, ενώ παίρνει προθεσμία για να απολογηθεί μέχρι την Παρασκευή, όπου και πάρθηκε η απόφαση για την προφυλάκιση του. Χωρίς να κρατήσει τα προσχήματα, ο κρατικός μηχανισμός ξεκινάει το αναμενόμενο αφήγημα περί αποτυπωμάτων και άλλων δεινών και δεν διστάζει να αρκεστεί στο μοναδικό στοιχείο, προκειμένου να στοιχειοθετησει ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση με βασικούς υπόπτους εκείνους που με την ιστορική παρακαταθήκη τους έχουν απασχολήσει ξανά. Αυτή τη φορά, στοχοποιώντας τον σύντροφό Ν. Ρωμανό, δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε και μας εκπλήσσει, που το κράτος σε αγαστη συνεργασία με τα ΜΜΕ στήνουν τεχνηέντως μια τρομοκρατική οργάνωση περικλείοντας μέσα όσα περισσότερα άτομα μπορούν, ποινικοποιωντας τις συντροφικες και πολιτικες σχέσεις, αποσκοπωντας σε μια νέα προσπάθεια τρομουστερίας αναπαράγωντας τις μεθοδεύσεις της αστυνομίας δικάζοντας και καταδικάζοντας εξαρχής τον σύντροφο, ακολουθώντας τη γνωστή πρακτική. Η κρατική εκδικητική μανία μεθόδευσης και στοχοποίησης για την υπόθεση των Αμπελοκήπων φαίνεται να μην έχει τελειωμό, καθώς την Τρίτη 26/11 συλλαμβάνεται ακόμη ένα άτομο για την συγκεκριμένη υπόθεση. Το πογκρομ της αντιτρομοκρατικης συνεχίζεται πάνω στο ίδιο αφήγημα, αφού ο 26χρονος συλλαμβάνεται με βάση το ίδιο στοιχείο αποτυπώματος που οδήγησε και στην προφυλάκιση του συντρόφου Ν.Ρωμανού.

Παράλληλα και από την πρώτη στιγμή, ξεκινάει ένας καταιγισμός θαντιφατικών ειδήσεων, εξαπολύοντας έτσι ένα κυνήγι μαγισσών. Οι διωκτικοί και οι μιντιακοί μηχανισμοί του κράτους σε αγαστή συνεργασία, προσπαθούν να αποπολιτικοποιήσουν την επαναστατική δράση του νεκρού συντρόφου Κυριάκου. Από την άλλη χτίζουν προφίλ και απαξιώνουν ηθικά την τραυματισμένη συντρόφισσα Μαριάννα και τα διωκόμενα συντρόφια Δήμητρα Ζ. και Δημήτρη, δημοσιεύοντας στοιχεία εκτός δικογραφίας, προσωπικές τους πληροφορίες και παρενοχλώντας -ως είθισται- το οικογενειακό, φιλικό και συντροφικό τους περιβάλλον. Αυτές οι διαχρονικές πρακτικές της ΕΛΑΣ – και δη της Αντιτρομοκρατικής – και των ΜΜΕ δεν μας εκπλήσσουν καθόλου, καθώς εκμεταλλευόμενοι ένα δυστύχημα επιδιώκουν να το εργαλειοποιήσουν ώστε να διατηρούν ακλόνητο το ιδεολογικό αφήγημα της κοινωνικής ειρήνης και της ομαλής λειτουργίας του κράτους με απώτερο στόχο την διαιώνιση του εξουσιαστικού συμπλέγματος και του κρατικού μονοπωλίου της βίας. Η προσπάθεια απαξίωσης και καταδίκης από τη μεριά της εξουσίας κάθε δράσης που προέρχεται από το στρατόπεδο των καταπιεσμένων είναι άλλωστε ένα από τα βασικά προπαγανδιστικά συστημικά όπλα που έχουν ως στόχο να επιφέρουν την κοινωνική συναίνεση σε κάθε μορφή κρατικής καταστολής. Δεν παύουμε να εξοργιζόμαστε και να οπλίζουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στην κρατική σήψη και σε κάθε απόπειρα απονοηματοδότησης του πολιτικού μας αγώνα. Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε ξεκάθαρα και σε όλους τους τόνους ότι είμαστε εδώ για να υπερασπιζόμαστε κάθε φορά την επαναστατική μνήμη και όποιον σύντροφο βρίσκεται όμηρος στα κελιά της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που στα πλαίσια της (τεραστίων διαστάσεων) κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, σπάει από μόνη της τον καθρεφτη της αστικής “δικαιοκρατικής” διαχείρισης των κοινωνικών ζητημάτων και βρωμάει και ζέχνει αυταρχισμό που μόνο σε προπολεμική διαδικασία παραπέμπει.

Αντιλαμβανόμαστε την πολυμορφία του αγώνα ως βασικό θεμέλιο του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος στο οποίο δρούμε και υπάρχουμε. Αυτή αποτελεί το όπλο μας για την όξυνση των εχθροπραξιών και την οριστική αποκαθήλωση του καπιταλιστικού συνεχούς. Τα μέσα αντιβίας που χρησιμοποιεί το επαναστατικό κίνημα διαχρονικά λαμβάνουν θέση μάχης στο πόλεμο ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο ως αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικού αγώνα για το γκρέμισμα αυτού του κόσμου βαρβαρότητας. Έναν κόσμο πνιγμένο στον ατομισμό, την αποξένωση, την αδιαφορία, το διάχυτο φόβο, την παθητικότητα/υποταγή/απάθεια και τον θάνατο. Μέσω αυτών σπάει το μονοπώλιο της κρατικής βίας και επιτυγχάνεται η αποσταθεροποίηση του καθεστώτος, διευρύνοντας έτσι τα συλλογικά κεκτημένα και ριζοσπαστικοποιώντας παράλληλα τα χαρακτηριστικά του κινήματος. Ο σύντροφος Κυριάκος με την ανυποχώρητη και συνεπή στάση του διέρρηξε το κόσμο αυτό, διέρρηξε το υπάρχον δίνοντας τη ζωή του για την επαναστατική υπόθεση. Απέναντι στην κοινωνική λήθη, φέγγει ως ένα ακόμα άστρο της επαναστατικής μνήμης που θα φωτίζει τους αγώνες του μέλλοντος και θα μας υπενθυμίζει ότι οι στιγμές ελευθερίας κερδίζονται μέσω της συνεχούς και αδιάλλακτης πάλης. Θα βρίσκεται παρών στις πράξεις αντεκδίκησης απέναντι στους κανίβαλους αυτού του κόσμου. Είναι χρέος μας να κρατήσουμε την φλόγα της επίθεσης που άναψε ο σύντροφος ζωντανή και να συνεχίσουμε να πολεμάμε με όλα τα μέσα για έναν κόσμο ισότητας, αντίστασης και αλληλεγγύης. Η 31η Οκτώβρη θα είναι για πάντα χαραγμένη στις καρδιές μας και θα φροντίσουμε να διατηρηθεί ως μια μέρα που θα επιβεβαιώνει ότι σε πείσμα των καιρών θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που ξεπερνούν τα αδιέξοδα της εποχής και ζουν για πάντα ελεύθεροι στα μονοπάτια της φωτιάς. Η βόμβα που κόστισε τη ζωή στον αναρχικό σύντροφο Κυριάκο εκείνο το μεσημέρι πυροδοτηθηκε από την ίδια εκείνη φλογα που έκοψε το νήμα της ζωής από τον Χριστόφορο Μαρίνο, τον Μιχάλη Πρέκα, τον Κουμή, την Κανελλόπουλου, τον Καλτεζά,τον Βασίλη Μαγγο τον Σπύρο Δαρβίλα, τον Βασίλη Τσιρώνη,τον Τσουτσουβή, τον Κασσίμη,τον Λάμπρο Φουντα. Έκεινη η εξεγερτικη φλόγα που άναψε από την δολοφονία του αναρχικου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και από όλους όσους βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στις πύλες του Πολυτεχνείου. Είναι η φλόγα που δεν σβήνει σε κανένα εργαστήριο καμίας αντιτρομοκρατικής υπηρέσιας επειδή είναι επισφραγισμένη με τη λέξη ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Είναι η φλόγα που φωτίζει τους αγώνες μας. Ανάβει στα κύτταρα του ίδιου του κινήματος και θα τη βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Κ.Κ. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΝΕΩΝ ΚΑΣΣΑΒΕΤΕΙΑΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 07/02 18.00 ΚΑΜΑΡΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 08/02 13.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΑΘΗΝΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης των Αμπελοκήπων

Κάλεσμα στο διεθνές διήμερο δράσης και αγώνα στη μνήμη του Κ. Ξυμητήρη

Από την ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελόκηπων στα Χανιά, στηρίζουμε το διεθνές διήμερο δράσης και αγώνα στη μνήμη του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη.

Καλούμε στη συγκέντρωση μνήμης και την πανελλαδική πορεία, την Παρασκευή 07/02 στις 20:00 (Μεσολογγίου) και το Σάββατο 08/02 στις 13:00 (Προπύλαια), αντίστοιχα.

Αναλυτική τοποθέτηση για τα γεγονότα των Αμπελοκήπων:

Στις 31 του Οκτώβρη, έπειτα από έκρηξη που θα σημειωθεί σε διαμέρισμα στην οδό Αρκαδίας στους Αμπελόκηπους, ο σύντροφός μας Κυριάκος Ξυμητήρης, θα μεταβεί στην όχθη της ιστορίας, πλάι σε όσους και όσες έπεσαν στην μάχη για την κοινωνική απελευθέρωση. Δίπλα του στο διαμέρισμα θα βρίσκεται η επίσης αναρχική συντρόφισσά μας Μαριάννα Μ., η οποία ούσα πολυτραυματίας θα αποτελέσει το πρώτο σώμα πάνω στο οποίο ο κρατικός μηχανισμός θα εξαπολύσει την εκδικητικότητα του.

Το καθεστώς εξαίρεσης κατά τη νοσηλεία της συντρόφισσας εφαρμόζεται αμέσως μετά τη μεταφορά της στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου διατάζεται λήψη αίματος ενόσω δεν έχει τις αισθήσεις της. Καθ’ όλη τη διάρκεια φρουρείται επί 24ώρου βάσεως, με τους μπάτσους να μπαινοβγαίνουν στον θάλαμο της ΜΕΘ, χωρίς να τηρούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, λειτουργώντας επιβαρυντικά για την ίδια και τους υπόλοιπους ασθενείς του θαλάμου. Στην κλινική νοσηλεύτηκε με την πόρτα ανοιχτή, και τους μπάτσους να επιτηρούν ακόμα και κατά τη διάρκεια ιατρικών ελέγχων και εξετάσεων. Παράλληλα, ασκείται πίεση για απόσπαση κατάθεσης, με την ανακριτική αρχή να επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη σωματική, πνευματική και ψυχολογική κατάσταση της συντρόφισσας. Μια μέρα μετά το δεύτερο χειρουργείο στο οποίο υποβλήθηκε, και πολύ πριν αναρρώσει, η Μαριάννα μεταφέρεται στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Εκεί το κρατικό πρωτόκολλο βασανιστηρίων συνεχίζεται με την ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη, την περιορισμένη πρόσβαση σε φάρμακα, και την υποχρεωτική λήψη DNA παρά την άρνηση της συντρόφισσας.

Το κυνήγι μαγισσών

Από την πρώτη στιγμή, ένα κλίμα τρομoϋστερίας και φόβου θα εμφυτεύεται μεθοδικά στην κοινωνία, με το κράτος να υφαίνει το προφίλ των συντρόφων μας, παρουσιάζοντας τους ως «τρομοκράτες». Μέσα σε αυτήν την φρενίτιδα, δεν θα αργήσει να επιστρατευτεί το γνώριμο εργαλείο ποινικοποίησης συντροφικών και φιλικών σχέσεων προκειμένου η υπόθεση να «δεθεί» στο ύψος των παραγόμενων προσδοκιών. Έτσι δύο ακόμη συντρόφια μας, η Δήμητρα Ζ. και ο Δημήτρης, θα οδηγηθούν στον ανακριτή και θα προφυλακιστούν με μοναδική κατηγορία την μεταφορά κλειδιών του διαμερίσματος. Την προφυλάκισή τους συμπληρώνει η δημοσιοποίηση των προσωπικών τους στοιχείων και φωτογραφιών (όπως και των αντίστοιχων της Μαριάννας), που σκοπό έχει να ενεργοποιήσει έναν κοινωνικό αυτοματισμό ρουφιανιάς, πρόθυμο να «αναγνωρίσει» και να εισφέρει πληροφορίες που θα βγάλουν την αντιτρομοκρατική από το αδιέξοδο των ερευνών της.

Παράλληλα, οι αιμοδιψείς μηχανισμοί του κράτους θα παράγουν δεκάδες σενάρια για τους εν δυνάμει στόχους, επιχειρώντας να μονοπωλήσουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την υπόθεση. Η αντιτρομοκρατική θα μιλήσει μέσα από τα δελτία των 20:00: Οι ειδήμονες των μίντια επιζητούν λυσσαλέα να συσχετίσουν την υπόθεση με άλλες καθώς και να συνδέσουν τα κατά φαντασία νήματα της «νέας τρομοκρατίας». Αναπαράγουν επίμονα εικόνες από το διαμέρισμα της οδού Αρκαδίας και τις φωτογραφίες των συλληφθέντων, στήνουν σενάρια για τις σχέσεις τους, σενάρια για τους εν δυνάμει στόχους, επιχειρώντας να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον. Όλα αυτά πάνω στη λογική της ρουφιανιάς και της εμπορευματοποίησης του θεάματος.

Στις 18 Νοεμβρίου ένας ακόμη σύντροφος μας, ο Νίκος Ρωμανός θα διωχθεί για την υπόθεση. Το μοναδικό στοιχείο που επιμελώς θα τον εμπλέκει, θα είναι ένα (!) δακτυλικό αποτύπωμα που θα ανευρεθεί σε μια σακούλα ανάμεσα στα συντρίμμια του διαμερίσματος. Το πασιφανές στήσιμο της δίωξης, μέσα από ένα ίχνος δαχτυλικού αποτυπώματος σε μια σακούλα -σε ένα αντικείμενο που είναι φτιαγμένο να αλλάζει χέρια, και άρα αποτυπώματα-, θα έρθει για να συμπληρώσει το παζλ των διώξεων. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, λίγες μέρες μετά, θα διωχθεί και θα προφυλακιστεί ακόμα ένα άτομο, ο Α. Κ. Με την τακτική αυτή οι περαιτέρω διώξεις εν δυνάμει θα αφορούν το σύνολο των ανθρώπων που δηλώνουν παρών στον κοινωνικό ανταγωνισμό, και συντάσσονται με το στρατόπεδο των «από τα κάτω».

Τα αφηγήματα περί σύνδεσης «παλιών και νέων» καθώς και η προδιαγεγραμμένη «κατάληξη» όσων έμπρακτα έχουν αντιπαρατεθεί με το κράτος, θα φιγουράρουν ως τα νέα επίδικα της υπόθεσης, όσο παράλληλα ο κατασταλτικός μηχανισμός θα επιχειρεί να ράψει κάθε πτυχή της υπόθεσης ξεχειλώνοντας εκ νέου τα όρια του νόμου περί τρομοκρατίας (187Α). Από αυτά τα όρια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το αγωνιστικό παρελθόν του Νίκου Ρωμανού, το οποίο θα οδηγήσει και στην προφυλάκισή του.

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το πώς διαχειρίστηκε το κράτος το ζήτημα της κατάστασης του κτηρίου της οδού Αρκαδίας: Εξαρχής, ο υπουργός καταστολής, Μ. Χρυσοχοΐδης, ήταν αυτός που ανέλαβε να μοστράρει την υποτιθέμενη ηθική υπεροχή του κράτους έναντι των «τρομοκρατών» – παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο που «μεριμνά» για την κατεστραμμένη περιουσία του «άμαχου» πληθυσμού που επλήγη από τη «θηριώδη βόμβα» των «αφελών βομβιστών». Η ΤΕΡΝΑ, μια εταιρία ιδιωτικών συμφερόντων, είναι αυτή στην οποία ανατέθηκε η αποκατάσταση του κτηρίου. Το κράτος, διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, εξασφάλισε δωρεά από την εταιρία, βρίσκοντας την ευκαιρία να καθαγιάζει για άλλη μια φορά το ιδιωτικό κεφάλαιο στο κοινωνικό φαντασιακό. Για την ιστορία, η ΤΕΡΝΑ είναι η εταιρία που έχει συνδεθεί με απευθείας αναθέσεις σε έργα που σχετίζονται με τον έλεγχο, την καταστολή, τον εξευγενισμό των γειτονιών μας και τη λεηλασία του περιβάλλοντος. Μέσα από αυτή τη διαχείριση, η κοινή γνώμη καταλήγει να θεωρεί τους ενορχηστρωτές των καταπιέσεων της -το κράτος και το κεφάλαιο- ως σωτήρες, την ίδια στιγμή, βέβαια που καλείται να απομονώσει και να στιγματίσει όσους και όσες αγωνίζονται.

Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες

Το κράτος κατέχει το νόμιμο μονοπώλιο στη βία, προκειμένου να διατηρεί τη δομική ανισότητα μεταξύ καταπιεστών και καταπιεσμένων. Η αντιτρομοκρατική νομοθεσία με τη σειρά της, έχει συγκροτηθεί με στόχο να αποτελέσει την πρώτη γραμμή άμυνας του κρατικού μηχανισμού απέναντι στην οργανωμένη υλική αμφισβήτηση του μονοπωλίου της νόμιμης βίας – απέναντι στον αγώνα που οπλίζεται με κάθε μέσο αμφισβητώντας στην πράξη την κρατική-καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Η απόδοση του χαρακτηρισμού «τρομοκρατία», άλλωστε, επιχειρεί να αποσυνδέσει αυτήν την αγωνιστική δράση από το πολιτικό της υπόβαθρο, και να την παρουσιάσει ως εχθρική προς την κοινωνική βάση, ως δράση που απειλεί την κοινωνία. Υπό αυτό το πρίσμα, η αντιτρομοκρατική νομοθεσία βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος της αντεπαναστατικής πολιτικής του κατασταλτικού μηχανισμού.

Από τη δική μας σκοπιά, η τρομοκρατία έχει διαφορετικό ορισμό:Τρομοκρατία είναι να σκοτώνεται το παιδί σου στην σύγκρουση δύο τρένων και έπειτα να χάνεται ξανά και ξανά, κάθε φορά που στον αγώνα για δικαίωση συναντάς τους εμπαιγμούς του κράτους…Τρομοκρατία είναι ο πόλεμος, τα ουρλιαχτά παιδιών κάτω από τα συντρίμμια που πλακώνουν οι συμμαχίες του ελληνικού κράτους…Τρομοκρατία είναι οι ένστολοι φονιάδες, που σουλατσάρουν στις γειτονιές μας και μηνύουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την μνήμη των θυμάτων της κρατικής καταστολής…Τρομοκρατία είναι να σε μηνύουν οι ίδιοι οι φονιάδες του πατέρα σου…Τρομοκρατία είναι τα άψυχα σώματα που ξεβράζει το Αιγαίο.Τρομοκρατία είναι τα ματωμένα μεροκάματα.Τρομοκρατία είναι το πέπλο της αποκτήνωσης, του φόβου και του θανάτου που μέρα με τη μέρα απλώνεται πάνω από τα κεφάλια μας.

Μια από τις βασικότερες στοχοθεσίες της επιχείρησης που στήνεται, είναι λοιπόν ο αποπροσανατολισμός από το τι είναι τρομοκρατία. Διότι τα εγκλήματα κατά της κοινωνίας διαχρονικά φέρουν την σφραγίδα του κράτους και όσων το υπηρετούν. Με το αίμα στα χέρια του κρατικού μηχανισμού να παραμένει νωπό, εκείνος επιλέγει να στρέφει τα βέλη του στον κόσμο που σθεναρά βαδίζει τους δρόμους της αντίστασης και της αμφισβήτησης. Είναι ο μοναδικός τρόπος να διασφαλίσει την ακεραιότητα της εξουσιαστικής του ύπαρξης. Κάθε φορά που τα θεμέλιά του τρίζουν, επιλέγει την ανάδειξη και την απόπειρα πάταξης αυτού που ορίζει ως τον «εσωτερικό εχθρό». Αυτός ο εχθρός, ανάλογα τη συγκυρία, βλέπουμε να σχετίζεται με όλο και πλατύτερα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Τα κατασταλτικά αντανακλαστικά στοχεύουν να πατάξουν συνολικά τα αγωνιζόμενα κομμάτια, από τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς και τους πυροσβέστες μέχρι αυτούς και αυτές που στοχεύουν στο όραμα της ολικής απελευθέρωσης. Η πάταξη κάθε φωνής που αντιδρά αποτελεί σκοπό και συνάμα μοναδική ευκαιρία για το κράτος να δικαιολογεί την χρησιμότητα του, ως εγγυητής της ασφάλειας και της τάξης.

Το κράτος, λοιπόν, έχει κάθε λόγο να επενδύει τα μέγιστα στις καμπάνιες που στήνει για να απονοηματοδοτήσει τις πρακτικές και τις δράσεις που έρχονται στην επιφάνεια με υποθέσεις όπως αυτή της οδού Αρκαδίας. Οι δράσεις αυτές, ως μέρος ενός συνολικού και πολύμορφου αγώνα προς την ολική απελευθέρωση, ποτέ τους δεν είχαν σκοπό να βλάψουν τυχαίους ένοικους ή να προκαλέσουν θύματα στα τυφλά. Στόχος τους ανέκαθεν ήταν να επιστρέψουν ελάχιστη από τη βία που βιώνει το κοινωνικό σύνολο στην καθημερινότητα. Στόχος τους είναι να υπηρετήσουν τη συλλογική αυτοάμυνα, δημιουργώντας ρωγμές στα κέντρα εξουσίας και τους θεσμούς των καταπιεστών.

Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι λόγοι που, τη στιγμή αυτή, στη διόπτρα της καταστολής βρίσκεται το σύνολο του ανταγωνιστικού κινήματος. Οι εισβολές και οι τοποθετήσεις καμερών της αντιτρομοκρατικής σε σπίτια συντρόφων, καθώς και οι απόπειρες να φυτρώσει η καχυποψία και φόβος ανάμεσα μας, δεν θα έχουν καμία τύχη. Οι εμφυλιακές τακτικές ποινικοποίησης, ακόμη και του περίγυρου της αντίστασης, γύρισαν και θα γυρνάνε μπούμερανγκ. Το κύμα αλληλεγγύης, που υπερασπίζεται από την πρώτη στιγμή τον νεκρό μας σύντροφο και τα διωκόμενα συντρόφια, αντανακλά τη δυναμική που κουβαλούν οι συντροφικές μας σχέσεις. Όσο και να προσπαθεί το κράτος να τις κάμψει, σπέρνοντας την καταστολή του, θα πρέπει να γνωρίζει καλά πως θα θερίσει θύελλες. Η αλληλεγγύη για εμάς είναι κοινωνικό καθήκον και θα την υπερασπιστούμε με κάθε κόστος. Οι αγώνες για εμάς είναι υπαρξιακή αναγκαιότητα ενάντια στην ασφυκτική αδικία, και θα τους υπερασπιστούμε με τις γροθιές μας υψωμένες, για κάθε συντρόφι μας που έπεσε στη μάχη ή φυλακίστηκε.

Σε πείσμα του κλίματος που διαμορφώνεται άνωθεν, στεκόμαστε αλληλέγγυα πλάι στα συντρόφια που διώκονται, και τιμούμε τη μνήμη του αγωνιστή Κυριάκου Ξυμητήρη. Για τα όσα συνέβησαν ή οδήγησαν στα γεγονότα της οδού Αρκαδίας δεν θα αφήσουμε στιγμή να μας μιλήσουν ούτε οι δυνάστες των ζωών μας, μήτε τα υποτακτικά σε αυτούς φερέφωνα. Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο θα τον έχουμε εμείς και τα συντρόφια που διώκονται, εάν και όταν θελήσουν να τοποθετηθούν.

Αποτελούμε δίχτυ προστασίας για κάθε υποκείμενο που αγωνίζεται ενάντια στη βία του κράτους, αλλά και ασπίδα για τον ίδιο τον αγώνα που οραματίζεται την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση. Σε πείσμα του καιρού, δηλώνουμε παρών στην υπεράσπιση κάθε διαδρομής αλλά και μέσου του αγώνα που συγκρούεται με τη δυστοπία που βιώνουμε. Βρισκόμαστε σε τροχιά σύγκρουσης τόσο με τον επιβαλλόμενο φόβο, όσο και τη σιγή της αποξένωσης που επιχειρεί η μετωπική επίθεση του κράτους στο ανταγωνιστικό κίνημα. Ξεκαθαρίζουμε στις Κασσάνδρες του τέλους της ιστορίας, πως οι πολύμορφοι αγώνες μας θα συνεχίσουν να σπάνε τις βιτρίνες της νομοτελειακής αδικίας που φέρει το όνομα «κρατική εξουσία». Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές πως δεν θα παραχωρήσουμε κανένα έδαφος στην επιχείρηση απονοηματοδότησης των αγώνων μας,μέσα από το βάπτισμα τους στην κολυμπήθρα του όρου «τρομοκρατία».

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ – ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ – ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ – ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΑΧΗΣ

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελόκηπων (Χανιά)

Κάλεσμα στην πανελλαδική πορεία μνήμης και αγώνα, Σάββατο 8/2, 13:00, Προπύλαια

Αναγνωρίζουμε την πολυμορφία των αγώνων και την πολυπλοκότητα της έκφρασής του: από τις ένοπλες ενέργειες, τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων της teleperformance, της efood, της wolt και των εκπαιδευτικών,από τις μαζικές συγκρούσεις στο δρόμο ενάντια στα κρατικά εγκλήματα και την καταστολή, μέχρι και τις αντιστάσεις των μεταναστών σε καμπς και κέντρα κράτησης, τις ληστείες και τις απαλλοτριώσεις προϊόντων από μέρους των καταπιεσμένων. Οι οργανωμένοι πολιτικοί ριζοσπαστικοι αγώνες, αλλά και οι αυθόρμητες αρνήσεις ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, δεν περιμένουμε να κριθούν νόμιμοι ή παράνομοι στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης, αλλά τους θεωρούμε αναγκαίους για την ταξική και κοινωνική χειραφέτηση.

Μετά την έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους και τον θάνατο του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη, έχουν συλληφθεί οι συντρόφισσες/οι Μαριάννα, Δήμητρα και Δημήτρης και μετέπειτα οι σύντροφοι Ν.Ρωμανός και Α.Κ.

Από τη στιγμή που συνέβη το γεγονός στις 31/10, το ανταγωνιστικό κίνημα βρίσκεται μπροστά σε μία πρόκληση, καθώς το κράτος προσπαθεί να τιμωρήσει παραδειγματικά τους/τις συντρόφους/ισσές μας, εφαρμόζοντας τις ελαστικές διατάξεις του τρομονόμου 187Α, κρίνοντας εν δυνάμει οποιονδήποτε ένοχο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Όσο το καπιταλιστικό σύστημα στέκει άτρωτο και συνεχίζει να γεννά καταπιεστές και καταπιεσμένους/ες για την αναπαραγωγή και την συνέχιση της ομαλής λειτουργίας του θα έρχεται αντιμέτωπο με τις αντιστάσεις και τους αγώνες μας.

Όσο το κράτος προκρίνει τους αγώνες μας με βάση την από τα πάνω επίφαση της νομιμότητας, εμείς θα είμαστε πάντα παρόντες και παρούσες ώστε να ενισχύσουμε κάθε υπάρχουσα ρωγμή στο οικοδόμημα αλλά και να γεννήσουμε νέες, αμφισβητώντας με οριζόντιους και αδιαμεσολαβητους αγώνες την κυριαρχία κράτους και κεφαλαίου στις ζωές μας.

Για αυτό λοιπόν δεν περιμένουμε και δεν αποδεχόμαστε την ετυμηγορία κανενός δικαστηρίου για τα συντρόφια μας.Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας υφίστανται πολιτικές διώξεις επειδή έχουν ενεργή συμμετοχή στο κίνημα.Στεκόμαστε με αμέριστη αλληλεγγύη στο πλευρό τους , στον αδιάλειπτο αγώνα για την αλλαγή και την ταξική χειραφέτηση. Ενάντια στον κανιβαλισμό,την φτώχεια και την εξαθλίωση που αναβλύζουν οι κοινωνίες – δημιούργημα του σήμερα , προβάλλουμε την αντίσταση,την αλληλεγγύη και την προλεταριακή δικαιοσύνη. Οι αγώνες της κοινωνικής βάσης,από τις πορείες στον δρόμο ,τις απεργίες στους χώρους εργασίας , τις διεκδικήσεις μεταναστριων και κρατουμένων, είναι αγώνες δίκαιοι, αγώνες για ζωή.Ως κομμάτια των αγώνων για ένα κόσμο ελευθερίας, χωρίς εξουσία και εκμετάλλευση, καλούμαστε να υπερασπιστούμε την πολιτική τους ύπαρξη και αξιοπρέπεια.

Αλληλεγγύη στα συντρόφια που έχουν προφυλακιστεί για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

Κυριάκος Ξυμητήρης, πάντα παρών στους αγώνες μας

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Στις 31/10 φεύγει από την ζωή ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης, σε πολυκατοικία στην οδό Αρκαδίας στους Αμπελόκηπους Αθηνών έπειτα από έκρηξη στο διαμέρισμά του. Στο ίδιο διαμέρισμα βρισκόταν και η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. η οποία έπειτα νοσηλεύτηκε για 15 μέρες στον Ευαγγελισμό ως πολυτραυματίας, όπου έσπευσαν να της πάρουν αποτυπώματα και αποπειράθηκαν να την ανακρίνουν όσο βρισκόταν ακόμα σε νοσηλεία. Ενώ ακόμη είχε ανοιχτά τραύματα μετήχθη στον Κορυδαλλό, κατά τον συνήθη εκδικητικό τρόπο, αφού η συντρόφισσα χρειαζόταν ιατρική περίθαλψη η οποία δεν παρέχεται από τις φυλακές και μέχρι και σήμερα δεν την έχει λάβει. Το γνωστό «κυνήγι μαγισσών» της αντιτρομοκρατικής απέναντι σε αγωνιστές/αγωνίστριες συνεχίστηκε με την προφυλάκιση της αναρχικής συντρόφισσας Δήμητρας, του συντρόφου Δημήτρη, του συντρόφου Νίκου Ρωμανού και του Α.Κ.

Λίγα λόγια για τη δράση του σύντροφου Κυριάκου Ξυμητήρη

Ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης ήταν δοσμένος με όλη του την καρδιά στους ταξικούς κοινωνικούς αγώνες. Συμμετείχε ενεργά σε διαδικασίες και συνελεύσεις γύρω από πολλούς και διαφορετικούς αγώνες: Συνελεύσεις αλληλεγγύης σε φυλακισμένους, διωκόμενους και φυγόδικους αγωνιστές και αγωνίστριες, συνέλευση για την υπεράσπιση των Εξαρχείων ενάντια στην καταστολή και τον εξευγενισμό, αντιφασιστικές δράσεις, δράσεις αλληλεγγύης με τους/τις μετανάστ(ρι)ες, κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, δράσεις και συντονισμούς αλληλεγγύης στις καταλήψεις, πορείες για κρατικές δολοφονίες, εργατικούς αγώνες και απεργίες. Με την παρουσία του ο σύντροφος τόσο σε κλειστές όσο και σε ανοιχτές διαδικασίες, έδινε αδιάλειπτα το παρόν και ήταν συνέχεια ανοιχτός σε ιδέες, προτάσεις και υπερβάσεις. Με την ιδιαίτερη φαντασία και οξυδέρκειά του, στήριζε προτάσεις και έδινε τη συμβολή του σε διαδικασίες και στους ίδιους τους αγώνες, εκφράζοντας ανοιχτά τις θέσεις του. Παράλληλα, στεκόταν ισότιμα απέναντι σε οποιοδήποτε συντρόφι με το οποίο μιλούσε με ταπεινότητα και με διάθεση συνδιαμόρφωσης και συμπερίληψης. Στο δρόμο, ο σύντροφος συμμετείχε τόσο σε καθημερινές δράσεις αντιπληροφόρησης, παρεμβάσεις και εκδηλώσεις όσο και σε αναβαθμισμενες δράσεις σύγκρουσης και εξεγερσιακής προοπτικής. Ο Κυριάκος ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα μετουσίωσης της πολύμορφης δράσης, θεωρώντας εξίσου σημαντική την παρουσία σε όλα τα πεδία του κοινωνικού πολέμου. Ένας πραγματικός αγωνιστής και σύντροφος.

Προπαγάνδα γύρω από την υπόθεση και τρομοκράτηση της κοινής γνώμης

Όπως συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις, οι φορείς του κυβερνητικού-κρατικού λόγου, τα καθεστωτικά μέσα, δε δίστασαν να εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά τις συλλήψεις για να εξυπηρετήσουν τα πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα του υπουργείου Προ.Πο, της ΓΑΔΑ, της αντιτρομοκρατικής. Από την αρχή των συλλήψεων και από την πρώτη μέρα του γεγονότος πετάχτηκαν τόνοι λάσπης σε ό,τι αφορά το ποιόν των συντρόφων/ισσών. Πάσης φύσεως μεγαλοδημοσιογράφοι βγήκαν να σπείρουν τον οχετό τους με αφηγήματα περι «μιας νέας γενιάς τρομοκρατών», «με ύπουλες προθέσεις» απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, για «αδίστακτους δολοφόνους» και πολλά άλλα. Σενάρια υποθετικά και ατεκμηρίωτα, που όπως πάντα πηγάζουν από εικασίες που προέρχονται από αστυνομικά ρεπορτάζ που χτίζουν καριέρες μπάτσων, πολιτικών γραφείων, δημοσιογράφων και κυβερνητικών προσώπων. Ένα χυδαίο μπαράζ ψέματος που βιάζεται να τηλεδικάσει χωρίς να έχει ειπωθεί το παραμικρό από τα εμπλεκόμενα συντρόφια στην υπόθεση. Το ψηφιδωτό του κανιβαλισμού των ΜΜΕ ήρθε να συμπληρώσει η δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων, οι φωτογραφίες που προβλήθηκαν και η παραγωγή επικοινωνιακού θεάματος γύρω από την εικόνα του διαμερίσματος όπου σκοτώθηκε ο σύντροφος Κυριάκος.

Για μια ακόμη φορά βιώσαμε μια απόπειρα πολιτικής δολοφονίας χαρακτήρα των συντρόφων/ισσών, μέσα από τη συστηματική προσπάθεια αποπολιτικοποίησης της δράσης και των επιλογών του Κυριάκου και της Μαριάννας. Είναι γνωστή η τακτική αποδόμησης του κινηματικού/αγωνιστικού βίου και χαρακτήρα και η προσπάθεια να εμπεδώσει το κοινωνικό σύνολο ότι πρόκειται για επικίνδυνες, εξωγήινες προσωπικότητες, ενώ στην ουσία πρόκειται για ανθρώπους μέσα από αυτό ακριβώς το σύνολο, που επέλεξαν το δρόμο της υπέρβασης και της μαχητικής σύγκρουσης με το καθεστώς της εκμετάλλευσης στην εποχή του φόβου.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί, ότι η κυβέρνηση ανέθεσε στην εταιρεία ΤΕΡΝΑ το έργο της κατασκευής των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας στους Αμπελόκηπους που υπέστησαν ζημιές. Η ίδια εταιρεία είναι δεξί χέρι της εκτέλεσης των στρατηγικών της τωρινής κυβέρνησης με πλήθος συμμετοχής σε μια σειρά από κοινωνικά εγκλήματα: Καταστροφή φυσικού περιβάλλοντος, κατασκευή φυλακών όπου προορίζονται για φτωχοδιαβόλους, ιδιωτικοποίηση βασικών δημόσιων αγαθών, πλουτισμός πάνω σε αίμα από εργατικά ατυχήματα κ.ά. Κατηγορούν για «τρομοκρατία» αγωνιστές και αγωνίστριες και παρουσιάζουν ως ευεργέτες αυτούς που πλουτίζουν από το αίμα και την εκμετάλλευση, αυτούς που τρομοκρατούν την κοινωνία και βιάζουν τον φυσικό κόσμο. Αξίζει τέλος να θυμίσουμε ότι μαζί με τον σχεδιασμό των νέων φυλακών από την ΤΕΡΝΑ, ήρθε και συνολικά η αναβάθμιση του νέου ποινικού κώδικα που προβλέπεται να αυξήσει τον πληθυσμό στις φυλακές, μιας και για πολύ απλά αδικήματα η πιθανότητα να βρεθεί οποιοσδήποτε στο κατώφλι ενός κελιού είναι πολύ μεγάλη.

Πώς στήνονται αυτές οι υποθέσεις από την αντιτρομοκρατική

Αυτές οι υποθέσεις είναι σημαντικές τόσο για την κυβέρνηση, όσο και για τα επιτελεία της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Ο λόγος είναι απλός. Αφενός για την κυβέρνηση αποτελεί δείγμα κύρους και επικύρωση της κυριαρχίας της η καταστολή του εσωτερικού εχθρού όπως και ο παραδειγματισμός και εκφοβισμός των υπολοίπων (ακόμα και αν αυτή η καταστολή γίνεται «για τα μάτια του κόσμου» με σύλληψη τυχαίων, άσχετων ανθρώπων). Αφετέρου για την αντιτρομοκρατική υπηρεσία είναι μια διαδικασία επαγγελματικής ανέλιξης των στελεχών της και συνεπαγόμενου πλουτισμού και παρασήμων (ακόμα και αν η υπόθεση κλείνει με συνοπτικές διαδικασίες «στα χαρτιά»). Επομένως, ποιος είναι ο πραγματικός τρομοκράτης εδώ; Τρομοκράτες για εμάς είναι αυτοί που επικαλούνται την πίστη στην κοινωνική ειρήνη και στην πραγματικότητα εκφοβίζουν με παραδειγματισμό, κάνουν καριέρες και βγάζουν χρήματα πάνω σε νεκρούς ανθρώπους και σώματα φυλακισμένων, εκμεταλλεύονται τέτοια τραγικά γεγονότα για να ασκήσουν ιδεολογικό πόλεμο στο αναρχικό κίνημα και σε όλους τους/τις αγωνιστ(ρι)ές, χειραγωγούν και τραμπουκίζουν ανθρώπους που έχουν φιλικές/συγγενικές σχέσεις, συλλαμβάνουν κλείνοντας χρόνια επι χρόνων ανθρώπινες ψυχές πίσω από τα κελιά.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, έχει σημασία μια τέτοια υπόθεση τη στιγμή που είναι ανοιχτά ένα σωρό σκάνδαλα, φιάσκα με νομοσχέδια που πλήττουν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (βλ. κατώτατος μισθός, νομοσχέδια για την υγεία, την εκπαίδευση κλπ), κρατικά/καπιταλιστικά εγκλήματα (βλ. Τέμπη, Πύλος). Είναι σημαντικό για εκείνη να έχει στα χέρια της μια υπόθεση στην οποία μπορεί να φανεί «νικητής», «αποδοτής δικαιοσύνης», «σωτήρας», «ισχυρός» ώστε να ξεχαστούν οι υπόλοιπες. Από την πλευρά της αντιτρομοκρατικής, έχει σημασία να βγει ένα γρήγορο και με συνοπτικές διαδικασίες αποτέλεσμα. Για να το πετύχει αυτό συχνά επικαλείται στοιχεία που έχουν κατασκευαστεί ιδεολογικά ώστε να έχουν αντίκτυπο. Τέτοια στοιχεία είναι η ιδεολογική ταυτότητα και δράση του αναρχικού, οι ψευδείς γρήγορες διαρροές στα μέσα ώστε να σχηματοποιηθεί μια πρώτη ακατέργαστη στον κοινό νου εικόνα για τα συντρόφια και να προκληθούν κοινωνικοί αυτοματισμοί καταδίκης της δράση τους, τα «ανώνυμα τηλεφωνήματα», το DNA και τα αποτυπώματα ακόμα και σε κινητά αντικείμενα, (όπως η περίπτωση της σακούλας με την οποία προφυλακίστηκαν ο αναρχικός σύντροφος Νίκος Ρωμανός και ο Α.Κ.), οι διαπροσωπικές σχέσεις (όπως στην περίπτωση της συντρόφισσας Δήμητρας και του συντρόφου Δημήτρη όπου ακόμα και ένα ζευγάρι κλειδιά απέκτησαν άλλο βάρος σε χέρια αναρχικών). Απόδειξη αυτής της κακοστημένης κατασκευής στοιχείων από τη μεριά της αντιτρομοκρατικής αποτελεί το γεγονός ότι παρόλο που και οι δικαστές επικαλούνται αυτά τα στοιχεία ως αδιάψευστα, εδώ και δεκαετίες σε πολιτικές δίκες έχουν αμφισβητηθεί ακόμα και από την επιστημονική κοινότητα και έχουν καταπέσει ολόκληρες υποθέσεις σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα.

Από τη μεριά μας σαν αναρχικοί/αναρχικές, σαν αγωνιστές/τριες δηλώνουμε ρητά πως καμία σκευωρία της αντιτρομοκρατικής και του κράτους δεν θα μείνει αναπάντητη. Για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας θα μιλήσουμε εμείς μέσα από τη συνέχιση των κοινών μας αγώνων και όχι τα μίντια της εξαπάτησης και της τρομοκρατίας. Για τη μνήμη τους και την ελευθερία τους θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, με δέσμευση και αφοσίωση στον κοινό σκοπό, για έναν κόσμο απαλλαγμένο από την ταξική εκμετάλλευση και την κοινωνική και φυσική υποδούλωση.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ, ΝΙΚΟ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ών

Στηρίζουμε το κάλεσμα του 2μερου δράσεων 7 & 8 Φεβρουαρίου στη μνήμη του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη που διοργανώνει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες

Συγκέντρωση μνήμης 7/02, 20:00, Μεσολογγίου

Πανελλαδική πορεία μνήμης & αγώνα 8/02, 13:00, Προπύλαια

Κατάληψη Εξωστρεφής

Στηρίζουμε το κάλεσμα σε πανελλαδική πορεία μνήμης στον αναρχικό σύντροφό Κυριάκο Ξυμητήρη, ο οποίος στις 31.10 έπεσε νεκρός μετά από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους.

Από την πρώτη στιγμή, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, άρχισαν να επιτελούν το έργο τους, ως φερέφωνα του κρατικού μηχανισμού, λασπολογώνγας το όνομα του συντρόφου και αμφισβητώντας τον πολιτικό του χαρακτήρα. Ο σύντροφος Κυριάκος, ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στις καταπιέσεις που βιώνουμε καθημερινά, και συμμετείχε σε συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και άλλες δράσεις του αναρχικού χώρου. Οι δράσεις και οι αναφορές που γίνονται, είναι κινήσεις ώστε να υπερασπιστούμε την πολιτική υπόσταση του συντρόφου ενάντια στο κρατικό και μιντιακό αφήγημα περί τρομοκρατίας, να διατηρήσουμε τον σύντροφό στην συλλογική μας μνήμη, και να συνεχίσουμε τον αγώνα, κομμάτι του οποίου ήταν και ο σύντροφος. Οι κινήσεις που γίνονται, δεν είναι κάποια ηρώοποιηση του συντρόφου, καθώς κανένα μας δεν αποτελεί τον ίδιο τον αγώνα, αφού δεν αντιλαμβανόμαστε κανένα από εμάς ως αυθεντία που πρέπει άκριτα να δεχόμαστε τις απόψεις και τις θέσεις του. Νεκρά κινήματα, είναι αυτά που ξεχνάνε τους νεκρούς τους, και ο Κυριάκος, όπως και κάθε συντρόφι που έφυγε αγωνιζόμενο, θα είναι δίπλα μας στο μονοπάτι για ατομική και συλλογική απελευθέρωση. Οπότε, στις 8 Φλεβάρη, θα κατέβουμε για να υπερασπιστούμε τη μνήμη του σύντροφου μας, τον αγώνα που έδωσε, και τον ίδιο τον αγώνα που δίνουμε εμείς καθημερινά. Να δείξουμε αλληλεγγύη στα προφυλακισμένα συντρόφια, Μαριάννα Μ., Δήμητρα Ζ., Δημήτρη, Νίκο Ρ., που κατηγορούνται για ένταξη και συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, αλλά και σε κάθε άλλο πολιτικό κρατούμενο που βρίσκεται στα κελιά της δημοκρατίας. Ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης από όπου και αν προέρχεται. Με την πλευρά των καταπιεσμένων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΈΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΆ ΜΑΡΙΆΝΝΑ Μ., ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ., ΔΗΜΉΤΡΗ, ΝΊΚΟ Ρ.

ΚΥΡΙΆΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΈΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΆΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΎΝΤΡΟΦΌ ΑΝΤΡΈΑ Φ. ΚΑΙ Κ.Κ.

ΤΑ ΚΡΆΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΦΑΝΤΑΣΙΑ – ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ – ΡΊΣΚΟ

Συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντροφιά της υπόθεσης των Αμπελοκήπων/ Πάτρα

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Ενάντια στην ιδεολογική και κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, που στοχεύει τον αναρχικό αγώνα και τις αδιαμεσολάβητες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις

Την 31η Οκτώβρη 2024, μετά από έκρηξη εκρηκτικού μηχανισμού σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους, ο αναρχικός αγωνιστής Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει τη ζωή του και η αναρχική αγωνίστρια Μαριάννα Μ. τραυματίζεται σοβαρά. Βαριά τραυματισμένη η Μαριάννα Μ. μεταφέρεται στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, όπου και νοσηλεύεται φρουρούμενη, ενώ μετά τη δεύτερη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε και χωρίς να έχει αναρρώσει πλήρως, οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού. Από τις πρώτες ώρες της μεταφοράς της στον Ευαγγελισμό τα κατασταλτικά επιτελεία, ενόσω η ίδια βρισκόταν χωρίς τις αισθήσεις της, λαμβάνουν τα αποτυπώματά της και δίνουν εντολή για λήψη δείγματος αίματος για ανάλυση DNA χωρίς τη συναίνεσή της, ενώ οι ανακριτικές αρχές προσπαθούν να της αποσπάσουν απολογία. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι χρήζει νοσηλείας, βρίσκεται προφυλακισμένη στον Κορυδαλλό, με τις αρμόδιες αρχές από την μια πλευρά να της στερούν την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη και τις αναγκαίες διαγνωστικές εξετάσεις και από την άλλη να την έχουν έγκλειστη κάτω από άθλιες και ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης.

Τις επόμενες μέρες από την έκρηξη στους Αμπελόκηπους συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται με απολύτως σαθρό κατηγορητήριο οι αγωνιστές/τρια Νίκος Ρωμανός, Δημήτρης Π. και Δήμητρα Ζ. και ο Α.Κ. εν μέσω ενός κλίματος τρομοϋστερίας και διακίνησης αστυνομικών σεναρίων από τα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας, σε συνέχεια της προσπάθειας του κράτους να κατασκευάσει ενόχους με έωλα στοιχεία και να οδηγήσει αγωνιστές στον εγκλεισμό και την εξουδετέρωσή τους από το πεδίο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.

Κατά τη διάρκεια των 5μιση χρόνων της ακροδεξιάς-νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του κράτους από τη Νέα Δημοκρατία και παρά την ύφεση των αντιστάσεων οι αναρχικοί συνέχισαν και ενέτειναν τη συμμετοχή τους σε όλα τα μέτωπα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Μέσα από τη συμμέτοχή τους, αυτή, ήρθαν αντιμέτωποι με τη σκληρότερη όψη της καταστολής που επιβλήθηκε σε κάθε πεδίο αγώνα τόσο στο πλαίσιο της συνολικής και ευρύτερης κατασταλτικής επίθεσης απέναντι στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και τα αγωνιζόμενα κομμάτια της όσο και ειδικότερα στην κατασταλτική επιχείρηση που στόχευε και συνεχίζει να στοχεύει το αναρχικό κίνημα, τόσο με υλικούς όρους στους δρόμους και τις δομές του κινήματος όσο και ιδεολογικά με τη κατασυκοφάντησή του από την κυρίαρχη προπαγάνδα. Σε αυτό το ειδικό πλαίσιο εντάσσεται και η “αντι”τρομοκρατική εκστρατεία απέναντι στον αναρχικό αγώνα, η οποία σήμερα οξύνεται με αφορμή την υπόθεση των Αμπελοκήπων και έχει ως στόχο την εγκληματοποίησή του και την αποκοινωνικοποίησή του, μέσα από το φόβο, τη λασπολογία, την απομόνωση και την αποδυνάμωσή του. Αυτή η ειδική κατασταλτική στόχευση του κράτους αφορά το αναρχικό κίνημα καθώς μέσα από αυτό, κατά κύριο λόγο, εκφράστηκαν οι εξωθεσμικές, ριζοσπαστικές και αδιαμεσολάβητες κοινωνικές αντιστάσεις κατά τη διάρκεια όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου με κορυφαίο το παράδειγμα αυτό της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη.

Η υπόθεση των Αμπελοκήπων, πέρα από το τραγικό συμβάν της απώλειας του αναρχικού αγωνιστή Κυριακού Ξυμητήρη, την προφυλάκιση άλλων 4 αγωνιστών και αγωνιστριών και την όξυνση της επιτήρησης και του ελέγχου πάνω στο αναρχικό κίνημα και τις δομές του, αναδεικνύει μια σειρά από πτυχές της ειδικής κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι στους αναρχικούς. Δεν αποτελεί μια κίνηση αποπροσανατολισμού τόσο της κοινωνίας όσο και των αγωνιζόμενων κομματιών της, όπως με ευκολία ισχυρίζεται η αριστερά μαζί με μια αφήγηση που θέλει τους αναρχικούς αγωνιστές όχι αποδέκτες της κρατικής καταστολής λόγω της πολιτικής τους ανάλυσης, θέσης και δράσης αλλά σαν εύκολα θύματα κυβερνητικών πολιτικών και συσχετισμών που βρίσκονται στο στόχαστρο των κατασταλτικών επιτελείων όποτε αυτό εξυπηρετεί το κυβερνητικό αφήγημα, αφαιρώντας κάθε πολιτικό πρόσημο του αναρχικού κινήματος και παρουσιάζοντάς το ως ένα αποσπασματικό, αυθόρμητο και παιδικό ξέσπασμα απέναντι στην υφιστάμενη αδικία και το οποίο δεν μπορεί να υπερασπιστεί μόνο του τον εαυτό του αλλά χρειάζεται πολιτικούς κηδεμόνες. Η κατασταλτική εκστρατεία απέναντι στο αναρχικό κίνημα είναι πάγια και διακηρυγμένη θέση του κράτους, ειδικά μετά την εξέγερση του 2008, και αυτό οφείλεται ακριβώς στο ότι οι αναρχικοί συνεχίζουν να αποτελούν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι των αγωνιζόμενων και μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις όχι μόνο τον καπιταλισμό αλλά και το κράτος, χωρίς προσβάσεις, χωρίς διαμεσολαβήσεις, χωρίς εκπροσώπηση μέσα στο πολιτικό σύστημα εξουσίας και συναίνεση σε αυτό, γεγονός που καθιστά το αναρχικό κίνημα επικίνδυνο και μη ελέγξιμο. Οι προπαγανδιστικές, νομοθετικές και κατασταλτικές “αντι”τρομοκρατικές μεθοδεύσεις δε συνιστούν μια στιγμιαία παρεκτροπή της ιεραρχημένης, καταπιεστικής και εκμεταλλευτικής δημοκρατίας του κράτους και των αφεντικών, όπως επίσης η συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων που δεν ενσωματώθηκαν καθεστωτικά δεν αφορά μόνο ατομικές επιλογές αγώνα ή την “εξάρθρωση” κάποιας ένοπλης οργάνωσης, αλλά στοχεύουν στην αποκήρυξη συνολικά της συλλογικής πολιτικής και κοινωνικής αντιβίας και στην εγκληματοποίηση κάθε μορφής αντίστασης που δεν διαμεσολαβείται από τους θεσμούς, μέσα από το “κυνήγι της τρομοκρατίας” και των “συγκοινωνούντων δοχείων” της.

Οι εξουσιαστές σήμερα επιχειρούν να σβήσουν τα αποτυπώματα ολόκληρων δεκαετιών σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων γιατί λειτουργούν ως κοινωνικά παραδείγματα αντίστασης που επιβιώνουν και αναπαράγονται, γιατί συνεχίζουν να εμπνέουν τις νέες γενιές και δείχνουν δρόμους αγώνα στους καταπιεσμένους στο σήμερα, γιατί κρατούν ζωντανή την προοπτική της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης. Το απρόσκοπτο βάθεμα των αντικοινωνικών και βίαιων αναδιαρθρώσεων, για τον ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό, έχει ως προϋπόθεση τόσο το τσάκισμα συνολικά των κοινωνικών και ταξικών αγώνων όσο και ειδικά την πλήρη εξουδετέρωση του πιο συνειδητά αντισυναινετικού και ριζοσπαστικού κομματιού των αγωνιζόμενων, που θέτει ως ορίζοντα την καταστροφή του εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού κρατικού οικοδομήματος και τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Απέναντι στην κρατική επιχείρηση τρομοκρατίας, που επιδιώκει να στοχεύσει αγωνιστές και αγωνίστριες, απέναντι στο συντονισμένο τρομολαγνικό σόου που εκπορεύεται από τα αστυνομικά επιτελεία και διαχέεται στα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας, απέναντι στην ποινικοποίηση των φιλικών και συντροφικών σχέσεων, στην αστυνομική αυθαιρεσία και βία, δηλώνουμε ότι οι μόνοι τρομοκράτες είναι το κράτος και το κεφάλαιο, το σύστημα εξουσίας που λεηλατεί και καταδικάζει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία στην ανέχεια και την εξαθλίωση, που εγκαθιδρύει αστυνομικό στρατό κατοχής μέσα στις πόλεις σε κάθε πεδίο κοινωνικής δραστηριότητας, που δολοφονεί στα αστυνομικά τμήματα και μπλόκα, στα τρένα, στα νοσοκομεία με τη διάλυση του ΕΣΥ, στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – φρούριο, στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, που επιτίθεται με σφοδρότητα στο αναρχικό κίνημα, τις δομές του και τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται μέσα στα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους εργασίας και τις γειτονιές, που στηρίζει τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και βαθαίνει την εμπλοκή του στην πολεμική μηχανή, που πριμοδοτεί τις φασιστικές συμμορίες και τον εθνικισμό, που καταστέλλει όσους και όσες αγωνίζονται για ζωή και ελευθερία και προορίζει για τους καταπιεσμένους πληβείους μόνο έναν αβίωτο κόσμο εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Κυριάκος Ξυμητήρης πάντα παρών στους αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση

Λευτεριά στους/ις διωκόμενους/ες και προφυλακισμένους/ες αγωνιστές/τριες για την υπόθεση των Αμπελοκήπων

Οργάνωση και αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση , την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Το Σάββατο 1 Φλεβάρη το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο κέντρο του Χαλανδρίου, με μαζική αφισοκόλληση, μοίρασμα κειμένων και κρέμασμα πανό ενόψει του διεθνούς διημέρου δράσης και αγώνα στη μνήμη του αναρχικού συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη και σε αλληλεγγύη με τα συντρόφια που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων.

Αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα, σε τροχιά σύγκρουσης

με τη συμμετοχή και στήριξη συντρόφων/ισσών από συλλογικότητες και τοπικά εγχειρήματα.

[Χανιά] Παρέμβαση στον τηλεοπτικό σταθμό της Νέα TV / Προπαγάνδιση του Διήμερο μνήμης στον αναρχικό σύντροφο Κυριάκο Ξυμητήρη

Την Τετάρτη 5/02, περίπου 20 συντρόφισσες και σύντροφοι πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με βίντεο στο τοπικό κανάλι της Νέας Τηλεόρασης. Σκοπός μας είναι, αφενός να προπαγανδίσουμε το κάλεσμα για το Διεθνές διήμερο δράσης και αγώνα στη μνήμη του συντρόφου μας Κυριάκου Ξυμητήρη και αφετέρου να δηλώσουμε σε κάθε καλοθελητή του κράτους ότι τον τελευταίο λόγο για τα συντρόφια μας τον έχουμε μόνο εμείς.

Ακολουθεί το κείμενο για τα γεγονότα από την ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελόκηπων (Χανιά)

Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και με το ματωμένο μου στόμα ορκίστηκα ΑΓΩΝΑ. Στις 31/10 ύψωσα γροθιά και μέσα στα συντρίμμια της οδού Αρκαδίας είπα ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ.

~Μαριάννα Μ.

Το κυνήγι μαγισσών

Στις 18 Νοεμβρίου ένας ακόμη σύντροφος μας, ο Νίκος Ρωμανός θα διωχθεί για την υπόθεση. Το μοναδικό στοιχείο που επιμελώς θα τον εμπλέκει, θα είναι ένα (!) δακτυλικό αποτύπωμα που θα ανευρεθεί σε μια σακούλα ανάμεσα στα συντρίμμια του διαμερίσματος. Το πασιφανές στήσιμο της δίωξης, μέσα από ένα ίχνος δαχτυλικού αποτυπώματος σε μια σακούλα –σε ένα αντικείμενο που είναι φτιαγμένο να αλλάζει χέρια, και άρα αποτυπώματα–, θα έρθει για να συμπληρώσει το παζλ των διώξεων. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, λίγες μέρες μετά, θα διωχθεί και θα προφυλακιστεί ακόμα ένα άτομο, ο Α. Κ. Με την τακτική αυτή οι περαιτέρω διώξεις εν δυνάμει θα αφορούν το σύνολο των ανθρώπων που δηλώνουν παρών στον κοινωνικό ανταγωνισμό, και συντάσσονται με το στρατόπεδο των «από τα κάτω».

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το πώς διαχειρίστηκε το κράτος το ζήτημα της κατάστασης του κτηρίου της οδού Αρκαδίας: Εξαρχής, ο υπουργός καταστολής, Μ. Χρυσοχοΐδης, ήταν αυτός που ανέλαβε να μοστράρει την υποτιθέμενη ηθική υπεροχή του κράτους έναντι των «τρομοκρατών» – παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο που «μεριμνά» για την κατεστραμμένη περιουσία του «άμαχου» πληθυσμού που επλήγη από τη «θηριώδη βόμβα» των «αφελών βομβιστών». Η ΤΕΡΝΑ, μια εταιρία ιδιωτικών συμφερόντων, είναι αυτή στην οποία ανατέθηκε η αποκατάσταση του κτηρίου. Το κράτος, διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, εξασφάλισε δωρεά από την εταιρία, βρίσκοντας την ευκαιρία να καθαγιάζει για άλλη μια φορά το ιδιωτικό κεφάλαιο στο κοινωνικό φαντασιακό. Για την ιστορία, η ΤΕΡΝΑ είναι η εταιρία που έχει συνδεθεί με απευθείας αναθέσεις σε έργα που σχετίζονται με τον έλεγχο, την καταστολή, τον εξευγενισμό των γειτονιών μας και τη λεηλασία του περιβάλλοντος. Μέσα από αυτή τη διαχείριση, η κοινή γνώμη καταλήγει να θεωρεί τους ενορχηστρωτές των καταπιέσεων της –το κράτος και το κεφάλαιο– ως σωτήρες, την ίδια στιγμή, βέβαια που καλείται να απομονώσει και να στιγματίσει όσους και όσες αγωνίζονται.

Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ – ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ – ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ -ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΑΧΗΣ

ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια της υπόθεσης Αμπελόκηπων (Χανιά)

Με τον Κυριάκο μέχρι το τέλος

Κάλεσμα στήριξης για το διήμερο δράσης 7 & 8/02

Συγκέντρωση Μνήμης 7/02, 20:00 (τοποθέτηση πλακέτας Μεσολογγίου)

Πανελλαδική Πορεία Μνήμης & Αγώνα 8/02, 13:00 (προσυγκέντρωση Προπύλαια)

“Η πραγματική ήττα είναι όχι πως έχεις χάσει.

Η αληθινή ήττα είναι να έχεις κάνει δική σου την ιδέα της ήττας.

Το ότι δεν μπορείς να κερδίσεις και να αλλάξεις τα πράγματα”

Ο σύντροφος Κυριάκος ήταν ένας από εμάς. Ήταν ένας από όσους πιστεύουν ότι υπάρχει μια βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αστική δικαιοσύνη των ισχυρών και το πραγματικό δίκαιο. Το δίκαιο όσων τα παιδιά τους σκοτώθηκαν στα Τέμπη από το κράτος-δολοφόνο. Το δίκαιο όσων συμμετείχαν σε μαχητικές απεργίες. Όσων απαλλοτριώνουν τον συσσωρευμένο πλούτο από τις θυρίδες των τραπεζών. Όσων έστρεψαν το μαχαίρι στους βιαστές και κακοποιητές τους. Το δίκαιο της τίγρης που καταδιώκει τον κυνηγό της. Το δίκαιο του ορμητικού ρεύματος που σπάει το φράγμα που το περιορίζει. Όσων οπλισμένων αυτόχθονων εκδικήθηκαν τους κατακτητές τους. Όσων βομβάρδισαν τους εποίκους τους. Το δίκαιο όσων πυρπόλησαν τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσής τους. Όσων απέδρασαν από τις φυλακές για μια ανάσα ελευθερίας. Όσων αμφισβήτησαν το κρατικό μονοπώλιο στη βία. Όσων αγωνίστηκαν με όλα τα μέσα. Το δίκαιο όσων αρνήθηκαν τον φιλοτομαρισμό. Όσων σκέφτηκαν το εμείς και όχι το εγώ. Όσων στο διάβα της ιστορίας πήραν θέση μάχης δίπλα στους/τις/τα καταπιεσμένους/ες/α. Όπως ο σύντροφος Κυριάκος.

Ένας σύντροφος που διάλεξε το μονοπάτι των επαναστατικών ευθυνών. Που υπήρξε συνεπής στον εαυτό του. Συμμετέχοντας αδιακρίτως σε όλα τα πεδία αγώνα. Παιδί του 2008 και της εξέγερσης του Δεκέμβρη, των φλεγόμενων οδοφραγμάτων, των οργισμένων συνειδήσεων, των όρκων εκδίκησης μέσα σε εφηβικές κουβέντες. Κ’ ύστερα διαδηλωτής του ‘ 11 και του ’12, της εποχής των μνημονίων, του ΔΝΤ και της ΤΡΟΙΚΑ, του ξεσηκωμού και των συγκρούσεων, των ολοήμερων διαδηλώσεων και της μάχης σώμα με σώμα. Κ’ από εκεί, αναρχικός στο Βερολίνο του εξευγενισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού, της μαχητικής υπεράσπισης καταλήψεων και της αλληλεγγύης σε στοχοποιημένους/ες αγωνιστές/ριες, με φορτωμένα χέρια, γεμάτες νύχτες και ανοιχτή καρδιά. Γυρίζοντας πια στην Αθήνα, αποφασισμένος αγωνιστής του αναρχικού κινήματος. Συμμετέχοντας αδιακρίτως σε όλα τα πεδία αγώνα. Αναρχικός των καταλήψεων, των αντιφασιστικών και φεμινιστικών περιπολιών, των αντιρατσιστικών αγώνων και των απεργιακών κινητοποιήσεων, των αγώνων ενάντια στις φυλακές και την τουριστικοποίηση. Στάθηκε ακλόνητος στις πεποιθήσεις του αναρχικού αγώνα με απέραντη συντροφικότητα, υψηλή ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη και οξυδέρκεια.

Σήκωσε το βάρος του κόσμου και επέλεξε να πορευτεί με το επαναστατικό καθήκον και όχι με τις ποινικές συνέπειες. Κοίταξε την ευθύνη κατάματα και χάραξε παράλληλο μονοπάτι. Δύσβατο και ριψοκίνδυνο αλλά αναγκαίο και ευαίσθητο. Ποτέ του δεν αρκέστηκε σε ακαδημαϊκές και υπερφίαλες συζητήσεις, κατανόησε τη συνθήκη πολέμου και πήρε θέση μάχης. Οραματίστηκε έναν κόσμο ελευθερίας, χωρίς καταπιεστές και καταπιεζόμενες, έναν κόσμο αλληλεγγύης, αληθινών σχέσεων, γεμάτων στιγμών.

Και έφυγε όπως έζησε. Επιλέγοντας τον πόλεμο. Επιλέγοντας να εξερευνήσει άνομες διαδρομές ζωής, επιλέγοντας να συγκρουστεί ένοπλα με την κοινωνική, πολιτική πραγματικότητα. Στις 31/10 ο σύντροφος Κυριάκος πραγματοποίησε τη δική του έφοδο στον ουρανό με έναν περήφανο και γεμάτο αξιοπρέπεια θάνατο. Ο σύντροφος Κυριάκος βρίσκεται πλέον δίπλα σε όλους/ες εκείνους/ες που πέθαναν αγωνιζόμενοι/ες για την καθιέρωση του 8ωρου στο Σικάγο το 1886, στους ενόπλους αντάρτες που έπεσαν μαχόμενοι ενάντια στην φρανκική δικτατορία στην ισπανική επανάσταση, στους Ρώσους αναρχικούς της ένοπλης προπαγάνδας. Δίπλα στους Παλαιστίνιους αντάρτες που αντιστέκονται στους αποικιοκράτες τους πολεμώντας για την ελευθερία τους. Δίπλα στους σύγχρονους αγωνιστές και αγωνίστριες που έφεραν τον πόλεμο στην καρδιά του κτήνους, στις δυτικές μητροπόλεις. Δίπλα στους/στις αγωνιστές/ριες του δυτικού αντάρτικου πόλης που έπεσαν μαχόμενοι/ες σε συμπλοκές σε μπλόκα, που πέθαναν από πολύμηνες απεργίες πείνας στα μπουντρούμια της δημοκρατίας, που δολοφονήθηκαν αιχμάλωτοι/ες από το κράτος. Σύντροφοι και συντρόφισσες από τις γραμμές της RAF, των Ερυθρών Ταξιαρχιών, του BLA, των ενόπλων Επαναστατικών Πυρήνων και τόσων άλλων οργανώσεων που το αίμα τους γέμισε τις σελίδες του βιβλίου της ένοπλης αντίστασης. Ο σύντροφος Κυριάκος στέκεται υπερήφανα πλάι στους συντρόφους που έπεσαν μαχόμενοι στο ελληνικό αντάρτικο πόλης: Χρήστο Κασίμη, Χρήστο Τσουτσουβή, Μιχάλη Πρέκα, Χριστόφορο Μαρίνο και Λάμπρο Φούντα. Συντρόφισσες/οι που έσφιξαν τη γροθιά τους και τίμησαν την ιστορία με το ίδιο τους το αίμα για να ζήσουμε εμείς κάποτε ελεύθερες/οι.

Η 8/2 ας αποτελέσει μια μέρα ανατρεπτικής μνήμης για τον Κυριάκο και για όλους/ες αυτούς/ες τους αγωνιστές/ριες που ανέλαβαν πρωτοβουλία και αναγνώρισαν την αναγκαιότητα της αντίστασης με όλα τα μέσα. Γιατί αν η αναρχία αφοπλιστεί και δεν ενδυναμώσει τις ένοπλες αιχμές της θα χάσει κομμάτι της ρηξιακότητας και της μαχητικότητάς της. Γιατί η πολιτική αντιβία δεν αποτελεί επιλογή αλλά γεννιέται μέσα από την κυρίαρχη βία καταργώντας έμπρακτα τον διαχωρισμό νόμιμων και παράνομων μέσων. Ας διαβαστεί η πορεία λοιπόν, σαν μια κίνηση υπεράσπισης της πολιτικής αντιβίας ως μια αναγκαία έκφραση του αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση, τη μιζέρια, το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα και το σύμπλεγμα εξουσιών του. Μια κίνηση υπεράσπισης της έντασης, της αφοσίωσης, της δοτικότητας και της συνέπειας με την οποία επέλεξε να αγωνιστεί ο σύντροφος Κυριάκος και όσοι/όσες στέκονται δίπλα του αποδεικνύοντας έμπρακτα πως ” το εδώ και το τώρα δεν έρχεται ποτέ για δεύτερη φορά”. Για όσων οι καρδιές πολεμάνε ακόμα. Για όσων οι καρδιές κουβαλάνε έναν καινούριο κόσμο.

Είναι τιμή μας σύντροφε

που σε γνωρίσαμε

που πορευτήκαμε μαζί σε κοινά μονοπάτια

που δεν φοβηθήκαμε να ονειρευτούμε

Είναι τιμή μας σύντροφε

που σε γνωρίσαμε

που μας επέλεξες

που μας αγάπησες

Είναι τιμή μας σύντροφε

που σε γνωρίσαμε

που μεγαλώσαμε μαζί σε ίδιο ρυθμό

που μοιραστήκαμε μαζί ζωή και αγώνα